به گزارش مشرق، امروز "جنگ نرم" بواسطه ابزارهاي متنوع آن در دوره جديد بسيارمورد توجه و استفاده قرار گرفته است. دامنه اين جنگ امروز بسيار گسترده شده و مهاجمان آن نيز با استفاده از تکنولوژي هاي جديد توانسته اند هرچه بيشتر بر منافع خود بيفزايند.نکته اي که شايد تاکنون درباره "جنگ نرم" به آن توجه نشده باشد نقش جبهه خودي در زمينه سازي براي مهاجمان است.اساسا هرچه درباره "جنگ نرم" شنيده ايم عبارتهاي تئوريک و تکراري از اين مقوله بوده و به زواياي آن تاکنون بشکل بومي و کاربردي کمتر پرداخته شده است.
اين نوشتار سلسله مطالبي از دکتر محمد صادق کوشکي، محقق و استاد دانشگاه است که قصد دارد به "جنگ نرم" از نگاهي ديگر بپردازد.
قسمت دوم از اين سلسله مطالب با عنوان « نقش جبهه خودي در زمينه سازي جنگ نرم» در زير مي آيد:
* جنگ نرم عليه انقلاب اسلامي از قبل انقلاب تا کنون
جامعه ايراني از سال هاي پس از انقلاب تاکنون به موازات "جنگ سخت" درگير "جنگ نرم" نيز بوده است. هميشه به موازات تهاجم نظامي مستقيم، طراحي کودتا و حرکت هاي تروريستي، تهاجم نرم عليه جمهوري اسلامي هم شکل گرفت. حتي قبل از پيروزي هم ما درگير "تهاجم نرم" بوديم. يعني دشمنان انقلاب اسلامي که احساس مي کردند، ممکن است اين انقلاب به پيروزي برسد، در ماه هاي قبل از پيروزي مخصوصا از سال 57 با استفاده از ابزارهاي تهاجم نرم به دنبال اين بودند که جلوي پيروزي انقلاب را بگيرند و يا مسير آن را منحرف کنند. يکي ابزارهايي که در اين راه به خدمت گرفته شد، راديو بي بي سي فارسي بود. اين راديو با چهره سازي از جبهه ملي و نيروهاي غير مذهبي سعي کرد که مسير انقلاب را به سمت ملي گرايي و دموکراتيزه کردن فضاي ايران منحرف کند.
«جهل» اولين عامل زمينه ساز خودي‌ها براي جنگ نرم دشمن
اما در اين ميان نبايد نقش جبهه خودي را در زمينه سازي براي جنگ نرم دشمن در برخي حوزه‌ها ناديده گرفت. اين نقش را مي تواند در مجموعه عواملي تعريف کرد که به آن کمتر توجه شده است.
يکي ازاين عوامل، «جهل» است. «جهل» نسبت به انقلاب که اساسا انقلاب چه بوده، چه اهداف و آرماني داشته، دستاوردهايش چيست، چقدر موفق بوده و....
متاسفانه امروز خود نيروهاي انقلابي هم در مورد انقلاب جهل دارند. حتي کساني که مي خواهند محافظين انقلاب باشند هم نسبت به آن جاهل‌اند. ما بايد دوباره از خودمان بپرسيم که آيا هدف انقلاب ايجاد توسعه اقتصادي و رفاه بوده؟ خود همين جهل نسبت به اهداف انقلاب باعث شده که مسئولين نظام خيلي اوقات مسيري را طي کنند که جاده صافي براي دشمن باشد و موجب شود مسير انقلاب منحرف شود.
*مسيري که دشمن ما را تشويق و حمايت کرد
به طور مثال آنچه که در سال هاي سازندگي رخ داد ناشي از جهل به اهداف انقلاب بود. مسئولان در اين دوره به جاي پيگيري اهداف انقلاب به سمت «سراب» رفتند. در اين مسير هم عملکرد دشمن به گونه اي بود که تنها اين کار مسئولان ما را تشويق مي‌کرد. طبعا آن اهدافي که مسئولين تعيين کردند باعث شد که انقلاب سال ها از مسير خود دور شود که حتي در دوران فعلي هم اين انحراف تداوم پيدا کرده است. بايد عرض کنم که ما متاسفانه در دولت نهم و دهم هم شاهد نوسانات شديدي بوده و هستيم. يک زماني به باستان گرايي و يک زماني به مکتب ايراني روي آوردند که اين ها خودش انرژي انقلاب را در مسير انحرافي تلف مي کند. جالب است که در اين موارد دشمن هم تشويق مي کند. در واقع غير مستقيم حمايت مي کند که انحرافات هرچه بيشتر عميق تر شود.
