به گزارش مشرق، وقوع پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، در منطقه خاورمیانه، تغییرات اساسی به وجود آورد که مهمترین آن شروع جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعث عراق، علیه ایران بود.
همزمان با هفته دفاع مقدس «سید احمد زرهانی» قائم مقام ستاد نماز، یادداشتی با موضوع علت جنگ تحمیلی و اهمیت نماز توسط رزمندگان در پیروزی حق علیه باطل در اختیار ما گذاشت که در ادامه می‌خوانیم:
یکی از حوادث بزرگ قرن بیستم پدیده جنگ تحمیلی و حمله عراق با سرکردگی رژیم بعث به ایران اسلامی است. چهل سال پیش رژیم بعثی عراق با تجهیزات کامل به ایران اسلامی ناجوانمردانه حمله کرد در علت بروز این رخداد خطرناک سخن بسیار گفته‌اند ولی در بین علل موارد ذیل حائز اهمیت است:
۱- از پای انداختن انقلاب اسلامی و جلوگیری از انسجام و استحکام این حرکت توحیدی که در برابر نظام سرمایه‌داری و اشتراکی قد علم کرده بود و امیدهای تازه‌ای در دل مسلمانان و مستضعفان جهان به وجود آورده بود.
۲- ایجاد شکاف در جهان اسلام و استهلاک سرمایه‌های مادی و معنوی مسلمین و برنامه‌ریزی برای بروز تضاد بین شیعه و سنّی و عرب و عجم به سود اسرائیل غاصب.
۳- درگیرکردن نیروهای متفکر انقلاب اسلامی به امور نظامی و ممانعت از نظام سازی و تمدن آفرینی برمبنای جهان‌بینی توحیدی و متوقف کردن حرکت تکاملی انقلاب اسلامی در ابعاد نظری و عملی و جلوگیری از اسوه‌سازی.
در این حرکت براندازانه آمریکا و شوروی که با هم در حال جنک سرد بودند دست به دست هم دادند و از صدام بعثی حمایت کردند و از انواع تجهیزات نظامی و رادارهای پیشرفته و خدمات جاسوسی او را بهره‌مند کردند.
افزون بر دو ابر قدرت قرن دولت‌های اروپایی و شیوخ و شاهان مرتجع منطقه و منافقین و جریان‌های معاند داخلی و بین‌المللی همه با هم پشت سر رژیم بعث ایستادند و در تأمین اطلاعات سری و امکانات جنگی به او کمک کردند. به غیر از معمر القذافی و حافظ اسد که چشم به عظمت انقلاب اسلامی و تحول آفزینی آن در جهان اسلام دوخته بودند کسی از سران عرب از کمک به صدام مضایقه نکرد. اروپا و آمریکا از شعار پر جاذبه حقوق بشر چشم پوشیدند و حتی تسلیحات شیمیائی مرگبار در اختیار دشمن مهاجم قرار دادند و سازمان ملل و محافل جهانی هم تحت سیطره غرب مهر سکوت برلب زدند و نظاره‌گر جنایات بعثی‌ها شدند.
در چنان شرایط خطیر و اوضاع بغرنجی امام خمینی رضوان الله تعالی علیه با تأسی به سید الشهداء وارد میدان ایستادگی شد و ملت بزرگ ایران بالاخص نوجوانان و جوانان برومند و موحد این سرزمین در قالب بسیج در کنار نیروهای مسلح ارتش و سپاه تاریخ را ورق زدند و حماسه‌ای جاودانه آفریدند. ارتش بعثی از هوا و زمین و دریا حمله کرد و در کوتاه مدّت بخش قابل توجهی از سرزمین‌های ما را به تصرف در آورد و آهنگ پیروزی سرداد.
تا آنجا که ملک حسین پادشاه اردن در یکی از جبهه‌ها کنار صدام ایستاد و ماشه توپ جنگی را به سمت ایران چکاند. معادل میلیاردها دلار نفتی موشک و بمب به مناطق مسکونی و خطوط دفاعی ایران اصابت کرد. هر روز آتش جنگ شعله‌ورتر می‌گردید و رژیم بعث با احساس زبردستی و سرمستی به رجزخوانی می‌پرداخت.
امروز مهران و فردا تهران را می‌زد ولی نمی‌دانست که: « إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا ... » و صاحب انقلاب اسلامی کس دیگری است و به اقتضای فلسفه تاریخ در نگاه توحیدی حق بر باطل پیروز می‌شود و باطل چون کف روی آب مختصر جولانی می‌دهد و سر انجام نابود می‌گردد.
