به گزارش مشرق به نقل از همشهری، انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا در فرآیند طولانی و پرفراز و نشیبی سازماندهی می‌شود. ساختار سیاسی و حزبی آمریکا نقش تعیین‌کننده‌ای در ارتباط با معرفی کاندیدای جدید و فضاسازی برای آینده کاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری دارد.

اگرچه رقابت‌های ایالتی در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از سپتامبر سال 2011 آغاز شده اما اردوگاه محافظه‌کاران در حزب جمهوری‌خواه از تحرک و التهاب بیشتری در مقایسه با کاندیدای حزب دموکرات برخوردار است.

هرگونه تحرک درون حزبی، در آینده مطلوبیت‌های بیشتری را برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در آینده ایجاد می‌کند. فرهنگ سیاسی آمریکا به گونه‌ای سازماندهی شده که رقابت انتخاباتی در چارچوب مدل ساختاری معنا پیدا می‌کند.

به عبارت دیگر هرگونه رقابت انتخاباتی می‌تواند بخشی از اندیشه‌های سیاسی درون حزب و جامعه را به رویکرد کاندیدای رقیب تبدیل کند. بنابراین رویکرد مؤثر در سیاست حزبی آمریکا را می‌توان بهره‌گیری از رقابت‌های درون‌حزبی برای نیل به توافق عمومی دانست.

التهاب در کمپین حزب جمهوری‌خواه

رقابت‌های فشرده فراکسیون‌های حزبی را می‌توان واقعیت اجتناب‌ناپذیر سیاست انتخاباتی آمریکا دانست. حزبی که رئیس‌جمهور وقت، کاندیدای دوره آینده انتخابات ریاست جمهوری باشد، عموما از جایگاه بیشتر و مؤثرتری در انتخابات مقدماتی حزب برای کاندیدای ریاست جمهوری برخوردار است.

به همین دلیل است که حزب دموکرات، محور اصلی فعالیت‌های خود را در ارتباط با حمایت از اوباما قرار داده است. در چنین شرایطی افرادی به‌عنوان کاندیدای مرحله ایالتی در انتخابات درون‌حزبی مشارکت می‌کنند که تلاش دارند تا در آینده از جایگاه سیاسی مؤثرتری برخوردار شوند.

رقابت در کمپین حزب جمهوری‌خواه مربوط به انتخاب کاندیدای اصلی حزب و نیز معاون رئیس‌جمهور برای رقابت‌های نوامبر 2012 محسوب می‌شود؛ در حالی که کمپین حزب دموکرات را باید در ارتباط با جایگاه‌یابی کاندیدا در دوران‌های آینده ریاست جمهوری مورد ارزیابی قرار داد.

رقابت محافظه‌کاران در حزب جمهوری‌خواه از انگیزه، تحرک و قالب‌های گفتمانی گسترده و پرحرارت‌تری در مقایسه با حزب دموکرات بهره می‌گیرد. چنین فرآیندی را می‌توان به مفهوم آن دانست که انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا زمانی می‌تواند عامل بسیج گروه‌های اجتماعی شود که از اهمیت و مطلوبیت لازم برای گسترش رقابت‌های گفتمانی بهره‌مند شود.

رقابت کاندیدای حزب جمهوری‌خواه معطوف به مقابله همه‌جانبه با سیاست‌های عمومی باراک اوباما در حزب دموکرات است. اوباما ترجیح داده تا اهداف راهبردی ایالات متحده را از طریق ادبیات و قالب‌های قدرت نرم پیگیری کند. تحرک امنیتی آمریکا در کشورهای خاورمیانه، هزینه‌های بسیار محدودی را برای آن کشور ایجاد کرده است. امنیت صرفا در شرایطی برای آمریکا اهمیت دارد که رهبران سیاسی و کاندیدای ریاست جمهوری در این کشور از ادبیات اقتدارآمیز استفاده کنند.