*روشهاي سخيف براي معرفي انقلاب بدليل «جهل»
به دليل اين که اهداف انقلاب را نمي شناسيم گاهي اوقات روش هاي بسيار سخيف را انقلابي معرفي مي کنيم. خيلي اوقات نکاتي را که ربطي به انقلاب ندارد به انقلاب نسبت مي دهيم. نتيجه اين مي شود که از انقلاب در ذهن مخاطب تنفر ايجاد مي کنيم. خيلي از افراد مشکلات اقتصادي را ناشي از جنگ و وقوع انقلاب مي دانند. خوب مخاطب هم مي گويد وقتي انقلاب باعث اين مشکلات اقتصادي است من اين انقلاب را نمي خواهم.
*«جهل» ما درباره دفاع مقدس و سوءاستفاده دشمن
يا در ديگر، يکي از حوادث بزرگ تاريخ معاصر ايران و نقطه اوج تعالي و تکامل ايران دوران دفاع مقدس است که الان به شدت غريب و مهجور مانده است که جز در حد تشريفاتي، سطحي و تکراري معرفي نشده و نمي شود. با اين شرايط طبيعي است که جنگ تبديل به خاطره‌اي مرده در ذهن نسل‌هاي ما شده است. از همين «جهل» نسبت به دفاع مقدس دشمن به طور جدي سو استفاده مي کند و تهاجم نرم خود را شکل مي دهد. مثال ساده آن برنامه اي است که امسال در هفته دفاع مقدس توسط بي بي سي فارسي و براي تخريب وجه دفاع مقدس در ذهن مخاطب ساخته شد. متاسفانه اين برنامه مخاطب پيدا مي کند زيرا ما اطلاعات درست جنگ را در جامعه ترويج نکرده ايم. الان چند نفر از نسل سوم و چهارم اطلاعات دقيقي نسبت به جنگ دارند؟ حتي نسل دوم هم اطلاعات دقيقي در اين مورد ندارد.
*مي‌گويند اگر جنگ براي آزادي خرمشهر بود پس در خاک عراق چه مي‌کرديد؟
بعضي ها جنگ را حرکتي براي آزادي خرمشهر يا بازپس گيري اراضي اشغال‌شده معرفي مي‌کنند. امام(ره) مي گويد اين تعريف «کوته بيني ملي گرايانه» است. اما يک عده و حتي مسئولين از طريق رسانه ها دستاورد جنگ را آزادي خرمشهر مي دانند. يعني با اين حساب الان مشهورترين روايت از دفاع مقدس روايت ملي گرايانه و وطن پرستانه است. دشمن هم آن را ترويج و از آن سوء استفاده مي کند و اين شک را به وجود مي آورد که اگر جنگ براي آزادي خرمشهر بود پس ما در "فاو" و " والفجر8" به دنبال چه بوديم و از سال 61 تا 67 در خاک عراق چه مي کرديم؟ آيا متجاوز نبوديم؛ آيا جنگ بي حاصل نبود؟ آيا جنگ از سال هاي 61 تا 67 اضافي نبود؟ يعني خودمان اين وصله را ايجاد مي کنيم که دشمن اين گونه شبهه سازي کند.
*اگر درباره مسايل پيرامون خود «جهل» نداشتيم، شعار «نه غزه نه لبنان» هرگز داده نمي‌شد
ما دنياي پيرامون خود را اصلا نمي شناسيم. هنوز تلقي بسياري نسبت به غرب يک تلقي بسيار رويا پردازانه است. خيلي از جوانان ما غرب را روياي خود مي دانند چون واقعيت هاي غرب را نمي شناسند. جايگاه ايران در منطقه و وضعيت منطقه و جهان را نمي شناسند. دشمن از نارسايي سو استفاده مي کند مثلا شعاري در سايت اسراييل ساخته مي شود و در خيابان هاي تهران بازتاب پيدا مي کند. آن شعار «نه غزه نه لبنان» است. اگر کسي مسلمان نباشد اما از اوضاع منطقه با خبر باشد مي داند که منافع ايران فارق از منافع اسلامي با غزه و لبنان گره خورده است. اين «جهل» بستر بسيار مناسبي براي تهاجم نرم دشمن در جهت ترويج غرب زدگي، غرب گرايي و غرب پرستي ايجاد کرده است. «جهل» بعنوان يک مجرا براي نفوذ دشمن به قدري اهميت داشته که خودش باعث ايجاد رخنه گاه‌هاي ديگري هم شده که دشمن از آنها براي تهاجم نرم خود استفاده هاي زيادي کرده است.
ادامه دارد...
