به گزارش مشرق به نقل از medicalnewstoday ، دانشمندان و محققان اطمینان می دهند که تزریق واکسن کرونا شدت بیماری را در افراد کاهش می دهد اما هنوز نمی تواند از افراد محافظت کامل به عمل بیاورد.
در آغاز همه‌گیری، برخی از کشورها نظیر انگلستان و سوئد، سیاست مصونیت گله‌ای (ایمنی دسته جمعی) را دنبال می‌کردند. فرض بر این بود که ابتلای بخش قابل توجهی از جمعیت یک کشور باعث می شود تا ایمنی طبیعی وسیعی در سراسر همان کشور ایجاد شود.
بیشتر بخوانید
کشف آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی در بدن انسان
برخی گزارش‌ها از ابتلای افراد به کووید-۱۹ بیش از یک بار گزارش شده است.
اما مسئله مهم تر این است که تعیین مدت زمان مصونیت ناشی از ابتلا به ویروس کرونا دشوار است.
در مطالعه حاضر، محققان تجزیه و تحلیل داده های منتشر شده قبلی در مورد ویروس های مشابه کرونا را انجام داده اند. آنها تصمیم گرفتند تا تعیین کنند که مصونیت پس از ابتلا به بیماری کرونا چه مدت ممکن است طول بکشد.
این تحقیق که در ژورنال علمی «لنست مایکروب» منتشر شده است، نشان می‌دهد که افراد واکسینه نشده ای که به بیماری مبتلا شده اند می‌توانند انتظار داشته باشند که ایمنی در برابر عفونت مجدد ۳ تا ۶۱ ماه پس از ابتلا به کووید-۱۹ باقی بماند. البته به این شرط که اگر ویروس هنوز در جامعه در گردش باشد.
دکتر آجی ستی دانشیار علوم بهداشت جمعیت در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون، که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت: «این مطالعه می تواند به تشویق مردم برای واکسینه شدن کمک کند.»
وی افزود: «این مطالعه بر اهمیت درک عموم مردم تاکید می کند که مصونیت در برابر ابتلای طبیعی آنقدر که برخی تصور می کنند طولانی مدت نیست و قطعا مادام العمر هم نیست.»
او همچنین توضیح داد که «تحقیقات نشان داده است که واکسیناسیون پس از ابتلای طبیعی در مقایسه با واکسیناسیون بدون سابقه قبلی کووید-۱۹، پاسخ ایمنی حتی قوی‌تری ایجاد می‌کند. امیدواریم افراد بیشتری که در گذشته سابقه ابتلا داشته‌اند واکسن را انتخاب کنند.»
تجزیه و تحلیل داده ها
تیمی از دانشکده بهداشت عمومی ییل در نیوهیون، سی تی و دانشگاه کارولینای شمالی در شارلوت به بررسی ژن‌های ۱۷۷ ویروس کرونا پرداختند که بر انسان‌ها تأثیر می‌گذارند. سپس محققان تعیین کردند که نزدیکترین بستگان ویروسی کدامند.
محققان سپس داده های موجود در مورد چگونگی کاهش سطح آنتی بادی در طول زمان - از ۱۲۸ روز تا ۲۸ سال پس از عفونت را تجزیه و تحلیل کردند. آنها همچنین خطر ابتلای مجدد را در سطوح مختلف آنتی بادی برای آن ویروس ها بررسی کردند.
با استفاده از این اطلاعات، آنها پیش‌بینی کردند که مصونیت طبیعی ناشی از ابتلا به نوع «سارس-کوو-۲» احتمالاً کمتر از نصف مصونیت ناشی از ابتلا به کروناویروس‌های مرتبط باقی خواهد ماند.
همچنین دریافتند که عفونت مجدد با این ویروس در افرادی که واکسن دریافت نکرده اند می تواند به محض ۳ ماه پس از ابتلای اولیه رخ دهد.
یکی از رهبران این مطالعه، الکس دورنبورگ، استادیار بیوانفورماتیک و ژنومیک در دانشگاه کارولینای شمالی، می‌گوید: « با ظهور انواع جدید ویروس، پاسخ‌های ایمنی قبلی در مبارزه با ویروس مؤثرتر می‌شوند. کسانی که به طور طبیعی در اوایل بیماری همه گیر آلوده شده بودند، به احتمال زیاد در آینده نزدیک مجدداً آلوده می شوند.»
نویسندگان مطالعه نتیجه می‌گیرند از آنجایی که انواع جدید می‌توانند از مصونیت موجود فرار کنند، تمرکز تلاش‌ها بر تسریع برنامه‌های جهانی واکسن برای کاهش احتمال ظهور انواع ویروس جهش یافته است.
به حداقل رساندن ریسک
این مطالعه دارای محدودیت های خاصی بود. به عنوان مثال به این موضوع توجه نشده که چگونه شدت ابتلای اولیه یا وضعیت ایمنی یک فرد ممکن است بر مدت زمان ماندگاری ایمنی طبیعی آنها تأثیر بگذارد.
دکتر الکساندر ادواردز، دانشیار فناوری زیست پزشکی در دانشگاه ریدینگ در بریتانیا گفت: «ابتلای مجدد واقعاً مشکل اساسی نیست. مهمترین نکته شدت ابتلا است. احتمالا اگر فردی که قبلا به دلیل کرونا به شدت بیمار شده بار دیگر مبتلا شود، بیماری او شدت کمتری خواهد داشت.»
او ادامه داد: «با این حال ما هنوز نمی دانیم که آیا ابتلای قبلی به طور کامل از بیماری شدید و مرگ برای همه موثر است یا خیر.»
