عرب اسدی: معتقدم در اداره کشور مسئله ساختار و حجم مقررات و قوانین نیست بلکه مسئله اصلی کیفیت اجرا و پیگیری است یعنی اگر دستگاههای اجرایی کشور بر اجرای قوانین و مقررات موجود توافق کنند، سازمانهایی مانند سازمان اداری استخدامی که مأمور بخش سیاستگذاری و راهبردی است و یا سازمان برنامه و بودجه که شئون راهبری دولت را بر عهده دارند مأموریت خود را به نحوی انجام دهند که پیگیری اجرای قانون و مقررات به درستی انجام شود، تا بخش قابل توجهی از مسائل موجود حل شود؛ و از این جهت هم در معاونت منابع انسانی سازمان اداری استخدامی مسئله ما تجدید یا تغییر ساختار نیست. زیرا با تغییر ساختار مشکل حل نمیشود.
در دولت مردمی یکی از بحثهای جدی ما در خصوص جهتگیری ساماندهی نظام اداری کشور برای حرکت به سمتی است که میزان نقشآفرینی مردم در اداره کشور را افزایش دهد، به محض صحبت از مردمی شدن عموماً مردمی شدن را در خدمات ویژه به مردم میدانند در صورتی که این محفوظ است، اما مردم به عنوان، ولی نعمتان و صاحبان مملکت باید خدمت دریافت کنند.
روایت صحیح این است که مردم نقشآفرین همه امورات باشند و خیلی از اموراتی که در دولت انجام میشود را میتوان به عهده مردم گذاشت و برای این امر نیاز به یک سازماندهی مردمی و بحث و بررسی بیشتر است و با این جهتگیری کاری میکنیم که ان شاءالله بتوانیم سیاستهای اجرایی موجود را مبتنی بر این بازنگری کنیم.
پرداختهای متفاوت به نیروها با عملکرد یکسان ظلم است
عرب اسدی: اینکه یک جایی در نظام اداری کشور بیعدالتی یا تبعیضی رخ میدهد یک بحث است اما اینکه ما عدالت را تنزل بدهیم به اینکه فقط مدل استخدامی چند نفر از کارکنان دولت با هم یکسان شود درست نیست، ما عدالت را مفهومی فراتر میدانیم.
در دنیا وقتی از جذب نیرو صحبت میشود باید عدالت رعایت شود. یعنی اگر قرار است کسی نیروی رسمی در دولت بشود باید از یک فرایند عادلانه و در رقابت مستقیم با همه داوطلبان عبور کند. پس تبدیل وضعیت یک سری نیرویی که بر اساس قوانین و مقررات با بدنه دولت همکاری میکنند بدون اولویت و بدون عرصه دادن برای رقابت دیگر داوطلبان میشود بیعدالتی و عدالت این نیست که ما نیرویی که در حال حاضر با رابطه قراردادی، شرکتی و ... در بدنه دولت کار میکند را تبدیل وضعیت کنیم بلکه عدالت این است که در فضای رقابتی مشابه با همه کسانی که داوطلب استخدام در دولت هستند نیروها شرکت و جذب شوند.
اینکه بین افرادی که در یک سازمان فعالیت مشابه میکنند پرداختی ها باید تناسب داشته باشند حرف درستی است و اگر دو کارمند یک کار را با یک کیفیت انجام میدهند، اما پرداختهای متفاوتی دارند این هم ظلم است و باید به نیرویی که در بدنه دولت خدمت میکند متناسب با عملکرد و بهرهوری که در فعالیت خود بروز میدهد پرداخت داشت.
تفاوت کارمندان شرکتی و پیمانی در نوع ورود آنهاست و کارمند پیمانی کارمند دولت است یعنی یک فرایند رقابتی را برای استخدام با شرکت در آزمون طی کرده است و شرایط احراز را طبق قانون داشته است که کارمند دولت شده است و کارمند شرکتی شرایط احراز را ندارد و میتواند در آزمونهای استخدامی شرکت کند و در صورت پذیرش از مزایا بهرهمند شود و این میشود عدالت در استخدام که قانون و سیاستهای کلی نظام در نظام اداری هم به آن تصریح دارد و این یعنی عدالت استخدامی و اینکه ما نیروی شرکتی را تبدیل وضعیت کنیم، ظلم است به دلیل اینکه با این کار مابقی نیروهای جویای کاری که میتوانند و میخواهند رقابت بکنند از رقابت حذف کردهایم و این ضد عدالت است.
