سرویس سیاست مشرق، روز سهشنبه هفتم فروردین، همزمان با ولادت امام حسن مجتبی (ع)، بزرگترین اجتماع بزرگداشت قرآن در ورزشگاه آزادی برگزار شد. این مراسم با استقبال ۱۲۰ هزار نفری مردم ایران روبه رو شد.
طی این مراسم تلاوت آیات قرآن، مدیحهسرایی در رسای اهلبیت، سرودخوانی اجرا شد. برخی چهرههای دولتی و نیز در ورزشگاه حضور پیدا کرده و از این مراسم استقبال کردند. یکی از مهمترین اهداف برپایی این جشن، نمایش نفرت جامعه قرآنی و اسلامی از رژیم صهیونیستی و حمایت از مردم غزه بود. در همین راستا برخی چهرههای مقاومت نظیر زیاد النخاله نیز در ورزشگاه حاضر شده و سخنرانی کردند. شعار مرگ بر اسرائیل نیز در جمعیت ۱۲۰ هزاری نفری ورزشگاه آزادی طنینانداز شد.
این چندمین اجتماع مذهبی مردم ایران در سالهای اخیر بود که بیانگر اتحاد، همدلی و استقبال از برنامهها و مراسمات مذهبی بود. تاکنون برنامههایی همچون جشن ۱۰ کیلومتری عید غدیر، کشتی سفینه النجاه در میدان آزادی، اقامه عزای اهل بیت در ایام مناسبتی همچون محرم، فاطمیه و شبهای قدر و ... برگزار شده است.
نکته مهم برگزاری این مراسمات، بازخورد و کنش اجتماعی چهرههای تاثیرگذار فضای مجازی است. تا پیش از برپایی جشن محفل امام حسنیها در ورزشگاه آزادی، جریانهای سیاسی نسبت به حواشی این مراسمات حساسیت نشان داده و از بین این جریانها، شبکه ضدانقلاب بیشترین حساسیت و نگرانی را ایجاد کرده است.
این جریان فکری به شدت تلاش میکند اتحاد و همدلی در بین مردم ایران را خدشهدار کند و در سالهای اخیر، سعی کرده تا با گزارشات و آمار ساختگی و کذب، دینداری مردم ایران را رو به کاهش تویف کند و این موضوع را به یکی از مهمترین محورهای رسانهای خود تبدیل کرده است.
تاکنون این جریان فکری موبهمو مراسمات مذهبی را دنبال میکرد تا با کشف کوچکترین حاشیه، علیه تجمعات مذهبی مردم در ایران، کنشگری رسانهای کند. شاید همین دشمنیها هم سبب شده تا متولیان، کمی بیشتر از قبل در برپایی این مراسمات، سلیقه، مهارت و نوآوری ایجاد کنند تا این هجمهها و تلاشها برای خدشه به اعتماد عمومی را کاهش دهند.
تا قبل از جشن محفل قرآنی، مهمترین هجمه ضدانقلاب در نحوه برگزاری مراسمات خلاصه میشد؛ بهانههایی نظیر ایجاد ترافیک، اختلال در رفتوآمد معابر عمومی، ایجاد سروصدا در اماکن عمومی ازایندست هجمهها بود. حتی برخی کاربران سایبری در شبکههای اجتماعی تصاویری از ترافیک منتشر میکرده و مدعی میشدند که بیمار بدحالشان با تأخیر به مراکز درمانی منتقل شدهاند.
هرچند چندماه پس از این بهانهها، با آغاز اغتشاشات ۱۴۰۱، آشوبگران اقدام به راهبندان، آسیب به اموال عمومی، فریاد الفاظ رکیک و غیراخلاقی در اماکن عمومی و تحصیلی و ایجاد رعب و وحشت در خیابان میکردند، این بار خبری از انتقادات فوق نبود. حتی با طرز عجیبی عدهای از چهرههای رسانهای در داخل کشور، همسو با ضدانقلاب، مأموران امنیتی و ضدشورش را در جلوگیری از آشوبها سرزنش میکردند.
بااینحال مراسم روز شنبه در ورزشگاه آزادی برگزار شد و مطابق موارد مشابه انتظار میرفت تا مخالفان اتحاد و همدلی در ایران، از این مراسم هم عیبجویی کرده و موج رسانهای تازهای ایجاد کند. اما به نظر میرسد این مراسم حواشی گذشته را برطرف کرده و نه ترافیکی ایجاد شده و نه معابر عمومی آغشته به زبالههای مراسم شده و مشقتی برای رفتگران شهر ایجاد نکرده است!
با اینحال باز هم دست از عیبجویی بردانشته و با وجود اینکه این مراسم بزرگ و مهم با حواشی روبهرو نشده، دو موضوع را بهانهای برای عملیات روانی علیه اجتماع ورزشگاه آزادی دست و پا کردند.
ابتدا با دقت در تصاویر مردم در ورزشگاه، متوجه حضور مهمانان افغانی در این جشن شدهاند. برخی از کاربران معاند در ادامی شیطنتآمیز تصویر جایگاه خانوادههای رزمندگان فاطمیون را منتشر کرده و مدعی شدند ۹۰ درصد شرکتکنندگان این جشن، از اتباع افغان بوده و مردم ایران از این مراسم استقبال نکردند!
در این راستا چند ماهی است که اکانتهای زیادی در توئیتر به طور سازماندهی شده و با و نام و نشانی انقلابی و مذهبی، علیه مهاجران افغان در ایران فعالیت میکنند. برخی از این اکانتها درحالی که رویکرد انقلابی از خود نشان میدهد اما در فعالیت تبلیغاتی علیه مهاجران افغان، تندروی کرده و حدود را رعایت نمیکنند.
از سوی دیگر نسبت به حضور خانوادهها در ورزشگاه نیز فضاسازی کردند. کاربران و تحلیلگران ضدانقلاب خواستار برگزاری مسابقات فوتبال با حضور زنان و خانوادهها شدند. اما فراموش شده که دو هفته گذشته در جریان دربی ۱۰۳ استقلال و پرسپولیس در ورزشگاه آزادی، عدهای در ورزشگاه علیه هواداران تیم حریف، سنگپرانی میکردند و در جریان بازی هم یکی از این سنگها به کمکداور بازی برخورد کرد! فحاشی و الفاظ رکیک هم گهگاهی در این مسابقات شنیده میشود.
رویکرد و کنشهای رسانههای کاربران ضدانقلاب و برخی کابران همسو با آنها در ایران بارها این موضوع را ثابت کرده که اگر مراسمات جشن و عزاداری در راستای اهداف مذهبی و به خصوص نمایش اتحاد بین مردم و حمایت از جریان مقاومت باشد و هرگونه هزینه و یا همگرایی مسئولان دولتی در برپایی این مناسبات صورت بگیرد، باید علیه امنیت اجتماعی و اقتصادی مردم ایران تفسیر شود.
سالهاست که این جریان فکری تلاش دارد در شبکههای اجتماعی مردم را از برگزاری این مراسمات بترساند؛ نگرانیهایی که درباره هزینههای این مراسم ایجاد میشود از جمله موارد این هراس اجتماعی است. اما این نگرانیها درباره هزینه تهیه مواد محترقه در چهارشنبهسوری، یا سفرهای تفریحی به کشورهای خارجی و موارد مشابه، هیچگاه خودنمایی نمیکند.