توو این آب و خاک ، بین مردم عادی (نه مسئولین زالو صفت و مفتخورها و رانت خوارها) هنوز انسانیت ، انسانها حرف اول رو میزنه نه مدالها. علی انصاریان و امثال ایشون بخاطر احترام گذاشتن به خانواده محترم هستن، چیزی که دارن سعی میکنن از دستمون بگیرن
ارزش علی انصاریان به فوتبال و بازیگری و خندههاش نیست. به احترامی که برای مادرش قائل بود، به اینکه واقعا خودش بود،حتی از دولت انتقاد کرد، دوستدار انقلاب و دین بود. اینها باعث عزتش شد
بالا بردن یا پایین بردن برای کسی که فوت کرده دیگه فرقی نمیکنه. این ارزش های والای انسانی است که افراد رو بالا می بره....ایشون به خاطر تنهایی مادر و پرستاری از ایشون ازدواج نکرد.
کار اشتباهی کرد ازدواج نکرد تا همین اواخر و بلکه همین الان خیلی از مردان بعد از ازدواج مادران و خواهران تنهای خود را زیر چتر حمایت خویش داشتند و با نوه هایی که برایشان میاوردند خوشی انان را هزار برابر میکردند و خدای ناکرده اگر اتفاقی هم میافتاد ناگهان ان مادر یا خواهر تنها نمیشدند
دو تا ورزشکار سالم، در سن نه چندان بالا، دقیقا بعد اعلام رهبر از ممنوعیت استفاده از واکسن آمریکایی، همین طوری تصادفی کرونا گرفتن و فوت کردن. لشکر بوقچی های بی جیره و مواجب هم در اینترنت خیلی هماهنگ با همه وجود با آرایش جنگی شروع به جیغ داد کردن برای واکسن آمریکایی. این قضیه مشکوکه. خیلی مشکوکه. چطور همسر میناوند و مادر انصاریان مریض نشدن در حالی که خیلی مستعدتر بودن؟!
در پاسخ به قسمت اول حرف علی آقا در مصاحبه عرض میکنم:
زندگی در دنیا عبس نیست
مرگ یکشروع دیگر است، غروب از دنیا ی کوچک محدودیتها و حسرت ها و طلوع در عالم آخرت که بسیار بهتر است و در کنار لطف الهی مستدام و باقی است و محل آرامش مومنانی همچون علی انصاریان
اینجا در دنیا یک میدان مسابقه هست آنچه کسب میکنی اگر خدایی باشد قطعا می ماند هم اثرش و هم خود آن
و اگر آنچه کسب می کنی دنیایی باشد خب طبیعی است که در دنیا می ماند و فانی میشود این خاصیت دنیاست
...