حالا اگر در بدنه دولت ۲ کارمند ۲ حقوق متفاوت با انجام کار یکسان میگیرند این هم ظلم است و باید جلوی آن گرفته شود، اما از طرفی هم باید توجه کنیم که عدالت این است که هرکسی متناسب با عملکردی که دارد پول بگیرد و کارمندی ۳ میلیون و یا کارمندی که ۱۰ میلیون دریافت میکنند هر دو متناسب با پولی که میگیرند عملکرد ندارند باز هم پرداخت به هردو ظلم است، اما هیچکس به این موارد توجه ندارد.
مسئله این است که در نظام اداری پول به ازای خدمت به مردم پرداخت بشود و عدالت اداری زمانی محقق میشود که میزان رضایتمندی مردم از خدماتی که کارکنان دولت ارائه میدهند حداکثری شود و کارکنان دولت متناسب با حقوق دریافتی خدمت ارائه دهند و این عدالت است. وقتی میگوییم که عدالت در تفاوت پرداختها باید رعایت شود یعنی عدالت در تناسب بین پرداخت و عملکرد باید رعایت شود و این میشود روایت کاملی از عدالت، اما همهچیز خلاصه شده در تبدیل وضعیت در حالی که اگر بخواهیم کارمندی را به کارشناسی یا کارشناسی را به مدیریت ارتقا بدهیم باز هم عدالت باید رعایت شود.
در حال حاضر تعداد زیادی فارغ التحصیل دانشگاهی و یا بیش از ۴ الی ۵ میلیون بیکار در کشور داریم، نیروهایی که در حال حاضر با دولت همکاری میکنند ساماندهی میشوند.
که تمایل دارند در عرصههای اجتماعی و نقشآفرینهای اجرایی و اشتغال حضور مؤثر داشته باشند آیا نباید به این نیروها هم مجال و فرصت رقابت داد و عدالت در فرصت برابر دادن به اینها مصداق پیدا خواهد کرد. اگر فرصت را از این نیروها گرفته و فقط یک عده محدودی را تبدیل وضعیت به کارمند رسمی یا پیمانی دولت دادیم این میشود بیعدالتی، لذا با ساماندهی نحوه ورود نیروی انسانی به بدنه دولت موافق هستیم و نیروهایی که در حال حاضر با دولت همکاری میکنند ساماندهی میشوند.
اما عدالت این نیست که فقط این نیروها ساماندهی شوند بلکه عدالت این است که به بهترین نیروهایی که در کشور تمایل به حضور در بدنه اجرایی دولت برای نقشآفرینی دارند اجازه رقابت یکسان داده شود. از طرفی عدالت باید علاوه بر بحث استخدام نیرو و در پرداخت حقوق و مزایا و ... هم رعایت شود.
دولت نمیگوید کمبود نیروی انسانی دارد و باید از همه ظرفیتها از جمله نیروهای شرکتی استفاده کند منتهی فضای رقابتی باید باشد و هرجا این فضای رقابتی حذف شود بیعدالتی میشود و ظلم است و این اتفاق، ناکارآمدی را رقم میزند به دلیل اینکه وقتی در ورود نیروها دقت نشود، بعد در نظام جبران خدمات، ارتقاء و در خروج از خدمت هم همین اتفاق میافتد یعنی ناعدالتی به تمام نظام اداری بدنه دولت تسری پیدا میکند.
اما اگر نیرویی توانمند است و شرایط سنی شرکت در آزمون را ندارد باید شرط سنی را برداریم و از طرفی آزمون نباید علمی باشد بلکه آزمون باید عملیاتی باشد یعنی نیرو را برای پست دستگاه اجرایی بسنجد.