امام و رزمندگان اسلامی و یاران امام (ره) بالاخص مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مدظله العالی) و شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران نمایندگان ولی امر مسلمین در شورای عالی دفاع و نیروهای حزب الله در همان آغاز جنگ با دو پدیده رنج آور مواجه بودند.
پدیده اول بی‌رحمی و سرسختی رژیم بعث عراق و پدیده دوم ناسازگاری جانشین فرماندهی کل قوا و رئیس جمهور وقت که مشی لیبرالی داشت و چشم به معادلات بین‌المللی دوخته بود و یارای مقاومت نداشت، یعنی از یکسو محاصره و سرکوب دشمن غدار و از سوی دیگر تعلل و سهل‌انگاری و امساک خیانت‌آمیز رئیس جمهور بنی‌صدر در تجهیز نیروی‌های مردمی و تغافل و تجاهل از شرایط دشواری که رزمندگان با دست خالی با آن مواجه بودند.
در چنین هنگامه‌ای ملّت بزرگ ایران کاری کارستان کرد و با تمام وجود از جبهه‌های حق علیه باطل حمایت کرد.
مقاومت ایران اسلامی تجلی‌گاه توحید نظری و توحید عملی در برابر سامانه جهانی شرک گردید و صحنه‌هایی را در خط شکنی و عملیات‌های پیچیده به نمایش در آورد که اسباب شگفتی کارشناسان نظامی آمریکا، شوروی و ناتو را فراهم آورد و آرام آرام لحن رادیوهای بیگانه عوض شد و سخن از پیروزی‌ها و ابتکارات رزمندگان اسلام به میان آوردند و به توانایی ارتش، سپاه و بسیج و نفوذ معنوی و مدیریت حکیمانه امام اعتراف کردند.
آنان از شکل‌گیری هسته‌های مقاومت اسلامی در کشورهای منطقه و بروز تزلزل در ارکان رژیم صهیونیستی دچار نگرانی شدند. گویی متوجه شدند که نه تنها ملّت ایران بلکه طیف وسیعی از مسلمین جهان در دفاع مقدس نایل به تولدی دیگر شده‌اند و درحال رقم زدن آینده‌ای متفاوت برای منطقه و جهان اسلام و مصمم به شکستن ستون‌های استعمار نو و کهنه در مناسبات بین‌المللی هستند.
غرب دچار تردید و اضطراب شد و آهنگ آتش بس و مذاکره را سر داد. بعد از عملیات‌های فتح المبین و آزادی خرمشهر و شکستن حصر آبادان عرق سردی بر پیشانی صدام و آمریکا، شوروی، اروپا و مرتجعان منطقه نشست و فهمیدند که ده برابر بادی که کاشته‌اند باید طوفان درو کنند و با جلوه‌های ناخواسته‌ای از مقامت اسلامی دست و پنجه نرم کنند. و مهیای استقبال از تحولات ناشناخته‌ای در آینده شوند و بدانند که « وَمَکَرُوا وَمَکَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَیْرُ الْمَاکِرِینَ » اکنون باید دید که رمز و راز آن مقاومت شکوهمند و صف شکنی تاریخساز در چه چیزهایی بود و علت آن ایستادگی را در کجا باید جستجو کرد؟
شکی نیست که نماز عارفانه و راز و نیاز شبانه رزمندگان اسلام در رأس اسباب و عوامل آن استقامت‌های آسمانی بود. نگارنده این سطور که از حسن اتفاق از همان لحظات آغازین شکل‌گیری دفاع مقدس توفیق همراهی با رزمندگان اسلام را داشته است، از نزدیک شاهد آن عشق بازیهای خالصانه در سنگرها و خطوط مقدم بوده است.
از نوجوانان نابالغ اما حکیم و اهل معرفت تا پیران سالخورده و سپیدموی راست قامت، شبهای پر راز و نیاز و سرشار از سوز و گدازی را پشت سر می‌گذاشتند و همچون اصحاب رسول خدا (ص) در صدر اسلام و یاران امام حسین (ع) در کربلا شب‌ها را به مناجات می‌پرداختند و روزها با قوت و توان الهی به دشمنان متجاوز می‌تاختند و پرچم پیروزی حق بر باطل را بر می‌افراختند.
