
"و لقد ابتغوا الفتنة من قبل وقلبوا لک الامور حتي جاء الحق وظهر امر الله و هم کارهون"
"در حقيقت، پيش از اين(نيز) در صدد فتنه جويي برآمدند و کارها را بر تو وارونه ساختند، تا حق آمد و امر خدا آشکار شد، در حالي که آنان ناخشنود بودند"
(سوره مبارکه توبه، آيه شريفه 48)
جمهوري اسلامي ايران کشور انتخابات است. با آغاز سال 1358 کمتر از 2 ماه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي (22 بهمن ماه 1357) اولين همه پرسي براي تعيين نظام سياسي کشور در دهم و يازدهم فروردين ماه برگزار شد. در مرداد ماه همان سال انتخابات مجلس بررسي نهايي قانون اساسي (خبرگان) برگزار شد و مجلس بررسي قانون اساسي در 28 مرداد ماه افتتاح گرديد. در آذرماه 58 بعد از سه ماه و اندي از تشکيل مجلس، قانون اساسي به تصويب نهايي رسيد و به همه پرسي گذاشته شد، در فاصله کوتاهي بعد از همه پرسي قانون اساسي در دي ماه همان سال انتخابات رياست جمهوري برگزار شد و در اسفند ماه اولين مرحله انتخابات مجلس شوراي اسلامي انجام شد. بدين ترتيب در اولين سال انقلاب اسلامي مردم در 5 مرحله در انتخاباتي گسترده مشارکت نموده و ارکان نظام جمهوري اسلامي را بنيان گذاشتند.
انقلاب ها اصولا اقتضائاتي دارند که به زودي انتخابات را بر نمي تابد ولي انقلاب اسلامي به دليل ويژگي هاي خاص خود توانست بلافاصله پس از تسلط بر حکومت، همه اجزاي حاکميت از تعيين نظام سياسي کشور بعد از انقلاب تا تشکيل مجلس بررسي قانون اساسي و تصويب قانون اساسي و انتخابات رياست جمهوري و مجلس را با انتخابات مستقر سازد. بعد از آن اين نهاد به عنوان يکي از ارکان مديريت کشور استمرار يافت و از نظر حقوقي از اصول غير قابل تفسير قانون اساسي شناخته شده است.
در طول 8 سال جنگ تحميلي که از سال 1359 بر کشور تحميل گرديد، مجالس دوم و سوم و دوره دوم، سوم و چهارم رياست جمهوري با انتخابات وسيع و گسترده مردم بدون يک روز تاخير و بدون هيچ گونه فترتي در کشور برگزار گرديد. در دوران سخت جنگ تحميلي حتي ساکنان شهرهاي اشغالي کشور همچون خرمشهر، آبادان، قصر شيرين و ... در مهاجرت توانستند به نامزدهاي مجلس شهرهاي خود راي بدهند و اين در حالي است که جنگ سخت ترين شرايط و بهترين توجيه کننده شرايط ويژه و فوق العاده براي تعطيلي و توقف يا محدوديت آزادي هاي عمومي است. انتخابات در اين دهه هميشه موضوعي جدي و حساس بوده است.
در پايان دوره ششم رياست جمهوري، اين امکان و تلاش براي ماندگاري در قدرت بوسيله نسل اول انقلاب به قيمت بي توجهي به قانون اساسي ممکن نشد و انتخابات رياست جمهوري دوره نهم نيز نشان داد که تصميم گيري مردم آن قدر جدي است که تحت الشعاع نفوذ نامزدي همچون آقاي هاشمي رفسنجاني قرار نمي گيرند.
در اين ميان انتخابات سال 88 در کشور از حساسيت ويژه اي برخوردار بود. دولت نهم سخت ترين چالش هاي انتخاباتي را پشت سر گذاشته بود. چالش هايي که حتي بعد از تشکيل دولت نهم نيز متوقف نگرديد. رفتارهاي سياسي گروه هاي رقيب در تمام طول دولت نهم در فضاي انتخاباتي استمرار داشت. دولت نهم با اتکاي بر گفتمان امام (ره) توانسته بود پيروز شود و تاکيد ويژه رييس جمهور بر عدالت و مبارزه با مفاسد مالي و اشرافيت، رفتار مبتني بر ساده زيستي، بسط شعاع و دايره خدمت به همه طبقات به ويژه محرومان، سفرهاي استاني و حضور دولت در استان ها با رويکرد عدالت و پيشرفت و عمران همه نقاط، شکستن تابوي اختصاص دولت به مرکز و طبقات ويژه، روحيه استکبار ستيزي و مبارزه با زياده خواهي دشمنان، احساس مطبوع و آرامش خوبي را به ملت اعطا کرده بود و همين امر علاقه توده هاي مردم را به اين دولت جذب کرد اما فشارهاي گروه هاي سياسي رقيب بر دولت نهم آن قدر گسترده و سنگين بود که رهبر معظم انقلاب از آن به "جنگ احزاب" تعبير نمودند.
