مشرق - شاید هیچ یک از هوادران چلسی گمان نمی کردند بعد از آغاز کابوس وار فصل جدید با ویاس بوآس و آن همه ناکامی بتوانند حتی تا جمع هشت تیم برتر اروپا پیش روی کنند اما حالا آنها به لطف بازی هوشمندانه مقابل یکی از هجومی ترین تیم های دنیا ، فینال پرحرارت مونیخ را تجربه می کنند اتفاقی که شاید مسئولان سخت گیر چلسی را از انتخاب عنوان "سرمربی موقت" برای دی متئو پشیمان کند!

آنها که با بزرگانی چون مورینیو،اسکولاری و هیدینگ نتوانستند به آرزوی دیرینه شان دست پیدا کنند اکنون و با یک سرمربی کم ادعای موقت تا آستانه کسب بزرگترین افتخار فوتبال اروپا پیش رفته اند. گرچه نمی توان با در نظر گرفتن این نکته که پای دیگر فینال تیمی بسیار قَدَر خواهد بود شانس زیادی را برای چلسی نصفه و نیمه قائل شد و در کنار آن باید پذیرفت که صعود بایرن به فینال ، آلیانز آره نا را در دیدار پایانی به جهنمی تمام عیار برای چلسی دی متئو تبدیل خواهد کرد ، ولی هنوز از یاد نبرده ایم که پس از مشخص شدن مسیر چلسی برای رسیدن به فینال کمتر کسی بود که با دیدن نام بارسا روی فینالیست شدن چلسی پافشاری کند ، اما آنها گل زدند ، دفاع کردند و فینالیست شدند . اتفاقی که نه ناجوانمردانه بود و نه غیراخلاقی! آنها فقط به روش خودشان فوتبال بازی کردند و دست برقضا پیروز قصه لقب گرفتند.

 

 انتقادات بسیاری نسبت به نحوه بازی چلسی در نیمه نهایی بیان می شود اما به واقع باید گفت هیچ ایرادی وارد نیست ، آنها آمدند ، مردانه فوتبال بازی کردند و راهی آوردگاه مونیخ شدند.نه به سبک آسیایی ها ضدفوتبال بازی کردند و نه با دایوینگ و سیمولیشن فینالیست شدند ، تنها جرم آنها این بود که تابوی بزرگی را شکستند ، تابویی که البته در این هفته یکبار دیگر هم شکسته شده بود .

 دی متئوی موقت و شاگردان جسورش عاقلانه دفاع کردند اما امروز افراطی های کاتالان آنها را کثیف می خوانند.شاید همه فراموش کرده ایم که هشت سال پیش و در عرصه ملی چطور فریادهای هِلاس هِلاس خبر از قهرمانی تیمی میداد که با دفاع دیوانه وارش مقابل غولهای فوتبال اروپا ایستاد و در خاک پرتغال Euro 2004 را با به زانو درآوردن میزبان مدعی برای نخستین بار از آن خود کرد.

یونانِ اتورِهاگل ، تفاوت زیادی با چلسیِ دی متئو نداشت ، آنها هم نکوهش های بسیاری شنیدند اما تاریخ این کج سلیقگی ها را به فراموشی سپرد و تنها چیزی که در خاطرش ماند تابوشکنی یونانیان بود تا نسلهای بعد از اتورِهاگل به عنوان افسانه ای سراپا پیروز یاد کنند.آری تاریخ تنها پیروزی فاتحان را بخاطر خواهد سپرد ، پس با وجود احترام به تمامی پیروزیهای سالهای اخیر بارسا و گواردیولا کلاه از سر بر می داریم و تمام قد تعظیم می کنیم .

 این بار به احترام آنهایی که اکنون تاریخ ساز شده اند و به احترام جناب دی متئو ، مردی که شاید بعد از این تابو شکنی ، عنوان دن دی متئو برازنده اش باشد ...