به گزارش مشرق، روزنامه آرمان در این زمینه نوشت: به دنبال جنگ روسیه و اوکراین، توافق آمریکا و اتحادیه اروپا برای منزوی کردن روسیه رنگ جدی‌تری به خود گرفت. دراین راستا بزرگ‌ترین بلوک تجاری جهان تصمیم گرفت که تا پایان سال ۲۰۲۲ بالغ بر ۹۰ درصد واردات نفت روسیه را قطع کند.

آمریکا در کنار متحد راهبردی خود یعنی اتحادیه اروپا علیه روسیه ایستادگی می‌کند و برای تنبیه‌های تحریمی علیه روس‌ها هم‌داستان می‌شوند اما مشکل آنجاست که اروپا به‌شدت به منابع انرژی فسیلی روسیه نیازمند است و در این شرایط که اروپا به‌تازگی بحران‌های اقتصادی سال‌های قبل را پشت‌سر گذاشته و هنوز عوارضی از آن ریاضت‌های اقتصادی همراه با خود دارد شرایط پیش آمده جدید به‌شدت برای اروپایی‌ها نگران‌کننده است.

با خروج روسیه از بازارهای اروپایی این فرصت برای ایران فراهم است که خلاء بازارهای اروپایی را جبران کند به‌طوری که‌ روسیه ۴ تا ۶ میلیون بشکه در روز به اروپا صادر می‌کرد که از این میزان ایران می‌تواند یک میلیون بشکه در روز را تامین کند و نزدیک به ۵۰۰ هزار بشکه نیز ونزوئلا تامین کند که اتفاقا تحریم‌های ونزوئلا هم در حال فروریختن است و با تامین نفت از این دو کشور باز هم جوابگوی مابقی نیاز نفت اروپا نخواهد بود.

طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، حدود ۶۰ درصد از صادرات نفت روسیه به اروپای OECD و ۲۰ درصد دیگر به چین می‌رسد در حالی که برخی از مشتریان، مانند هند، ممکن است بشکه‌های روسیه را وارد کنند که در غیر این صورت به اروپا می‌رفت و واقعیت‌های سیاسی و اقتصادی روسیه را ملزم می‌کند که نفت بیشتری را به بازار چین وارد کند. ایران در اینجا چند گزینه دارد. اول، می‌تواند تلاش کند و با روسیه درباره توافقی مذاکره و موافقت کند که در مورد قیمت‌گذاری بشکه‌های تحریم‌شده خود برای چین، در مسابقه‌ای بی‌انتها شرکت نکند. ایران حتی ممکن است بتواند به عنوان یک واسطه در صادرات انرژی روسیه به چین، واردات محصولات پالایش‌شده از سراسر دریای خزر و صادرات نفت خام به چین به عنوان بخشی از یک قرارداد سوآپ، نقشی ایفا کند. گزینه دوم این است که ایران تلاش کند تا با برداشتن گام‌های قاطع برای بازگرداندن توافق هسته‌ای، خود را از این مخمصه خارج کند.

انجام این کار منجر به رفع تحریم‌های ثانویه ایالات متحده بر نفت ایران می‌شود و امکان ازسرگیری صادرات به خریداران اروپایی را دقیقاً در زمانی که این خریداران بیشتر به آن نیاز دارند اما این اقدام همچنین ممکن است فوریت بیشتری برای تهران برای دستیابی به توافق با قدرت‌های جهانی جهت احیای توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ فراهم کند. این توافق تحریم‌ها را لغو، و راه نفت ایران را به روی بازار جهانی باز می‌کند و این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که دولت بایدن ممکن است بیش از هر زمان دیگری به نفت ایران نیاز داشته باشد زیرا تلاش می‌کند تولیدکنندگان نفت را متقاعد کند که تولید خود را برای کاهش قیمت‌ها افزایش دهند.