منظورم دوستانی بود ⁦:-(⁩

الانم خیلی جوانان هستند با تسلط روی یه برنامه کامپیوتری ملیاردها تومان درآمد دارند ولی این ها استثنا هستند. روی استثنائات نمی‌توان نظر داد. اون موقع اکثریت مردم ایران بی سواد بودند و جوانان در خانه والدینشان زندگی تشکیل می دادند و سطح زندگی امروز را هم نداشتند و شغل دولتی هم برای همه نبود.

تو نان بیسوادی مردم را می خوردی. کشوری که 55 درصدش بی سواد بود و 10 درصدش هم دیپلم نداشتند. البته آن زمان ناز تک و توک دیپلمه های امثال تو خریدار داشت. با دیپلم ادبیات در پالایشگاه نفت هم استخدام می شدید. خیر این وضع نشانه بدبختی بود. نان خوشبختی شما در نکبت ملت بود یک زمانی شاه عباس از صدراعظم پرسید وضع اقتصادی مردم امسال چطور است؟ گفت عالی است! حتی پبنه دوزها به مکه رفتند و حاجی شدند. شاه عباس عصبانی شد و گفت اینکه یعنی وضع مردم آنقدر خراب که است که پول کفش نو خریدن ندارند و پینه دوزها با تعمیر کفش به جایی رسیده اند.

ای بابا ... بازم یکی از بازماندگان بهشت قبل 57 از خواب بیدار شده . کی قرص خواب این بند خدارو برداشته ؟ تا شروع نکرده به جان نثاری برای رضا قلدر قرصاشو بهش بدین ...

بنده متولده دوره شاه هستم.در زمان شاه اکثر مردم فقیر و دست تنگ بودند. نمیتوانستند درطول سال حتی یکی دوبار مرغ بخرن. اشکنه،کله جوش، اش و ابگوشت غذای اکثریت خانواده ها بود. شما از زندگی کارمندی می گید که با پول نفت به شما دستمزد میدادند و اب باریکه خوبی بود.برید امارها رو ببینید. اکثریت مردم چنین زندگی نداشتند. بیشتر مردم کارگر ، دست فروش نظامی در نهایت اگر دستشون به دهنشون می رسید مغازه کوچکی داشتند یا راننده بودند.خانواده ها در یک خانه 50 متری با شش تاهفت تا بچه یکجا زندگی میکردند. این وضعیت اکثریت مردم شهری فقیر نشین بود. مردم روستا ها زندگی شون از دوره صفویه و قاجاریه فرقی نکرده بود ،اب ، برق ، گاز ، جاده ، مدرسه وخانه بهداشت نداشتند. با هیزم غذا درست میکردند. اگر خیلی وضعشون خوب بود یک حمام عمومی خزینه داشتند که هر هفته یکبار حمام میرفتند. اگر نه اب گرم میکردن در طویله حمام میکردند. در شهرهای بزرگ همه جا بالا شهر و جنوب شهر حاکم بود تبعیض طبفاتی غوغا میکرد. جوانها نه سواد درست حسابی داشتند نه کاری بلد بودند و یاکارگر روزمزد بودند. تمامی شرکتهای مهم مال خارجی ها بود که جنس هاشون رو بشکل ارزان اینجا تولید و به کارگران دستمزد خیلی کمی میدادند. یعد خارجی ها کالاهای تولید شده رو می بردند تو کشورهای دیگه به قیمت خیلی زیاد می فروختند.بعد از انقلاب کارخانه رو جمع کرده رفتند.ایران سی میلیون نفر جمعیت داشت. اکثریت پدرها بیش از شش کلاس سواد نداشتند. اکثریت مادرهابیسواد بودند. همه اینا بکنار رشوه ، ظلم و سایه مخوف ساواک رو سر مردم بود. جوان ها اگر یک جلد کتاب مباحث اجتماعی میخوندند تحت نظر ساواک قرار میگرفتند. ریخت و پاش برای طبقه اعیان واشراف و پولدارها بود. امار تحصیل کرده ها خیلی کم و تعداد دانشگاهها کم بود.خدارو شکربعد از انقلاب با اینکه رشد جمعیت دو برابرویک چهارم شد واقعا درایران رشد دانشگاهها و امار تحصیل کرده ها خیلی خیلی بالا رفت. طبقه تحصیلکرده تعدادشون خیلی زیادتر شده و این نعمت کمی نیست.اینوفراموش نفرمائید. بخشی از کشورما توسط صدام اشغال شد و برای رهاکردن کشور از چنگال صدام هشت سال دفاع مقدس شد تا ایران تمامی خاکش رو از چنگال صدام آزاد کرد. این کار کمی نبوددرحالی که در کشورهای همسایه چنین جنگی اتفاق نیافتاد.

شمایی که میگین من نان بیسوادی مردم رو می خوردم بهتره واقعیتها رو ببینین

واقعیت همین بود. آرزوی شما بازگشت به دوره بی سوادی است که یک دیپلمه سالار بشود.

برعکس، زمان شاه هزارجور بدبختی بود. اگر غربی ها برای ایران کارشکنی نمی کردند ایران یکی از کشورهای برجسته قاره اسیا می شد. چند تا سفربه کشورهای همسایه بفرمائید می بینید که کشور ما ازخیلی ابعاد از همه اونا سرتره. مشکلات اقتصادی فعلی بخاطر فشارهای کشورهای غربی و تحریم 42 ساله و مدیریت ضعیف یک دسته بوده و بیماری کرونا بوده. خوشبختانه کشورما بنیان قوی داره ودر یک دوره مدیریت خوب این اشکالات قابل حل هستش.

به آمار خودکشی ژاپن و گورخوابهای مصر نگاه کن

درود بی کران