به گزارش مشرق، پاشینیان با اشاره به اینکه ارمنستان دیگر نمی‌تواند منحصراً به روسیه تکیه کند و باید با آمریکا و فرانسه نیز روابط امنیتی برقرار کند، افزود: همان‌طور که در ابتدای جنگ روسیه و اوکراین نیز تاکید کردم، ما متحد روسیه نیستیم اما این به معنای انتخاب بین روسیه و غرب نیست چرا که همکاری‌های امنیتی ما با واشنگتن یا پاریس مانع همکاری امنیتی ما با مسکو نخواهد شد.

نخست‌وزیر ارمنستان با اذعان به اینکه ایروان ممکن است در مورد عضویت خود در سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) تجدیدنظر کند، یادآور شد: در ارمنستان بحث‌هایی وجود دارد که آیا عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی با منافع بلندمدت این کشور مطابقت دارد یا خیر؟ و یا حتی اگر مطابقت دارد، این تطابق تا چه اندازه است.

پاشینیان با بیان اینکه هدف اصلی سیاست خارجی دولت وی برقراری و استمرار صلح در قفقاز جنوبی است، تاکید کرد: عضویت در ناتو مساله‌ای نیست که ما چه در گذشته و چه در حال حاضر به دنبال دستیابی به آن بوده باشیم و در این خصوص هیچ مذاکره‌ای انجام نداده‌ایم.

وی همچنین با اشاره به اینکه نمی‌خواهد این تصور را ایجاد کند که دولت ارمنستان درک نمی‌کند مشکلات امنیتی خودش چقدر بحرانی است، خاطرنشان کرد: ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که هیچ کس نمی‌تواند بگوید فردا صبح چه اتفاقی خواهد افتاد و اگر کسی فکر می‌کند که وضعیت کل جهان، آرام‌تر از وضعیتی است که دولت یا شهروندان ارمنستان در آن وضعیت بسر می‌برند، سخت در اشتباه است.

درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد ولی درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال ۱۹۹۰ میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال ۱۹۹۴ پس از کشته شدن ۳۰ هزار نفر از دو طرف متوقف شد.

بحران قره‌باغ که در فوریه سال ۱۹۸۸ تبدیل به یک جنگ ویرانگر شد و تا مارس ۱۹۹۴ ادامه یافت، در ناحیه‌ای به همین نام در جنوب جمهوری آذربایجان رخ داد. در این منطقه که عمده جمعیت آن ارمنی هستند با پشتیبانی ارمنستان و مقابله جمهوری آذربایجان یک جنگ تمام عیار شکل گرفت و حدود ۶ سال به طول انجامید که طی آن حدود ۳۵ هزار نفر کشته و بیش از ۸۰۰ هزار نفر نیز از منازل خود آواره شدند.

پس از جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ که با قرارداد آتش بس به میانجیگری روسیه به پایان رسید، سه تا ۶ هزار نیروی حافظ صلح روسی در منطقه حاضر شده و تلاش برای برقراری آتش بس بین طرفین را آغاز کردند ولی در ۳۳ ماه گذشته، آتش بس بین طرفین آذری و ارمنی بارها نقض شده است.

جمهوری آذربایجان در جریان درگیری‌های نظامی ۴۴ روزه سال گذشته توانست سرزمین‌های خود در قره باغ که نزدیک به ۳۰ سال تحت اشغال نیروهای ارمنستان قرار گرفته بود را آزاد کند.

این درگیری‌های نظامی با امضای ۲۰ آبان ماه سال گذشته بیانیه سه جانبه روسای جمهوری آذربایجان، روسیه و نخست وزیر ارمنستان به پایان رسید و دولت باکو در پی این پیروزی اجرای برنامه گسترده بازسازی را در مناطق آزاد شده آغاز کرد.