به گزارش مشرق، ناگهانی و شوکه‌کننده است؛ درست همان زمانی که اصلا فکرش را هم نمی‌کنی. از آن دست اتفاق‌هاست که تصورت بر این است که هیچ‌گاه برای تو رخ نمی‌دهد اما وقتی با آن مواجه شدی، پس از بهتی طولانی به این نتیجه می‌رسی که تفاوتی بین تو و دیگران نیست. باید خود را برای رقابتی سخت و طاقت‌فرسا آماده کنی. چالشی بزرگ که بازنده‌ها و برنده‌های فراوانی داشته است. با شنیدن نام سرطان بر خود می‌لرزی و سپس باید بجنگی تا به واژه‌ "Cancer Free" یا همان «عاری از سرطان» برسی.

این بار بیماری سرطان، سباستین آلر را به دوئل دعوت کرده است. جنگی همه‌جانبه که امیدواریم ستاره فرانسوی- ساحل عاجیِ دورتموند بتواند آن را شکست دهد. اگر آلر، همان ستاره فصل قبل آژاکس باشد بدون شک پیروزی از آن او خواهد بود. این بازیکن ۲۸ ساله پس از اوسر، اوترخت، آینتراخت فرانکفورت، وستهم، آژاکس و حالا دورتموند هنوز ماموریت‌های نیمه‌تمام زیادی در زمین فوتبال دارد که باید آنها را با موفقیت به سرانجام برساند. لازمه این کار، گذر از سد صعب‌العبورِ سرطان است.

پیش از آلر هم فوتبالیست‌های زیادی دچار این بیماری شده‌اند. در این گزارش به سراغ بازیکنانی رفتیم که موفق شدند شانه‌ این بیماری را به خاک بمالند و دوباره به مستطیل سبز برگردند.  

اریک آبیدال(سرطان کبد) :

در سال ۲۰۱۱ بود که باشگاه بارسلونا اعلام کرد در کبد این بازیکن فرانسوی تومور پیدا شده است. او ۲ روز بعد تحت عمل جراحی قرار گرفت. بعد از مدتی به میادین بازگشت اما در سال ۲۰۱۲ پزشکان اعلام کردند که او برای به دست آوردن بهبودیِ کامل نیاز دارد تا عمل پیوند کبد انجام دهد. پسر عموی آبیدال حاضر شد این کار را انجام دهد. اریک بعد از چند ماه به میادین بازگشت. او بعد از بارسلونا در تیم‌های موناکو و المپیاکوس هم بازی کرد و در سال ۲۰۱۴ کفش‌هایش را در سن ۳۵ سالگی آویخت.

آرین روبن(سرطان بیضه) :

فقط ۲۰ سال داشت. به تازگی راهی چلسی شده و هنوز ماجرایش در این تیم آغاز نشده بود. توده‌ای در بیضه‌ی سمت چپ او هویدا شد. پزشکان اعلام کردند که باید پس از گذراندن ازمایش‌های پزشکی تحت عمل جراحی قرار بگیرد. روبن از آن روزها به عنوان وحشتناک‌ترین روزهای زندگی‌اش یاد می‌کند و اینکه دیگر اصلا فوتبال برایش اهمیت و معنایی نداشت. با این وجود سن پایینش کمک کردتا بتواند خیلی خوب با این بیماری مبارزه کند و زود به جنگ سرطان برود و آن را شکست دهد. او سال‌ها در تیم‌های مختلف بازی کرد و افتخارآفرینی‌های فراوانی را به ثبت رساند.

فرانچسکو آچربی(سرطان بیضه) :

سال ۲۰۱۳ بود که در آزمایش‌های پزشکی آچربی و دقیقا در خون او مواردی مشکوک پیدا شد. سپس تحقیقات بیشتر نشان داد این بازیکن به سرطان بیضه دچار شده است. آچربی تحت عمل جراحی قرار گرفت و خیلی زود زود توده‌ها از بدنش خارج شدند. او به تمرینات برگشت اما چند ماه بعد مجددا مواردی مشکوک در بدن او هویدا شد. آچربی این بار باید شیمی درمانی را در دستور کار خود قرار می‌داد. با این وجود جالب بود که او در اکثر جلسات تمرینی ساسوئولو حضور داشت و از روحیه بالایی برخوردار بود. او دو بار بر سرطان غلبه کرد و توانست سپس به تیم ملی ایتالیا هم دعوت شود تا نشان دهد چه جنگاور بزرگی است. با این وجود او هم در برهه‌ای طعم تلخ ناامیدی را چشیده بود: «ابتدا فکر کردم که شکست خورده ام. دیگر هدفی در پیش رویم نداشتم و نمی‌خواستم بجنگم. اما بعد جنگیدم، اول با سرطان و بعد برای پس گرفتن جایگاهم در زمین.»