وقتی شما وارد سنگری می‌شدید نشانه‌های اقامه نماز را می‌دیدید. اگر این کار در شب اتفاق می‌افتاد افرادی را مشاهده می‌کردید که با فاصله از سنگر در گوشه‌ای سر به خاک نهادند و در حال ابتهال با خدای خویش به سر می‌بردند و آسمان همراه با آنان به رکوع ایستاده است و فرشتگان از عظمت روح آن فرشته خویان دچار اعجاب شده‌اند.
در هم شکستن قدرتمندترین ارتش خاورمیانه و به زانو در آوردن قدرت های بین‌المللی حامی صدام فقط با سلاح و تدبیر نظامی میسر نبود و احتیاج مبرم به شب زنده‌داری و تهجد و مناجات داشت و خداوند این نعمت عظمی را به رزمندگان عنایت فرمود.
نمازهای جماعت سپاه توحید در میادین نبرد که یادآور نماز روز عاشورای امام حسین (ع) در کربلا بود در پشت جبهه‌ها هم به نوعی قابل رؤیت بود. روزهای جمعه زن و مرد و پیر و جوان در مصلاها حماسه می‌آفریدند و یاران امام با فصاحت و بلاغت معارف دین و ضرورت ایستادگی در برابر دشمن مهاجم و توطئه‌های آمریکای جهانخوار را تعلیم می‌دادند و نمازگزاران را ترغیب به جهاد با جان و مال در راه خدا و نجات میهن اسلامی می‌کردند. و در مدارس هم نمازهای جماعت میعادگاه پویندگان راه حق و کانون پرورش رزمندگان تازه نفس و با انگیزه برای تقویت جبهه‌ها بود نماز در مدارس و مساجد و مصلی‌ها انسان موحد و مقرب پرورش میداد و عطر توحید و نیایش را در فضا می‌پراکند و دلها را به وجد می‌آورد.
اگر نماز و نیایش و اشک‌ها و عشق‌های آسمانی نبود، ما در جنگ کاری از پیش نمی‌بردیم و امروز سرنوشت دیگری داشتیم. نماز حیات طیبه را برای ملّت ایران به ارمغان آورد. نماز و مسجد و نیایش و عالمان دین و امام و امت، هم در شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی نقش بی بدیل داشتند و هم در پیروزی‌های دفاع مقدس آثار جاودانه‌ای به ارمغان آوردند.
امروز هم در عصر تحریم و بلایای ارضی و سماوی نماز سنگر و پناهگاه مستحکم مردم به شمار می‌آید. آینده بشریت با نماز و ارتباط عبد و معبود و امامت و رهبری عادل و موحد و هادی پیوندی عمیق دارد و نماز نه تنها معراج مؤمن بلکه معراج امت اسلامی و خاستگاه تمدن نوین مسلمین جهان قلمداد می‌شود. در عصر مادی گرایی که ملّوث به آثار « فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا» است، نماز پلی بین زمین و آسمان و عروه الوثقی و حبل المتین نجات بخش امت اسلامی است.
ملّت عزیز و موحد ما بلکه همه مسلمانان جهان در شرایطی که تمّدن غرب دوران مرگ تدریجی و انقراض استدراجی را تجربه می‌کند، بیش از گذشته نیازمند نماز و راز و نیاز با مدّبر و خالق هستی هستند. نماز با ولایت و معنویت و بصیرت و اخلاص فرد و جامعه را می‌سازد و ریشه فحشاء و منکر را بر باد می‌دهد « إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَیٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ» و جهان را امن و آبادان و خوش منظر می‌کند. وقتی نماز اقامه شود رایحه عدل و انفاق و زکات و مواسات و همدلی مشام‌ها را می‌نوازد و جان‌ها را معطر به بوی خوش توحید می‌کند. زیرا نماز عماد و عمود دین و اسباب تقرب متقیان به درگاه الهی است.
ما گام اوّل یعنی پیروزی انقلاب اسلامی با نماز برداشته‌ایم و در گام دوّم یعنی در دوران دفاع مقدس در پرتو « یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ » شاهد پیروزی را در آغوش کشیده‌ایم و در گام سوّم یعنی ساختن و پرداختن جامعه تراز توحید و پایه‌گذاری تمدن نوین اسلامی و انتشار فروغ حیات طیبه به عنوان مطلع ظهور منجی و مهدی موعود (عج) نیازمند نمازیم که تمدنها بی نماز فرو می‌پاشند. و نماز تمدن سازترین پدیده در عالم هستی است.
