با سلام و ادای احترام این یک رویه نادرست و ظالمانه است که اعضای هیئت علمی برای جلب توجه مسئولین و صاحب منصبان دانشگاه و یا وزارت خانه نام آنان را به عنوان نویسنده همکار می آورند! گاه اتفاق می افتد که آن مسئول حتی از این کار خبر ندارد و وقتی در نمایه ها دنبال مقالات خویش می گردد متوجه می شود چندین مقاله به نام او منتشر شده البته خیلی خوشحال هم می شود و این نان قرض دادن ها را هم به موقع جبران خواهد کرد! متاسفانه علم و دانش به تنهایی اخلاق نمی آورد و این یک حقیقت تلخ است که بسیاری از اعضای هیئت علمی حداقل در این زمینه تقوای لازم را ندارند! داستان آقای ملک زاده مثنوی هفتاد من است! ان شاءالله نیات او روزی آشکار شود و رسوا گردد.

متاسفانه بعضی اساتید با سوءاستفاده از دانشجویان آنان را وادار می کنند مقاله نوشته و اسم استاد را در آن بیاورد. و دانشجویان بخاطر مصاحبه دکتری و گرفتن توصیه نامه و داشتن رزومه مجبور می شوند به خواست اساتید تن در دهند وگرنه به مشکل بر می خورند. حتی موقع دفاع از پایان نامه ارشد و رساله دکتری اگر مقاله ننوشته باشی و اسم استاد راهنما را نیاورده باشی نمره کمتری بهت تعلق می گیرد. متاسفانه نظارتی در عملکرد اساتید دانشگاه ها وجود ندارد و آنان هرگونه بخواهند تدریس می کنند و به هرکسی که دوست داشته باشند نمره بالا و یا نمره پایینی می دهند. بدتر از آن پذیرش دانشجو در مقطع دکتری همه کاره اساتید هستند

علی برکت الله.

نمونه ای از طیف مدیران لیبرال سازندگی، که فقط بدنبال منافع خود هستند !!

مقاله نوشتن کاری داره آخه اون هم اینجا

انتشار کشک

با خون ملت مقاله می نوشته

نمونه چنین فردی از شرکت جنرال الکتریک اخراج شد و به عنوان یک مایه عبرت و مساله آموزشی اخلاق علمی در دنیا در آمد. چرا که مشخص است که این مقاله پرستان کاری جز تحریف و کپی کاری و یا سوء استفاده از ماحصل دسترنج علمی دیگران ندارند و صد البته به ویژه در رشته پزشکی، وجود بیماری بیشتر و تیدیل مردم ایران به موش آزمایشگاهی داروهای سازمان بهداشت جهانی فرصت بی نظیری برای آقایان فراهم کهخ تا با بازی با جان مردم ایران مرتب مقاله بنویسند و تشویق و مرتبه دریافت کنند. هم وزارت علوم و هم وزارت بهداشت آیین نامه بسیار شرم آوری در مورد ارتقاء اساتید دارند که اصلا این رویه جعل و کپی کاری و تولید زباله های علمی را تشویق هم می کند.

دکتر ملک زاده در بیمارستان کار میکنند بد نبست به ایشون شعر سعدی را یاد آور گردید به مردم بیمار گوارشی هم گوشه چشمی نشان دهد

حالا یک ایرانی دانشمند هر چهار روز یک مقاله علمی نوشته شما عزیز هم اگر سوادشا داری هر روز یک مقاله علمی بنویس چرا از بزرگان علمی گشور که مایه افتخار ایرانند ناراحتی نکنه مانند من بی سوادی من با بیسوادی از اینکه یک ایرانی می تواند هر چهار روز یک مقاله چاپ کند افتخار می کنم شما چشم دیدن نداری .....پس بس کن مرگ بر امریکا

این همه مقاله چه فایده یا ضررهای داشته وهدف چه بوده

در طول ۱۵ سال سیستم آموزش عالی با همین رقابت مقاله نویسی بی هدف نابود گردیده است و چه بدبختی هایی که بر سر افراد نیاورده اند و خروجی سیستم اموزشی و پژوهشی همین است که اندر خم یک کوچه ایم.

به عنوان یک عضو هیت علمی می گویم اعتنای بیش از حد به مقالات ISI خیانت بزرگی است به مملکت. حالا که پرونده این اقاق رو می بینم می فهمم چرا اینقدر وزن دهی شده است