خوناس گوتیرز(سرطان بیضه) :

بازیکن نیوکاسل بود. یک بازیکن چند پسته‌ی ۳۱ ساله که در جام جهانی ۲۰۱۰ هم براب توپچی‌ها به میدان رفته بود. بازی با آرسنال در سال ۲۰۱۳ برای او یک پیامد داشت؛ درد در ناحیه بیضه که برایش مشکوک بود. بعد از چند آزمایش و سونوگرافی مشخص شد که مبتلا به سرطان بیضه شده است. به آرژانتین، یعنی زادگاهش رفت و آنجا عمل جراحی انجام داد تا توده‌ی سرطانی را خارج کند. پس از چند ماه به نیوکاسل برگشت اما جایی برای او در تیم نبود. به همین خاطر راهی نوریچ سیتی شد. این بار نوبت به درد در کبد و غدد لنفاوی از راه رسید. باید شیمی درمانی انجام می‌داد. به جز بازیکن و دوستان نزدیکش چون کولوچینی، دمیکیلیس، لاوتزی و هاینزه کسی از این ماجرا خبر نداشت. گوتیرز قصد شکست خوردن نداشت و با لباس نیوکاسل به میادین بازگشت. در دیدار مقابل منچستر یونایتد این اتفاق افتاد. با گل او کلاغ‌ها در لیگ برتر ماندند. او بخشی از ترانه امینم به نام "No Love" را روی بازویش حک کرد. نوشته روی بازوی او این است: «من دوباره زنده هستم، زنده‌تر از آنچه در تمام زندگی‌ام بوده‌ام». او همچنان در ۳۹ سالگی به فوتبال ادامه می‌دهد و در آرژانتین مشغول به بازی است.

یرای آلوارز(سرطان بیضه) :

روند پیشرفت او فوق‌العاده بود. پله‌های ترقی را در سطوح پایه یک به یک با موفقیت پشت سر می‌گذاشت و سرانجام در ۲۱ سالگی به تیم اصلی راه یافت اما سرطان، میهمان ناخوانده یرای آلوارز بود. بازهم سرطان بیضه. عمل جراحی انجام شد و او ۴۴ روز بعد در بازی با بارسلونا به میدان رفت.

در ژوئن سال ۲۰۱۷ آزمایش‌های صورت گرفت و نشان داد که او باید شیمی درمانی انجام دهد. بعد از یک ماه سخت به تمرینات برگشت و دید که همه بازیکنان به خاطر او سرهای‌شان را تراشیده‌اند. بعد از یک سال شرایط مسابقه را پیدا کرد و در روز جهانی سرطان هم وارد زمین شد.

اتفاقی جالب که با هر ۲ بازگشتش به زمین فوتبال مصادف شده بود. او با بیلبائو قرارداد دارد و یکی از بازیکنان اصلی تیم به شمار می‌رود. دیگر خبری از سرطان نیست. یرای برای تیم ملی باسک هم به میدان رفته است.

دیوید بروکس(سرطان غدد لنفاوی) :

دیوید بروکسِ ۲۴ ساله در سال ۲۰۲۱ متوجه شد که به سرطان غدد لنفاوی دچار شده است. او مدتی از فوتبال دور ماند و تحت درمان قرار گرفت. این بازیکن که در تیم بورن‌موث مشغول است، احتمالا مقابل تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی به میدان می‌رود و لباس ولز را بر تن می‌کند. بروکس به تازگی اعلام کرده به بهبودی کامل برسد.

به زودی باید منتظر خبر پیروزی سباستین آلر باشیم. او هم می‌تواند به این لیست اضافه شود و سرطان را شکست دهد. مستطیل سبز منتظر ادامه هنرنماییِ این ستاره فرانسوی- ساحل عاجی است. ستاره‌ای که لقبش «بولدوزر» است و از آلر انتظار می‌رود مانند بولدوزر از روی سرطان رد شود و آن را شکست دهد.