عرب اسدی: برای این بحث دو چیز مهم است یکی اینکه فرایند شناسایی و تمیز قائل شدن بین انسانهای توانمند برای دستگاهها انجام شود و آزمونها در یک فضای رقابتی استخدام کنند و دیگری نیاز دستگاههای دولتی است به این دلیل که ما در حال حاضر در بسیاری از دستگاههای اجرایی مازاد نیروی انسانی داریم و این مازاد در مشاغل کارمندی و پشتیبانی است و کسری جدی در مشاغل تخصصی داریم یعنی پستهای سازمانی بیش از ۴۰ درصد دستگاههای اجرایی در حوزههای کارشناسی خالی است.
به این دلیل که تا به حال ما مدام تبدیل وضعیت کردهایم و آدمهایی را که نیروهای اجرایی و پشتیبانی بودهاند استخدام کردهایم، به عنوان مثال مردم از وزارت نیرو توقع بازنگری در نوع خدمت در حوزه آب، برق، انرژی و ... دارند که این طراحی و بازطراحی کارشناسی علمی میخواهد که لازم است پستهای سازمانی کارشناسی متخصص این کار را انجام دهند و متأسفانه این پستها خالی هستند، اما مقدار زیادی نیرو در پشتیبانی داریم، زیرا در یک گذشتهای باز هم تصمیم غیرعادلانه تبدیل وضعیت گرفته شده است.
برای نیروهای شرکتی تدبیر داریم متأسفانه یکی از اتفاقاتی که تا به حال نیفتاده و جای خلاء دارد و باید مردم از بدنه اجرایی و سازمان ما مطالبه کنند نظارت بر شرکتهای پیمانکاری است و این منطقی نیست که شرکتی از ردیف بودجه به ازای هر نفر نیرویی که به کار میگیرد از دولت به عنوان مثال ۷ میلیون تومان بگیرد، اما به نیرو ۳ میلیون تومان پرداخت کند و این ظلم است و اینکه به نیروهای شرکتی توجه نشود حرف ناصحیحی است، اما باید بر پرداخت شرکتها نظارت کرد که برای این موضوع در حال سیاستگذاری هستیم و به طور ویژه جمعی را برای نظارت بر کار شرکتها گذاشتهایم که ان شاءالله در آیندهای نزدیک موضوع نظارت بر شرکتهای پیمانکاری که جذب نیرو میکنند را اجرا میکنیم و شرکتهایی که استانداردهای مورد نیاز را نداشته باشند لغو قرارداد میشوند.
شرکتهای پیمانکاری باقی میمانند و با نیروهایی که به کار گرفتهاند کار میکنند اگر نیروهای شرکتی همان ۷ میلیونی تومانی که دولت به کارمندان خود بابت خدمات یک ماهه پرداخت میکند را به نیروهای خود بدهند دیگر مسئله این نیروها استخدام نیست بلکه تفاوت در پرداخت ها دلیل تمایل نیروهای شرکتی به استخدام است و اینکه حق آنها خورده میشود و ما باید جلوی این موضوع را بگیریم.
ما پستهایی نیاز داریم که مشکلات مردم را حل کند و یکی از دلایلی که خدمات اداری در نظام اداری به مردم اصلاح نمیشود، عدم رعایت همین قاعده است یعنی ما نمیتوانیم متخصص استخدام کنیم و استخدامها اختصاص پیدا میکند به تبدیل وضعیت نیروهایی که متخصص نیستند و ما در حال حاضر دستگاههایی داریم که با وجود فقط ۲ هزار پست سازمانی ۴ هزار نیروی مازاد پشتیبانی دارند و این یعنی ما به ۴ هزار نفر از جیب مردم و بودجه کشور پول پرداخت میکنیم که مازاد هستند و در نتیجه امکان جذب نیروی متخصص را نداریم به این دلیل که دیگر بودجهای برای پرداخت به نیروهای متخصص باقی نمیماند.
تا به حال قانون و مقرراتی که باید برای استخدام نیروها رعایت میشد رعایت نشده است، ساماندهی نیروهای انسانی درست است، اما این به معنی تبدیل وضعیت کارکنان نیست و باید سهمیه استخدامی برای مشاغل اصلی که دستگاههای دولتی نیاز دارند تعریف کنیم و این موضوع با کار کارشناسی در حال برآورد است و بعد اعلام عمومی میشود.
