وی افزود: اگر معاینه فنی نداشت که پلیس راه اجازه رفت و آمد در جاده را به این وسیله نمی‌داد. ماشینی هم بود که حتی زمانی که مسئولین می‌آمدند از این وسیله استفاده می‌شد، چون وی‌آی‌پی بود. اتفاقا راننده آن هم خیلی ماهر بود که در این اتفاق، توانسته بود حدود ۱۲، ۱۳ کیلومتر را در آن پیچ و خم‌ها بیاید.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: تقریبا دو دقیقه قبل از این تصادف هم، کمک راننده اعلام می‌کند که همه کمربندهای‌شان را ببندند. چون ماشین ۴۴ نفره بوده و کلا ۲۳ نفر سرنشین آن بوده‌اند. اعلام شده که در کنار پنجره‌ها ننشینند. این که راننده تا چه حد مقصر است را نمی‌دانم. اما توانسته بود که اتوبوس را از جاهای بسیار خطرناک عبور بدهد.

کلانتری افزود: متاسفانه، اتفاق است دیگر، می‌افتد. والا هیچ قصوری نبوده. شما وقتی می‌خواهید ماشینی را اجاره کنید، معاینه فنی و بیمه می‌خواهید.

وی همچنین در ادامه در واکنش به این موضع سازمان راهداری که اعلام کرده بود؛ این وسیله، تحت پوشش هیچ شرکت حمل و نقل مجوزدار بین‌جاده‌ای نبوده، بیان داشت: نخیر! متعلق به شرکت اروم سیر و در اجاره کارخانه سیمان بوده است.

رئیس سازمان محیط زیست در پاسخ به این سوال که چگونه یک ماشین تحت اجاره کارخانه سیمان در اختیار سازمان محیط زیست قرار گرفته، اظهار داشت: ببینید! کارخانجات کمک می‌کنند. این ماشین، استاندارد بوده است. این‌ها از کارخانه سیمان این ماشین را خواسته بودند. چون ماشینی بود که در سفر آقای جهانگیری هم از همین وسیله استفاده شد. راننده هم به منطقه آشنا بود.

کلانتری افزود: حتی موقع رفتن، این خبرنگاران می‌گویند که تندتر حرکت کنیم و راننده می‌گوید که در این جاده‌ها نمی‌شود تندتر از این رفت.

وی در ادامه در پاسخ به واکنش‌ها، نسبت به نحوه نشستن خود در مواجهه با خبرنگاران و خانواده‌های آن‌ها، بیان داشت: شما با خبرنگاران صحبت کنید، شیطنت کردند. بنده، ساعت یک ربع مانده به یک صبح، وقتی این‌ها خسته و کوفته در لابی هتل نشسته و نهار و شام هم نخورده بودند، من آن وقت شب از بیمارستان آمدم. من خودم می‌خواستم به منطقه بروم و وقتی شنیدم تصادف شده، نرفتم.

خبرنگار امتداد به کلانتری متذکر شد که از یک دولتمرد انتظار می‌رود ادب و احترام را در نحوه مواجهه با مردم رعایت کند و انتظار داریم او عذرخواهی کند. اما کلانتری گفت: با استاندار، رئیس بهداشت و درمان استان، آقای کولیوند(اورژانس) هماهنگ کردیم که بیمارستان آماده باشد. ساعت ۱۲ و نیم، بستری شدن همه بیماران که تمام شد، من به هتل رفتم که سری به این‌ها بزنم. دیدم نه نهار خوردند، نه شام. گفتم که غذا بخورید، بعدا صحبت می‌کنیم. این‌ حرف‌های مزخرف را بعضی همکاران شما در می‌آورند. نحوه نشستن من مثلا چطور بود؟ نحوه نشستن همیشگی من، همینطور است. چه عذرخواهی؟ برای چه؟ چه اتفاقی افتاده که عذرخواهی کنیم؟

منبع :امتداد