اهل تسنن در نماز محکمتر از شیعیان هستند.اما در تاریخ همواره شیعیان را پایبندی به نماز میشناختند اما اخیرا متاسفانه چنین نسبتی برعکس شده است. یکی از دلایل آن رواج احادیث شفاعت بی دروپیکر و اندیشه های خرافی ایمان به دل است و نه به عمل و ظاهر و اینها برمیگردد.شفاعت حق و راست است اما با شرط عمل به احکام خدا.یا حق
عزیز ناشناس.در زمان صدر اسلام تا قرون متمادی بعد شیعیان و یا همان رافضیان(تعبیر حاکمان بنی امیه و عباس) یکی از وجوه شناسایی آنان پایبندی آنان به نماز بود.یعنی اگر با عنصر تقیه قابل شناسایی نبودند لیکن با نمازشان راحت میشد تشخیص داد که اهل نماز سفت و سخت بودند.زیرا از طرفی به ایه قران تبعیت میکردند که میفرماید واستعینوا بالصبر و الصلوه هم به فرمایش معصومین گوش میدادند که هرکه نماز را سبک بشمارد از ما نیست، لذا پایبند نماز بودند.حتی خوارج که از جمله سفت و سختان و قشری در عبادات هستند گونه ای از (شیعیان منحرف) بشمار میایند. ودر مقابل اهل سنت در آنزمان چندان پایبندی به نماز نداشتند.لیکن در سده های اخیر و بویژه در سالهای کنونی در پرتو تبلیغات مفتیان و به منظور پایبند نشان دادن اهل سنت نسبت به شیعیان مثلا فتوای نماز در 5 وقت صادر میکنند.نماز جماعت را برپا میکنند در حد مستحب موکد بلکه واجب.و مانند اینها.
شیعه بودن ما و اعتقاد به شفاعت و اینها نباید دستاویزی باشد تا نسبت به عبادات و عمل به واجبات خود سهو و سهل انگاری داشته باشیم.انشا الله که هم مشرق نظر را درج کند هم منظور را بهتر رسانده باشم.