باید همه نیروهایی که به صورت قراردادی و پروژهای و شرکتی و یا هر اسم دیگری با دستگاههای دولتی همکاری میکنند در یک فضای رقابتی با دیگر متقاضیان قرار بگیرند و در آزمونی که برای ما توانمندیهای لازم برای پستها را مشخص میکنند شرکت کنند تا بعد استخدام شود و مشکل دولت هم حل شود.
در ضمن باید بر کار شرکتهایی که با نیروهای پشتیبانی، خدماتی که کار کارمندی انجام میدهند قرارداد میبندند نظارت شود و خوردن حق این نیروها هم ظلم است این نظارت همان حلقه مفقوده از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا به حال است و متأسفانه قانونهای بسیاری داریم که اجرا نمیشود.
عرب اسدی: تبعیض در نظام استخدام عین ظلم است و باید اجازه ورود و فرصت برابر به همه جوانانی که میخواهند وارد بدنه دولت شوند هم بدهیم و اینکه فقط نیروهای شرکتی جذب شوند این هم ظلم است و اگر بخواهیم تبعیض برطرف شود باید عدالت در ورود نیرو به بدنه دولت رعایت شود و همانطور که گفته شد پرداخت شرکتهای پیمانکاری که از ۷ میلیون دریافتی که از دولت برای پرداخت به نیروهای شرکتی دارند به عنوان مثال ۳ میلیون به این نیروها پرداخت میکنند هم ظلم است و با این مورد نیز برخورد میکنیم و برای آن تدبیر داریم.
اما اینکه بگوییم همه مسئله نظام اداری ساماندهی قراردادهای شرکتی است درست نیست بلکه کارآمدی و ارتقاء عملکرد و بهرهوری مسئله اصلی است که در عدالت مطرح میشود و کارکنان باید به اندازه کاری که انجام میدهند حقوق بگیرند و این عدل است. دو کارمند در یک سازمان کنار هم هستند باید به یک میزان حقوق بگیرند درست نیست و باید متناسب با عملکردشان حقوق بگیرند.
به عنوان مثال اضافهکاری یک پدیدهای در نظام اداری کشور است که مبنای پرداختی ندارد باید دید آیا کسانی که اضافه کاری میگیرند اضافهکاری میکنند؟ و آیا این پرداختها در این مورد عادلانه است؟
بیانیه گام دوم انقلاب یعنی ۴۰ سال کار و مقام معظم رهبری فرمودهاند که گام دوم ۴۰ ساله است و این کار یک الی ۲ سال و یک الی ۲ دولت نیست و باید یک افق ۴۰ ساله برای این کار برنامهریزی و اجرا شود و نمیتوان آن را تنزل داد به حل مشکل نظام قراردادها. نظام قراردادها مشکلی است که باید برای آن تدبیر شود و بررسی شود تا ببینیم ریشه این مشکلات که به چالش رسیدهایم چه بوده است و این نیاز به کار کارشناسی دارد.
باید دید دستگاهی که ۲ هزار پست دارد و هزار پست آن کارشناسی است چرا ۴ هزار نیروی مازادی دارد که نتوانسته است آنها را روی این پستها بنشاند و چهار برابر پستهای مورد نیاز از بودجه دولت و مردم برداشته میشود و به کسانی که پول پرداخت میشود که کارشان اثری بر بهرهوری دستگاهی که در آن کار میکنند ندارد.
برگزاری آزمون برای این است که همه کسانی که مدرک لازم را دارند و داشتن این مدرک شرط اولیه احراز پست است در آزمون شرکت کنند تا بهترینها برای احراز پست انتخاب شوند. اینجا شاید اشکال به آزمونها وارد شود که باید اصلاح شود و آزمونهای استخدامی نباید مثل کنکور باشند. بلکه باید کاربردی و مهارتی برگزار شوند. مردم از نظام اداری بهینگی خدمت انتظار دارند و اینکه ما فقط استخدام کنیم راهحل نیست.
