مراقبت از بیماری دیابت برای بیماران با چالش های مختلفی همراه است. مراقبت در سالمندان تنها و یا ناتوان از جمله مواردی است که به توجه و حمایت بیشتری نیاز دارد. در صورتی که خانواده تخصص و زمان کافی برای مراقبت از بیماران مبتلا به دیابت را نداشته باشد، می تواند با استفاده از خدمات مراقبتی در منزل نگهداری از بیمار و توجه به تمامی جوانب مرتبط با بیماری دیابت را به دست پرستار کودک و یا پرستار سالمند در منزل بسپارد.
مراقبت از فرد مبتلا به دیابت کار بسیار پیچیده ای است، پرستار باید شناخت کاملی از این بیماری داشته باشد و از عوارض و پیامد های آن در صورت کوتاهی در امر مراقبت کاملا آگاه باشد. از این رو یک مراقب و پرستار در منزل باید توانایی مدیریت کردن بیمار مبتلا به دیابت را داشته باشد.
مراقبین نقش اصلی را در کمک به بیمار برای کنترل شرایط بیماری خود از نظر جسمانی و روانی دارند. در زمینه مراقبت از بیمار مبتلا به دیابت فقط توجه نکات درمانی کافی نیست بلکه مهمترین نکته تشویق و حمایت بیمار برای بالا بردن سطح کیفیت زندگی او است.
مراقبینی که در منزل بیمار حضور داند باید نشانه های اصلی و مهم بیماری را بشناسند.
یکی از این نشانه ها هایپوگلایسمی(کاهش قند خون) است. سرگیجه، لرز، تعریق، ضعف، خستگی، تحریک پذیری، نوسانات خلقی و سردرد در زمان افت قند خون در بیمار میتوان مشاهده کرد. با مشاهده این علائم مراقب و پرستار باید سریعا قند خون بیمار را اندازه گیری کند و یک لیوان آب میوه و یا 3 الی 4 قاشق غذاخوری شکر را در آب حل کرده به به بیمار بدهد.
اگر بعد از 10 – 15 دقیقه قند خون بیمار افزایش پیدا نکرد، اقدامات فوق را مجددا تکرار کند و درصورت عدم مشاهده افزایش قند خون با پزشک بیمار تماس بگیرد.
هایپرگلایسمی(افزایش قند خون): گاها بیماران دیابتی افزایش قند خون را تجربه می کنند. افزایش قند خون با علائمی همچون تشنگی، تکرر ادرار، تاری دید، خواب آلودگی، خستگی همراه است. در صورت بروز این علائم قند خون بیمار باید اندازه گیری شود. در صورتی که قند خون بالای 240 میلی گرم بود باید پزشک بیمار را در جریان قرار داد تا دستور اندازه گیری کتون ادرار را بدهد. مراقب و پرستار باید به بیمار آب فراوان بنوشاند و در صورت پایداری علائم با پزشک مشورت کند.
کتواسیدوز و یا کمای دیابتی، یک وضعیت تهدید کننده برای زندگی بیمار است. کتواسیدوز زمانی رخ می دهد که انسولین به مقدار کافی در بدن وجود نداشته باشد و در تیجه برای سوخت و ساز سلول ها گلوکز در دسترس وجود ندارد. از این رو سلول ها برای به دست آوردن انرژی مورد نیاز خود از پروتئین و چربی بدن استفاده می کنند. این کار باعث تولید کتون در بدن می شود که در صورت عدم درمان می تواند برای بیمار کشنده باشد.
کتو اسیدوز علائمی مانند درد در ناحیه شکم، حالت تهوع، استفراغ، خواب آلودگی شدید، تنفس سریع و... دارد. در این شرایط مراقب و یا پرستار بیمار باید قند خون بیمار را اندازه گیری کند. از کیت های اندازه گیری کتون که برای مصارف مراقبتی در منزل وجود دارد استفاده کند و در صورت لزوم بیمار را به بیمارستان منتقل کند.
یکی دیگر از جنبه های مراقبتی از بیماران مبتلا به دیابت، توجه به رژیم غذایی بیمار است. مراقب بیمار بر اساس دستورات پزشک و متخصص تغذیه باید وعده های غذایی رژیمی را برای بیمار آماده کند.
تشویق به انجام فعالیت بدنی منظم نیز از جمله وظایف مراقب و پرستار بیمار مبتلا به دیابت است. فعالیت بدنی نه تنها موجب کاهش سطح قند خون می شود، بلکه باعث بهبود گردش خون و مانع از بیماری های قلبی عروقی و سکته های قلبی و مغزی در بیمار می شود. آموزش های لازم باید توسط مراقب و پرستار درمورد اهمیت ورزش در کنترل دیابت به بیمار ارائه شود و همچنین آموزش هایی در رابطه با افت قند خون در زمان انجام فعالیت های بدنی باید به بیمار داده شود.
مصرف منظم دارو ها از دیگر نکاتی که باید مد نظر مراقب و بیمار قرار یرد. اغلب افرادی که به دیابت مبتلا هستند از بیماری های دیگری مانند فشار خون بالا و کسترول بالای خون نیز رنج می برند .پرستار و مراقب بیمار باید درمورد داروها، نحوه ی مصرف و عوارض جانبی آنها آگاهی داشته باشند و در صورت مشاهده هرگونه مشکلی در وضعیت سلامتی بیمار ان را با پزشک در میان بگذارند. تزریق انسوین برای بسیاری از بیماران به دلیل ترس های شخصی از جمله مشکاتی است که مراقبان با آن مواجه هستند. به همین دیل مرابان در مصرف داروها توسط بیمار نقش مهمی ایفا می کنند.
مراقبت از پا در افراد مبتلا به دیابت به ویژه در مراحل پیشرفته بیماری اهمیت بسیاری دارد. زیرا به دلیل مشکلات ناشی از گردش خون و همچنین آسیب های عصبی امکان ایجاد زخم در ناحیه پا بسیار بالا میرود. زخم پای دیابتی به دلیل تاخیر در بهبود و گاها عدم بهبودی منجر به قطع عضو می شود. به همین دلیل مراقبین باید قند خون بیمار را مرتب اندازه گیری کنند و در مراقبت از پا به بیمار کمک کنند.
شست و شوی روزانه پا، توجه به تغییر در رنگ و حس پا، محافظت از پا در مقابل دمای بسیار زیاد یا کم و استفاده از کفش و جوراب مناسب از جمله وظایف مراقبین نسبت به بیماران است.
با توجه به اهمیت مراقبت از افراد مبتلا به دیابت به دلیل مزمن بودن بیماری و عدم نیاز به بستری در بیمارستان در مراحل اولیه بیماری می توان با استفاده از خدمات مراقبتی در منزل به بیمار و خانواده کمک های شایانی ارائه داد. مرکز زندگی برتر با کمک مراقبین و پرستاران اموزش دیده خود در زمینه مراقبت از بیماران دیابتی خدمات گسترده ای را به این افراد ارائه می دهد و به کاهش سطح استری و نگرانی خانواده کمک می کند.
برای دریافت مشاوره رایگان و کسب اطلاعات بیشتر به ادرس https://www.zendegiebartar.com/ مراجعه کنید
**این محتوا تبلیغاتی است**
