به گزارش مشرق، در متن پیام محمدمهدی اسماعیلی آمده است: «اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمه لا یسدها شی‌ء
خبر ضایعه درگذشت علامه محمدرضا حکیمی، عالم اسلام‌شناس، فیلسوف عدالت و متفکر برجسته عدالت‌خواه، که سهم مهمی در گسترش روحیه انقلابی‌گری در میان جوانان داشت، بسیار تاسف‌برانگیز بود.
جامعیت در عرصه‌های مختلف دانش، تسلط بر ادبیات و نوآوری در اندیشه‌ورزی از ایشان چهره‌ای بی‌بدیل در میان متفکران معاصر ساخته بود. در این غم جانکاه تنها تسلای ما، میراث فکری ماندگار ایشان در قالب کتاب‌های پرشماری است که ده‌ها سال سرچشمه اندیشه تشنگان «توحید» و «عدل» بوده است.
علامه حکیمی همان‌گونه زیست که می‌اندیشید. همدلی نوشتار و رفتار ایشان الگویی مانا برای جوانان عدالت‌خواه برجا گذاشت که به زیور توکل و تعبد و غنای نفس آراسته شده است.
اینجانب عروج رفیق دیرین مقام معظم رهبری را به محضرشان تسلیت عرض می‌کنم و برای خاندان معزز حکیمی، علاقه‌مندان و شاگردان، و جامعه علم و فضیلت صبر و بردباری، صبر و اجر مسئلت دارم. خداوند این عالم فرزانه را با صاحب این ایام محشور کند ان‌شاءالله»
محمدرضا حکیمی، اندیشمند دینی و نویسنده در ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ در مشهد متولد شد. او در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و تا ۲۰ سال در این حوزه به تحصیل پرداخت. محمدتقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سیدمحمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سیدابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهم‌ترین استادان حکیمی بوده‌اند. از آثار محمدرضا حکیمی می‌توان به «الحیاة»، «خورشید مغرب»، «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «تفسیر آفتاب»، «فریاد روزها»، «سپیده‌باوران»، «گزارش (برگرفته از الحیاة)» و ... اشاره کرد.
محمدرضا حکیمی که مدتی قبل به کرونا مبتلا شده بود در شامگاه روز ۳۱ مردادماه با ایست قلبی از دنیا رفت.