ما در حال حاضر باید دولت الکترونیک راه اندازی کنیم و برای این کار قانون و آیین نامه و مصوبات شورای اداری هیئت دولت مفصل داریم، اما راه اندازی دولت الکترونیک به دلیل این که برای این کار خیلی از مشاغل و پستهای سازمان حذف میشوند و لازم نیست که در دولت نیرو استخدام کنیم مشکل دارد و این در حالی است که دولت متولی ایجاد شغل در جامعه است، اما متولی استخدام نیست و شرکتهای خصوصی باید توانمند شوند و توسعه یابند تا پویایی و رشد اقتصادی داشته باشیم که نیروها مایل به استخدام در بدنه دولت نباشند و ترجیح دهند در شرکتهای خصوصی فعالیت کنند.
عرب اسدی: در این اصل گفته نشد که دولت مکلف است همه انسانها در جامعه را در سیستم دولتی استخدام کند بلکه دولت مکلف است به ایجاد شغل در جامعه و برای این موضوع باید کارشناسان متخصصی استخدام شوند که بتوانند راهکارهای اشتغال زایی و زیرساختهای آن را فراهم کنند تا برای پول ارزش افزوده ایجاد شود و این سیاست گذاری اجرا و ایجاد زیرساختها را فراهم کنند تا برای مردم ایجاد شغل شود.
اما در حال حاضر متاسفانه خود دولت به عنوان بنگاهی فرض میشود که باید استخدام کند نه این که اشتغال ایجاد کند یعنیکل دولت مانند یک شرکت تعریف شده است
شرکتهای خصوصی وقتی میخواهند توسعه اقتصادی در حوزه خود بدهند باید نیرو استخدام کنند و هر پروژه کلان اقتصادی که ایجاد میشود استخدام نیرو میکند و میتوانیم بگوییم که اشتغال ایجاد شده است و ما دولت را در شرایط فعلی مانند همین شرکتها در نظر گرفته ایم.
و این جا به نظر میرسد که اگر نظارت بر شرکتهای پیمانکاری که در طرحهای عمرانی کار میکنند و شرکتهای تامین نیروی انسانی، خدماتی پشتیبانی و فعالیتهای برون سپاری شده قانون خدمات کشوری را در دستگاههای اجرایی تامین میکنند اعمال شود، بخش قابل توجهی از مشکلات حل شود.
عرب اسدی: ما برای انجام این نظارت دنبال یک مدل درجه بندی(گرید بندی) به شرکتها هستیم تا آنها بر اساس این درجه بندی در انجام پروژهها شرکت کنند و این کار در پروژههای عمرانی در حال انجام است و شرکتهایی که در مناقصههای عمرانی شرکت میکنند درجه دارند و برای شرکتهای تامین منابع انسانی هم این ایده را پیگیری میکنیم و مدلی طراحی شده که این درجه بندی انجام شود و اگر در انجام کار تخلف کنند درجه آنها کاهش پیدا خواهد کرد و یا لغو مجوز میشود و اجازه فعالیت با دستگاههای اجرایی را نخواهد داشت. تامین نیروی انسانی برای دستگاههای اجرایی در دولت کار تخصصی است.
عرب اسدی: با نظارت بر شرکتها و توجه به انواع مختلف میزان پرداختی که قرار بوده به نیروها پرداخت کنند اگر تخلف اجرایی کرده اند پرداختها تعدیل میشود و ما معتقدیم که نظارت و برخورد قاطع میتواند بخش قابل توجهی از این مشکلات را حل کند و اجازه بدهید نحوه نظارت را نگویم، اما این نظارت به سادگی اجرا خواهد شد و بدون تردید آن چیزی که در عدالت محوری در پرداختها به ما ربط دارد انجام خواهد شد.
عرب اسدی: دولت مدرن ادبیات علمی دیگری دارد، اما این که بگوییم دولت الکترونیک محقق شود یعنی خدمت به مردم به تعبیر رئیس سازمان اداره استخدامی در قالب یک «اپ» در موبایل انجام شود این تابع این است که آدمهایی که در دستگاههای دولتی به کارگیری میشوند این مفهوم را بفهمند.
