می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که :

**پدر تنها قهرمان بود .

** عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد

**بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود ...

**بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم بودند .

**تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند.

**تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود

**و معنای خداحافـظ، تا فردا بود...!*