برخي از بيماران سكته قلبي معمولا از سن بالايي برخوردار بوده و سلولهاي بنيادي قلبی آنها زياد سالم نيست از اين رو دانشمندان اين سلولهاي بافتبرداري شده را اصلاح و آنها را سالمتر كردند.

اين سلولهاي بنيادي توسط پروتئين PIM-1 اصلاح شدند كه بقا و رشد سلول را ارتقا ميبخشد.
سلولهاي قلبي هنگامي كه سلولهاي بنيادي اصلاح شده بر فعاليت آنزيم تلومراز تاثير گذاشتند، جوانتر و سالمتر شدند. تلومرازها در حقيقت سرپوشهايي در انتهاي كروموزومها هستند كه تكثير سلولي را تسهيل ميكنند. پيري و بيماري در پي تجزيه اين تلومرازها ايجاد ميشوند.
اين شيوه به افزايش بلندي تلومراز و فعاليت آن پرداخته و همچنين تكثير سلولهاي بنيادي قلب را افزايش داد كه راههاي حياتي در مبارزه با سكته قلبي به شمار مي روند.
اين آزمايشات بر روي موشها و خوكها انجام شده و محققان دريافتند كه بلندترشدن تلومراز طي چهار هفته به رشد يك بافت جديد در قلب منجر ميشود.