انتخابات دوره دهم را مي توان گفت با آغاز دولت نهم کليد خورد. لذا شعله آن نيز خيلي زودتر از ساير دوره ها بالا کشيد. بر حذف احمدي نژاد اجماع مرکبي ميان گروه هاي سياسي صورت گرفت و اين بار دشمنان ايران اسلامي از وراي مرزها با اين مسير همنوا شدند. از يک سال قبل از انتخابات تلوزيون فارسي بي.بي.سي با رويکرد تاثير بر انتخابات ايران تاسيس شد و سرنخ هاي انقلاب مخملي در کشور در اين دوره به خوبي قابل رديابي است.
سر انجام انتخابات با تقلب گفتماني طيف سبز اوج گرفت. متحدان اين جريان خيلي زود با چندگانگي رفتار فرهنگي و سياسي، تمايز گفتماني خود را با گفتمان امام (ره) و انقلاب نشان دادند و حضور بارز نمادهايي که مردم در دوره نهم به آنها "نه"ي قاطع گفته بودند، توده هاي مردم را بر آرمان هاي انقلابي راسخ تر و جدي تر نمود.
بيشترين حساسيت بر مناظره موسوي و احمدي نژاد از آن جهت قابل فهم و تحليل است که نسبت نمادهاي اشرافيت شکست خورده را با جريان سبز نشان داده بود و حساسيت ملي را بالا برد.
نامه سرگشاده خطاب به رهبر معظم انقلاب دو روز قبل از روز راي گيري، از يک سو نشان مي داد که طيف سبز از فضاي عمومي کشور و احتمالا نظرسنجي هاي واقعي شکست خود را احساس مي کرد و از سوي ديگر تلاشي بود براي فشار جهت توقف انتخابات و توقف انتخابات، آغاز فرآيندي بود که بايد به حذف احمدي نژاد از رقابت دوره ي بعد منجر مي شد. موضوعي که تنها خواسته مدعيان تقلب بعد از راي گيري بود. جرياني که اگر اتفاق مي افتاد، کشور حتما در خلا رياست جمهوري، شوراي خارجي را که در قانون اساسي پيش بيني شده بود، مسئول برگزاري انتخابات بعدي مي کرد و مهندسي جريان سبز براي حذف رقيب خويش اقبال مردمي را ميسر مي ساخت.
"کميته صيانت از آرا" بخش ديگري از سناريوي طراحي شده براي شبهه آفريني بود که در عصر انتخابات و قبل از پايان راي گيري بوسيله ميرحسين موسوي بروز کرد و رسما خود را برنده انتخابات اعلام کرد بدون آنکه نيازي به شمارش آرا باشد! و غير از اين نتيجه را تقلب اعلام کرد.
فاصله بسيار ميان آراي نامزد پيروز با نامزد شکست خورده سبز و گستردگي مشارکت مردم (85%) باور افکار عمومي را بر مدعاي تقلب که رقم زده بودند بر آنان بسيار دشوار کرده بود. لذا بلافاصله در اولين روز بعد از راي گيري يعني شنبه 23 خرداد 88 آشوب هاي خياباني را آغاز نمودند و آشوب هاي خياباني نيز نشان مي داد که اين جريان سازمان يافته و سازماندهي آن يقينا مربوط به قبل از راي گيري است.
شعار جريان فشار در سطح خيابان ها، ابطال انتخابات بود و دليل تقلب صرفا تاييد صلاحيت احمدي نژاد قلمداد مي شد! و مطالبه نهايي برگزاري انتخابات بدون احمدي نژاد!
براي اولين بار شوراي نگهبان قانون اساسي که مرجع رسمي و انحصاري بررسي صحت يا بطلان انتخابات است از همه نامزدها خواست که در جلسه ي شورا حضور يابند و دلايل خود را بر فساد انتخابات ارائه کنند که مدعيان اصلي از شرکت در جلسه و گفتگوي رو در رو و ارائه مدارک و مستندات استنکاف نمودند و باز براي اولين بار مدت شکايت از نتايج انتخابات با استفاده از اختيارات ولايي رهبر معظم انقلاب تمديد شد و از مدت مقرر قانوني فراتر رفت.
