به گزارش مشرق به نقل از جام جم، نقاشي به عنوان وسيله‌اي براي روان‌درماني كودكان ناسازگار، نابهنجار و عقب‌مانده آموزشي مناسب است و نتيجه‌اي هم كه از اين كار حاصل مي‌شود بسيار موثر است زيرا نقاشي به كودك امكان مي‌دهد قدرت و قابليت خلاقيت خود را بشناسد و در نتيجه حل مشكلات برايش آسان‌تر جلوه مي‌كند.


نقاشي زباني است كه براي كودكان كمتر از 10 ساله موثر‌تر از صحبت كردن است. زيرا ساختار زبان گفتاري چنان پيچيده است كه كودك خردسال نمي‌تواند به چالاكي از آن صحبت كند.

او بويژه هنگامي كه مي‌خواهد با يك بزرگسال صحبت كند مي‌كوشد به طريق صحيح و قابل فهمي مطالب خود را بيان دارد، ولي از آنجا كه خيلي كم با اصطلاحات زبان گفتاري آشناست مجبور است ساكت بماند و چيزي نگويد در حالي كه خيلي چيزها براي گفتن دارد، اما زبان رسم و نقاشي براي كودك متناسب‌تر و از نظر او داراي محتواي بياني آگاهانه و ناآگاهانه بيشتري است بنابراين نقاشي، وسيله بياني ممتازي است و اين ديگر بستگي به بزرگسالان دارد كه بتوانند از آن به نحوي هوشمندانه استفاده كنند.

همچنين نقاشي‌هاي كودكان به ما نشان مي‌دهد وي خود را چگونه مي‌بيند، چگونه متحول مي‌شود و چگونه با جهان پيرامون خود مرتبط مي‌شود.

قبل از هر چيز نقاشي كودكان را بايد يك پيام بنيادي تلقي كنيم و اگر بتوانيم اين پيام را كه هر بار منحصر به فرد است از رمز درآوريم و درك كنيم، خواهيم توانست روابط خود را با كودك غني سازيم و در راه حفظ تعادل عاطفي ـ رواني كودكمان بكوشيم.