گروه فرهنگي مشرق - مقام معظم رهبري پيش از اين در تقديرنامه‌اي تصريح کرده بودند: «آقاي جواد فروغي، مظهر گرايش نسل نوخاسته انقلابي به کتاب مجيد الهي و نمايشگر زيبايي‌هاي تلاوت کلام خدا است. اميد است اين راه مبارک را ادامه دهد و فهم و محتوا و مضمون را نيز با رعايت زيبايي‌ها و هنرهاي قرآني، همراه سازد و معارف قرآن را رهنماي زندگي و عمل خويش قرار دهد و همواره الطاف الهي شامل حالش باشد.»
جواد فروغي، قاري جوان کشور که تلاوت هاي وي در دوران نوجواني در خاطره بسياري از ايرانيان مانده است، ماجراي ديدار خود با مقام معظم رهبري را بازگو کرده است. وي مي‌گويد: در واقع، اولين خاطره قرآني من، اولين ديداري بود که با مقام معظم رهبري، حضرت آيت‌الله خامنه‌اي داشتم. از کوچکي، در جلسات تلاوت قرآن شرکت مي‌کردم و هميشه قرائت قرآن در تلويزيون را گوش کرده و مي‌ديدم. هر وقت امام در تلويزيون ظاهر مي‌شدند و براي مردم سخن مي‌گفتند، به ايشان نگاه مي‌کردم و در دل مي‌گفتم اي کاش مي‌شد من هم مثل اين مردم امام را زيارت کنم و نزدش بروم و قرآن تلاوت کنم. آن وقت هشت سال بيشتر نداشتم. خلاصه اين دنيايي بود در عالم کوچکي. هميشه در صدد بودم کسي را ببينم و دنياي درون خود را با او در ميان بگذارم تا مرا پيش امام ببرد. اين آرزو را داشتم تا اينکه چندي بعد، امام رحلت کردند. خيلي دلم شکست و خيلي گريه کردم. چون آرزو داشتم امام را ببينم. و اينک آن آرزو بر دلم مانده بود.
اين ماجرا گذشت تا اينکه يک روز به پدرم گفتم مي خواهم براي مقام معظم رهبري حضرت آيه الله خامنه اي نامه اي بنويسم و ماجراي آرزوي ملاقات خودم را با حضرت امام با ايشان در ميان بگذارم و در عوض، ايشان را ملاقات و در حضورشان قرآن تلاوت کنم تا از ناراحتي بيرون بيايم. پدرم گفت: پسرم! رهبر کار و گرفتاري دارد. با اين همه مسايل داخلي و خارجي و مشکلات جهان اسلام، وقت ديدار با تو را ندارد. گفتم: حالا اگر نامه بنويسم اشکالي دارد؟ گفت اشکالي که ندارد، حالا که خيلي دلت مي‌خواهد بنويس. خلاصه همه فکرهايي که در عالم خودم داشتم براي رهبر نوشتم و تقاضاي ديدار و زيارتش را کردم.
فروغي ادامه داد: نامه را توسط سيد بزرگواري خدمت مقام معظم رهبري فرستادم. بعد از چند ماه پيامي دريافت نمودم که جهت ديدار با رهبر عزيز به تهران سفر کنم. خيلي خوشحال شدم. تقاضاي يک نوجوان ده ساله جهت زيارت رهبرش پذيرفته شده بود. به ديدارش شتافتم و رهبر با آغوش باز مرا پذيرفت و زيارتش کردم. دست مبارک او را بوسيدم و برايشان قرآن تلاوت کردم.
حال عجيبي داشتم. آرزويم برآورده شده بود و ناراحتي‌ام بر طرف گشته بود. پس از قرائت قرآن در حضور مقام معظم رهبري، راهنمايي‌هاي لازم به بنده داده شد و قرآن نفيسي را که در صفحه اول آن با دست خط مبارکشان جملاتي را مرقوم نموده بودند به بنده هديه دادند. حال ببينيد در کجاي دنيا چنين اتفاقي مي‌افتد که يک رهبر به نامه يک نوجوان 10 ساله کلاس پنجم دبستان پاسخ بدهد. اينها همه از برکات انقلاب اسلامي است. خدا را شکر که چنين رهبري داريم.