براي اولين بار، شورايي معتمد از سوي طيف هاي معترض دعوت شدند تا شاهد و ناظر روند بررسي و رسيدگي شکايات و وضعيت مستندات باشند. همه اين تلاش ها که در هيچ دوره اي سابقه نداشت در جلب اعتماد معترضين و يا ارائه مستندات حقوقي در اثبات مدعاي تقلب بي حاصل بود. طيف سبز صرفا با سرکردگان خود و رجال حامي آن، صرفا بر بر ابطال و حذف احمدي نژاد مصر بود. توجه به اين نکته نيز اهميت جدي دارد که باز هم براي نخستين بار شوراي نگهبان از همه نامزدها خواست که نماينده خود را براي حضور در ستاد نظارت شورا معرفي و در تمام زمان انتخابات، شاهد و ناظر فعاليت ها و اقدامات باشند لذا همه نامزدها در زمان راي گيري و حتي بعد از آن تا اعلام نظر نهايي مرجع نظارتي حضوري موثر و فعال داشتند ولي اينک به طور فعال، بازيگران عرصه اي هستند که هدف آن آشکارا "براندازي" است. جرياني که با شعار خط امام (ره) و تکيه بر آن وارد فضاي رقابت انتخاباتي شد و اينک تصوير امام (ره) را که نماد انديشه و آرمان بلند انقلاب اسلامي است به آتش مي کشاند. بر آرمان آزادي قدس که مهم ترين ويژگي آرمان اسلامي امام (ره) است خط بطلان مي کشد و پسوند اسلام را از جمهوري اسلامي حذف مي کند و به ماندگارترين وديعه ي امام (ره) که نظام اسلامي است پشت پا مي زند و سرانجام با آتش بر خيمه ي عاشورا، هويت دين ستيزانه خود را بروز مي دهد و عجيب آنکه حاملان چنين فتنه و جنايتي را "خداجوي" مي خواند.
ملت بزرگ ايران در نهم دي ماه 1388 موضع و مسير خود را صريحا مشخص مي کند و بزرگترين "نه"ي تاريخ را به فتنه گران اعلام مي کند و از اسم اسلام و آرمان هاي عاشورايي خود دفاع مي کند.
فتنه 88 برگ برگ آموزنده دارد. نقش ممتاز رهبر و ولي امر، حضرت آيت الله خامنه اي (مد ظله) را در برون رفت از بحران سازي براندازان به خوبي بارز مي کند. عظمت ملت آرمانخواه، دين مدار و ولايت محور را نشان مي دهد و عمق کينه ي دشمنان ملت را بارز مي کند. سخن گفتن از آن کار بسيار مي طلبد و البته در اين زمان جرات و جسارت مي طلبد. حتي جمع آوري اسناد و اطلاعات آشکار آن نيز بايد با تلاش و دقت فراوان توأم باشد چرا که از زواياي رسانه اي، حماسه شکوهمند ملت ايران را در پشت سرگذاشتن فتنه نمي توان دريافت.
در هر حال اينک که يکي از دانشجويان همت به جمع آوري گزارش هاي رسانه اي حوادث انتخابات از 22 خردادماه تا 22 بهمن ماه 88 نموده اند، راهي را هموار کرده اند تا امکان بررسي و تحليل ماجرا بيشتر فراهم شود. مع الوصف بايد دانست که اولا ماجرا از 22 خرداد آغاز نمي شود و گسترش اخبار و اطلاعات اين دوره چه بسا فراتر از گزارش هاي رسانه اي باشد که در اين فرصت امکان جمع آوري داشته است.
به هر حال تلاش همه کساني که براي نماياندن حقيقت ملت بزرگ ايران اسلامي و حماسه پرشور آنان در 22 خرداد 1388 و نمايش بزرگ اعتقادي در 9 دي ماه 1388 و حماسه حضور انقلابي 22 بهمن همت گمارده اند شايسته تقدير است و بايد گفت که اين واقعه از حافظه تاريخي ملت ايران پاک نخواهد شد. حفظ اين حقيقت و واقعيت تاريخي، اقدامي مقدس و جهادي است. خداوند اين تلاش ها را به قيمت پايداري ملت سرفراز و نظام جمهوري اسلامي تا ظهور دولت يار، پاداش دهاد.
غلامحسين الهام – آبان ماه 1389