سامانهای که در آن سیستمها بیش از ۳ هزار خدمت در عرصههای مختلف باید به مردم ارائه خدمت دهند نیاز به ۳ هزار فرایند دارد و این فرایند را که کسی باید طراحی و اصلاح کند که کارشناس فن باشد و در سازمانها هم فرایندهای خدمتی را احصا و استاندارد کند و بعد به یک تکنسین و متخصص «آی تی» تحویل بدهد تا نرم افزار لازم را طراحی کند و این نیاز به نیروی متخصص دارد؛ و با توجه به اینکه بودجه به شغلهای پشتیبانی پرداخت میشود و پستهای تخصصی خالی میمانند خیلی از دستگاههای اجرایی مجوز استخدام پست «آی تی» میخواهند، اما متخصصین این رشته به دلیل این که بازار کار و عرصه مشخص دارند وارد دستگاههای اداری نمیشوند ضمن اینکه با پرداخت بودجه دستگاههای اجرایی برای استخدام نیروهای پشتیبانی چیزی برای استخدام نیروهای متخصص باقی نمیماند.
دولت مانع جذب نیروهای متخصص نیست و تمام مسئله در کیفیت به کارگیری عادلانه است و این عدالت محوری در نظام استخدامی و نظام اقتصادی میشود.
استخدام بارانت در حال حاضر محال است
مستحضرید تحقق سیستم شایسته سالاری با ایجاد آزمونهای رقابتی با تاکید بر «اعلان عمومی»، محقق میشود، اما شوربختانه در کشور ما چنین رویهای مرسوم نیست و استخدامها مخصوصاً برای دستگاههای پولساز، شبه مخفیانه و با رانت اطلاعات انجام میشود برای رفع این عارضه چه برنامهای دارید؟
عرب اسدی: استخدام با رانت در حال حاضر محال است به دلیل این که برای استخدام همه باید در آزمونهای استخدامی شرکت کنند، اما به کارگیری رانتی داریم یعنی کسی که استخدام نیست و به همین دلیل مشغول به کار در شرکت ها میشود و ما نمیتوانیم برای به کارگیری نیرو در شرکتها آزمون برگزار کنیم، اما در دولت این مسئله بر اساس قانون الزامی است یعنی هر نوع استخدام باید در قالب آزمون باشد.
عرب اسدی: هنوز در دولت جدید استخدامی صورت نگرفته است و یکی از آزمونهای استخدامی که از زمان تصدی دولت پیشین قرار بوده برگزار شود برای برگزاری آن کارهایی انجام شده است و بر اساس نیاز واقعی دستگاهها باید این آزمون برگزار شود و بر همین مبنا از مدیران و وزیران جدید که در دستگاهها منصوب شده اند خواسته ایم که اصلاحاتی را اعمال کنند و در اولین فرصت آزمون برگزار خواهد شد که در واقع این اولین آزمون استخدامی در دولت جدید است.
اگر نیاز باشد برای استخدام نیروهای شایسته و توانمند شرکتی لایحه می دهیم
در پایان مایلم در خصوص نحوه امکان حضور نیروهای شرکتی در قالب انواع مختلف قراردادها در آزمونهای استخدامی توضیح بفرمایید؟
عرب اسدی: ما یک آمارگیری داریم و به همه دستگاههای اجرایی هم ابلاغ شده تا در سامانهای اطلاعات مربوط به کارکنان شرکتی، غیررسمی و غیر پیمانی را وارد کنند تا بشود تجزیه و تحلیل کرد و یکی ازمشکلات کارشناسی این است که ما هنوز نمیدانیم تعداد نیروهای شرکتی در کل دولت چقدر است.
و بایدبر اساس آمار این نکات مشخص شود تا اگر نیاز است قانونی در مجلس مصوب شود ما پیشنهاد دهیم و لایحه به مجلس شورای اسلامی بفرستیم که راه باز شود و نیروهای شایستهی شرکتی که سالهای خدمت میکنند و توانمند هستند استخدام شود. اما در خصوص شرایط سنی شرکت در آزمون استخدامی هم ما لایحهی اصلاحیهای برای مدیریت خدمات کشوری میدهیم تا شرایط سنی را اصلاح کنند و برای انجام این موارد هیچ نوع مقاومتی نداریم.