به گزارش مشرق، «پژمان کریمی» در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:

سالها پیش یکی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در گفت‌وگویی رسانه‌ای به پرسشی رایج پاسخی روشن داد.

پرسش این بود که:

«مردم می‌گویند وقتی ما در عرصه فناوری نظامی پیشرفتهای بزرگ می‌کنیم؛ هواپیمای نظامی می‌سازیم؛ زیردریایی می‌سازیم، موشک بالستیک نقطه زن می‌سازیم و ... چگونه است که وضعیت اقتصادی خوبی نداریم یا صنعت خودروی ما دچار نقصان است یا...؟!»

آن برادر پاسدار گفت: «پاسخ ساده است؛ درهر نقطه‌ای که روحیه انقلابی و جهادی هست، ما در آن نقطه شاهد پیشرفت و بالندگی هستیم!»

بله... بانگاهی به عملکرد نیروهای انقلابی و جهادی و در یک کلام بسیجی، اثبات و گواهی درستی پاسخ یاد شده را در می‌یابیم!

همه می‌دانیم وقتی جنگ تحمیلی شروع شد؛ ارتش ما همچنان در مرحله تصفیه از عناصر طاغوتی بود و می‌توان گفت در مرحله پاشیدگی به سر می‌برد و چون مستشاران آمریکایی از ایران فرار کرده بودند، توان کامل برای بهره بردن از تجهیزات و تسلیحات وجود نداشت . سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم تازه تاسیس شده بود و تنها مجهز به سلاح سبک بود. دستگاه اطلاعاتی وجود نداشت و نفوذ دشمن در مصادر نظامی و غیر نظامی کشور و تکاپوی گروهکهای تروریستی و تجزیه طلب در سطح بالا بود و...! در چنین شرایطی؛ طبیعی بود و توقع این بود که فروپاشی کشور با یورش ارتش عراق که از کمک ۶۰ کشور دیگر بهره می‌برد به سادگی رخ دهد! اما در کمال ناباوری؛ چنین نشد! چرا؟ چون مدافعان کشور – ارتشی و سپاهی و بسیجی و انتظامی – به شکل انقلابی و در سایه هدایت الهی و انقلابی حضرت امام خمینی(ره) پا به میدان دفاع گذاشتند و شگفتی هشت سال دفاع مقدس را به تصویر کشیدند و جهان را در حیرت فرو بردند. در هشت سال دفاع مقدس، ضمن اینکه هیچ نقطه‌ای از خاک ایران جدا نشد، جمهوری اسلامی سرنگون نشد، استقلال ایران و ایرانی نابود نشد، یک تجربه و فرهنگ بالنده بوجود آمد به نام «فرهنگ دفاع مقدس» که اینک هم خود مروج ارزشهای متعالی در سطح جامعه است، هم منبع قدرت معنوی است و هم عامل بازدارندگی در برابر دشمنان ایران و اسلام به شمار می‌آید! این فرهنگ دفاع مقدس که از شاخصه «روحیه انقلابی و جهادی» برخوردار است؛ سبب شده که امروز ایران ما تبدیل به ابرقدرتی نظامی شود که جدیدترین دستاورد آن را در قالب ماهواره نظامی «نور» دیدیم؛ یعنی: تسخیر فضا توسط نیروهای انقلابی!

قدرت نظامی ایران چگونه حاصل شد؟ پیشرفتهای نظامی ما با اتکا به منابع و توانمندی‌های داخلی چگونه فراهم آمد؟ مگر ما در شرایط تحریم همه جانبه نبودیم و نیستیم؟ مگر با انواع دسیسه‌های اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی روبه‌رو نبوده و نیستیم؟ مگر هنوز بخشی از جامعه ما دچار آفت «مرعوبیت» و سم مهلک «خود کوچک پنداری» نیست؟ مگر کارشکنی‌های عناصر نفوذی نبوده و ادامه ندارد؟ چه شد که نیروهای مسلح ما بر همه این موانع برتری یافتند و دستاوردهای خیره‌کننده نظامی را عرضه کردند؟

تنها به بعد نظامی نگاه نکنیم! در عرصه نانو و یا هسته‌ای چه؟ مگر درخشش در این دو عرصه و یا اساسا عرصه‌های دیگری که توانمندی ایرانی را به رخ جهان کشید،به سادگی بود؟ آن کیمیا چه بود، رمز موفقیت چه بود که ما را در صدر نشاند و ترس به جان دشمنان انداخت؟! بی‌شک... روحیه انقلابی و جهادی! بی‌تردید فرهنگ دفاع مقدس!... و این یعنی اینکه: باید انقلابی بمانیم، جهادی فکر کنیم و عمل کنیم، چون دفاع مقدس رزمنده باشیم تا بتوانیم در همه ابعاد و عرصه‌ها درخشان آشکار شویم! بدانیم؛ آنهایی که آگاهانه انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ را در ۲۲ بهمن ۵۷ خلاصه و تمام شده معرفی می‌کنند و انقلابیگری را «درجا زدن وارتجاعی» می‌نامند؛ همانانی هستند که از استمرار انقلاب و بقای تفکر و عمل انقلابی وجهادی واهمه دارند! آنها می‌دانند که برای تضعیف ایران و مردم ایران و انقلاب و جمهوری اسلامی و بازداشتن حرکت بالنده علمی و پیشرفت جامعه ایرانی باید انقلابی بودن را هدف قرارداد و انکار کرد!