به گزارش مشرق به نقل از ایران هسته ای، دولت امریکا روز سه شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۱ اعلام کرد با هدف تسهیل کمک به زلزله زدگان در ایران بخش کوچکی از تحریم ها علیه ایران را تعدیل می کند.
آنطور که ريک گلادستون روز اول شهریور در نيويورک تايمز نوشته،: اداره کنترل دارايي هاي خارجي وزارت خزانه داري آمريکا که بر تحريم ها نظارت دارد، اعلام کرده است که سازمان هاي خيريه اجازه دارند براي کمک هاي بشردوستانه و کمک به فعاليت هاي بازسازي ويراني هاي ناشي از دو زلزله، ايران پول جمع آوري کنند.
بنابر اعلام این نهاد دولتی امریکا، معافيت اين کمک ها از شمول تحريم ها که ۵ اکتبر دوره آن پايان مي يابد، به سازمان ها و گروه هاي خيريه اجازه مي دهد تا هرکدام حداکثر ۳۰۰ هزار دلار پول براي کمک به زلزله زدگان و بازسازي خرابي ها به ايران انتقال دهند و محدوديت هايي را که در چارچوب تحريم ها براي نقل و انتقال پول به ايران وضع شده است دور بزنند.
این در حالی است که کارشناسان در تهران اعتقاد دارد در حالی که امریکا هدف اصلی تحریم ها را آسیب زدن به زندگی روزمره و معیشت مردم ایران قرار داده است، گرفتن ژست انسان دوستی از جانب این کشور صرفا حرکتی تبلیغاتی است که چندان هم جدی گرفته نخواهد شد.
جالب است که هفته گذشته برخی از اندیشکده های متنفذ امریکایی هم از دولت این کشور به سبب اینکه درباره اهداف پروژه تحریم دورغ می گویند و هدف آن «مجازات مردم ایران» است نه «توقف برنامه هسته ای» انتقاد کردند.
یک اندیشکده امریکایی از دولت امریکا بابت پنهان کردن هدف واقعی خود از تحریم ایران انتقاد کرد.
از جمله، اندیشکده بنیاد آمریکای جدید در مقاله ای که مرداد ۱۳۹۱ منتشر شده با اشاره به اینکه اروپا و امریکا تقریبا هر دو هفته یک بار در حال تشدید تحریم های خود علیه ایران هستند، تاکید کرد که این تحریم ها زندگی مردم عادی در ایران را هدف قرار داده است.
اندیشکده بنیاد امریکای جدید ادامه داد: «اخیرا یک مقاله در وال‌استریت ژورنال، برای مثال، بیان می‌کند که «تحریم‌های شدید حکومت را وادار به سازش در مورد برنامه هسته‌ای خود نمی‌کند» و تصدیق می‌کند «در حالی که آسیبی متوجه حکومت نمی‌شود، مردم عادی در ایران هرروز باید با تحریم‌ها دست وپنجه نرم کنند. اندیشکده بنیاد امریکای جدید نتیجه گرفت: «آنهایی که به شکل‌گیری این تحریم‌ها و قبولاندن آن به عنوان بهترین ابزار برای رسیدن به راه‌حلی دیپلماتیک برای مناقشه هسته‌ای کمک کردند، اکنون می‌گویند تحریم‌ها در حقیقت برای اعمال مجازات جمعی به ایرانی‌ها و جهت فشار آوردن به آن‌ها برای قیام علیه حکومت طراحی شده‌اند.
آنطور که ريک گلادستون روز اول شهریور در نيويورک تايمز نوشته،: اداره کنترل دارايي هاي خارجي وزارت خزانه داري آمريکا که بر تحريم ها نظارت دارد، اعلام کرده است که سازمان هاي خيريه اجازه دارند براي کمک هاي بشردوستانه و کمک به فعاليت هاي بازسازي ويراني هاي ناشي از دو زلزله، ايران پول جمع آوري کنند.
بنابر اعلام این نهاد دولتی امریکا، معافيت اين کمک ها از شمول تحريم ها که ۵ اکتبر دوره آن پايان مي يابد، به سازمان ها و گروه هاي خيريه اجازه مي دهد تا هرکدام حداکثر ۳۰۰ هزار دلار پول براي کمک به زلزله زدگان و بازسازي خرابي ها به ايران انتقال دهند و محدوديت هايي را که در چارچوب تحريم ها براي نقل و انتقال پول به ايران وضع شده است دور بزنند.
این در حالی است که کارشناسان در تهران اعتقاد دارد در حالی که امریکا هدف اصلی تحریم ها را آسیب زدن به زندگی روزمره و معیشت مردم ایران قرار داده است، گرفتن ژست انسان دوستی از جانب این کشور صرفا حرکتی تبلیغاتی است که چندان هم جدی گرفته نخواهد شد.
جالب است که هفته گذشته برخی از اندیشکده های متنفذ امریکایی هم از دولت این کشور به سبب اینکه درباره اهداف پروژه تحریم دورغ می گویند و هدف آن «مجازات مردم ایران» است نه «توقف برنامه هسته ای» انتقاد کردند.
یک اندیشکده امریکایی از دولت امریکا بابت پنهان کردن هدف واقعی خود از تحریم ایران انتقاد کرد.
از جمله، اندیشکده بنیاد آمریکای جدید در مقاله ای که مرداد ۱۳۹۱ منتشر شده با اشاره به اینکه اروپا و امریکا تقریبا هر دو هفته یک بار در حال تشدید تحریم های خود علیه ایران هستند، تاکید کرد که این تحریم ها زندگی مردم عادی در ایران را هدف قرار داده است.
اندیشکده بنیاد امریکای جدید ادامه داد: «اخیرا یک مقاله در وال‌استریت ژورنال، برای مثال، بیان می‌کند که «تحریم‌های شدید حکومت را وادار به سازش در مورد برنامه هسته‌ای خود نمی‌کند» و تصدیق می‌کند «در حالی که آسیبی متوجه حکومت نمی‌شود، مردم عادی در ایران هرروز باید با تحریم‌ها دست وپنجه نرم کنند. اندیشکده بنیاد امریکای جدید نتیجه گرفت: «آنهایی که به شکل‌گیری این تحریم‌ها و قبولاندن آن به عنوان بهترین ابزار برای رسیدن به راه‌حلی دیپلماتیک برای مناقشه هسته‌ای کمک کردند، اکنون می‌گویند تحریم‌ها در حقیقت برای اعمال مجازات جمعی به ایرانی‌ها و جهت فشار آوردن به آن‌ها برای قیام علیه حکومت طراحی شده‌اند.
