«سوزانا تون» يکي از نويسندگان اين مقاله ميگويد: پيش از اين پيلهاي خورشيدي که با استفاده از نقاط کوانتومي ساخته شده بود، داراي محدوديت بود؛ اين محدوديت مقدار مساحت سطح درون نانوذرات در فيلمها است که موجب ميشود تا استخراج الکتريسيته از آنها دشوار شود. کاري که ما کرديم اين است؛ از شيمي آلي و معدني براي ايجاد سطح مناسب استفاده کرديم.

نقاط کوانتومي مواد نيمههادي هستند که ابعاد نانومتري دارند، از آنها ميتوان در تمام طيفهاي انرژي براي جذب نور خورشيد استفاده کرد، به طوري که جذب طول موجهاي مرئي تا نامرئي با استفاده از آنها امکانپذير است.
پيش از اين، از مواد نيمههادي گرانقيمت براي توليد اين پيلها استفاده ميشد که سرعت حرکت الکترون در آنها کند بود، اما در اين فيلمها سرعت بالا بوده و همپنين هزينه توليد پيل نيز کاهش مييابد. اين تحقيقات مسير توليد پيلهاي ارزان قيمت و انعطافپذير را هموار ميکند. در واقع ميتوان از اين فناوري براي توليد پيلهايي استفاده کرد؛ همانند چاپ روزنامه، توليد انبوه آنها ساده است.
اين گروه تحقيقاتي موفق شدند با اين روش کارايي سيستم را 37 درصد بيشتر از آنچه که پيش از اين انجام شده بود، افزايش دهند. براي بهبود کارايي اين پيلها محققان بايد هم تعداد دامهاي الکتروني را افزايش ميدادند و هم مطمئن ميشدند که فيلم مورد استفاده به قدري کافي مستحکم است که نور را به اندازه کافي جذب کند. به اين راهبرد جديد «طرح غيرفعالي هيبريدي» اطلاق ميشود.
«الکس آيپي» از محققان اين پروژه ميگويد: دقيقا بعد از سنتز نقاط کوانتومي با افزودن اتمهاي کلر ما توانستيم برآمدگيهايي روي فيلم ايجاد کنيم که به عنوان سايتهاي به داماندازي الکترون عمل ميکند. براي اين کار از اتصال دهندههاي آلي کوتاه استفاده کرديم، با اين کار نقاط کوانتومي در فيلم به يکديگر نزديکتر ميشوند.
اين گروه تحقيقاتي نشان دادند که استفاده از اتصال دهندههاي آلي براي انجام اين کار ضروري هستند.