
اميدوار رضايي عضو هيئت رئيسه مجلس طبق معمول قبل از ورود مجلس به بررسي لايحه برنامه پنجم، ليست نمايندگان را که تا قبل از آغاز جلسه امروز مجلس غايب بودند قرائت کرد که بر اين اساس 24 تن از وکلاي ملت تا قبل از آغاز جلسه امروز پارلمان در صحن علني حضور نداشتند.
در ميان اسامي نمايندگان غايب، نام برخي چهرهها از جمله " حجتالاسلام حسينيان، رسايي، علي مطهري نماينده تهران و حجتالاسلام سيد حاجيمحمد موحد نماينده بهبهان " به چشم ميخورد.
ليست نمايندگاني که تا قبل از آغاز جلسه امروز مجلس غايب بودند بدين شرح است:
1. غلامرضا اسداللهي نماينده تربتجام
2. شکور اکبرنژاد نماينده تبريز
3. حجتالاسلام سيد محمدعلي بزرگواري نماينده کهکيلويه و بويراحمد
4. روح الله عباسپور نماينده بويينزهرا
5. سليمان جعفرزاده نماينده ماکو
6. حجتالاسلام روحالله حسينيان نماينده تهران
7. مؤيد حسينيصدر نماينده خوي
8. عوض حيدرپور نماينده شهرضا
9. سيد احمدرضا دستغيب (فخرالدين) نماينده شيراز
10. عزتالله دهقان نماينده درورد و ازنا
11. عليرضا دهقاني نماينده ايذه و باغملک
12. شاهرخ رامين نماينده دماوند
13. حميد رسايي نماينده تهران
14. مهدي سنايي نماينده نهاوند
15. جواد صبور نماينده اردبيل
16. امير طاهرخاني نماينده تاکستان
17. حشمتالله فلاحتپيشه نماينده اسلامآبادغرب
18. علياکبر کائيدي نماينده پلدختر
19. حميدرضا کاتوزيان نماينده تهران
20. بهمن مرانيا نماينده بيجار
21. علي مطهري نماينده تهران
22. حجتالاسلام سيد حاجيمحمد موحد نماينده بهبهان
23. حجتالاسلام سيد ناصر موسوي نماينده رامهرمز
24. محمدحسين نژادفلاح نماينده ساوجبلاغ
بررسي سياستها و مسير حرکت جمهوري اسلامي ايران در پنج سال آينده در حالي از 8 آبانماه آغاز شده که از زمان شرع بررسي اين لايحه بسيار مهم در خانه ملت، تعداد نمايندگان حاضر در جلسه علني مجلس هيچگاه از مرز 240 نفر فراتر نرفته است!
مشارکت نمايندگان در رأيگيريهايي هم که براي پيشنهادات مختلف و اصل مواد لايحه برنامه پنجم انجام ميشود، قابل تأمل است.
يکي از نمايندگان مجلس در خصوص پيشنهاد مطرح شده از سوي وي که در صحن مجلس رأي نياورد، درباره علت عدم رأي آوردن پيشنهادش به خبرنگار فارس گفت: "چون نمايندگان در جلسه عصر امروز مجلس خسته بودند! به اين پيشنهاد رأي ندادند. "
اينکه پيشنهاد اين نماينده تا چه ميزان ميتواند گرهاي از مشکلات مردم را باز کند موضوع ديگري است.نکته اين که چرا بايد برخي نمايندگان به علت خستگي به پيشنهادي رأي ندهند؟ به عبارتي اين خستگي و بيحالي چه ميزان ميتواند در تصميمگيريها و تصميمسازيها مؤثر باشد.
آيا وکلاي ملت متوجه امر مهم قانونگذاري نيستند؟ و آيا نميدانند که آنها ميتوانند با نگاه مثبت و منفي خود در مسير تصميمگيريها نقشآفريني کنند؟
آيا بهتر نيست که هيئت رئيسه مجلس براي اين رويه حاکم بر مجلس که از سوي عدهاي از نمايندگان انجام ميشود، تدبير اساسي بينديشد؟