گفتمان امنیتی در ادبیات کاندیدای حزب جمهوری‌خواه

در شش ماه گذشته نشانه‌هایی از ادبیات تهاجمی کاندیدای حزب جمهوری‌خواه را به وضوح مشاهده کردیم. این ادبیات در مقابله با سیاست خارجی، امنیتی، دفاعی و راهبردی باراک اوباما تنظیم شده است. به همین دلیل است که می‌توان عزم همه‌جانبه کاندیدای حزب جمهوری‌خواه برای پایان بخشیدن به حکومت حزب دموکرات را مورد ملاحظه قرار داد. کاندیداهای حزب جمهوری‌خواه از ادبیات تند، افراطی و هیجان‌ساز استفاده می‌کنند و همه جا بر ضرورت کاربرد قدرت نظامی تاکید دارند. از سوی دیگر می‌توان نشانه‌هایی از کمپین امنیت‌گرا را در حزب جمهوری‌خواه ملاحظه کرد.

بیشتر کاندیداهای حزب جمهوری‌خواه دارای رویکرد افراطی، رادیکال و تهاجمی در ارتباط با سیاست خارجی هستند. آنها تلاش می‌کنند تا جلوه‌هایی از نظامی‌گری را در دستور کار سیاست خارجی و امنیتی آمریکا قرار دهند. افرادی همانند «ریک سانتروم» و «میت رامنی» از واژه‌ها و ادبیات تند بهره می‌گیرند.
 
افراد یادشده ترجیح می‌دهند تا قالب‌های گفتمانی خود را علیه «ران پاول» به کار گیرند. ران پاول دارای مواضع معتدل‌تری در مقایسه با کاندیدای دیگر ریاست جمهوری از حزب جمهوری‌خواه است. ران پاول بر این اعتقاد است که گسترش نظامی‌گری آمریکا برای امنیت ملی این کشور در آینده پرمخاطره خواهد بود. پاول، رویکرد معطوف به امنیت و از طریق ائتلاف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را پیگیری می‌کند. به همین دلیل است که تضادهای انتخاباتی در گام اول علیه پاول سازماندهی شده است.

هر یک از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری در حزب جمهوری‌خواه و دموکرات تلاش می‌کنند تا بخشی از ادراک عمومی جامعه آمریکا را منعکس سازند. به همین دلیل است که به موازات افرادی همانند ریک سانتروم، افراد دیگری همانند میت رامنی و ران پاول نیز در فرآیند انتخابات درون حزبی شرکت می‌کنند. اگرچه سانتروم و رامنی از موقعیت بهتری در حزب جمهوری‌خواه برخوردارند اما این امر به مفهوم آن نیست که افرادی همانند نیوت گینگریچ و ران پاول از رقابت‌های درون‌حزبی کناره‌گیری کنند. رقابت فراگیر کاندیداهای یادشده بخشی از واقعیت رقابت انتخاباتی در آمریکا محسوب می‌شود.

جایگاه و رویکرد امنیتی رامنی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا

در بین کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا از حزب جمهوری‌خواه، میت رامنی از شانس بیشتری برخوردار است. وی قبلا فرماندار ایالت ماساچوست آمریکا بوده است. این ایالت از موقعیت اقتصادی، سیاسی و آموزشی ویژه‌ای برخوردار است.

پیروزی رامنی در روند انتخابات درون‌حزبی آمریکا در شرایطی امکان‌پذیر است که بتواند 1144 رأی در کنوانسیون ملی حزب جمهوری‌خواه به دست آورد. به عبارت دیگر در این مرحله تاریخی، نماینده حزب جمهوری‌خواه برای انتخابات ریاست جمهوری نوامبر سال 2012 مشخص می‌شود.

کنوانسیون ملی حزب جمهوری‌خواه در 27 آگوست در شهر تامپا در ایالت فلوریدا برای انتخاب کاندیدای اصلی حزب در رقابت‌های ریاست جمهوری برگزار می‌شود. میت رامنی دارای جایگاه اجتماعی مؤثر و مطلوبی در ایالت‌هایی همانند نیوهمپشایر، آیووا و مین است. به لحاظ جغرافیایی، شهر تامپا در حوزه همجوار نیوهمپشایر قرار دارد. آمارهای انتخاباتی در آمریکا نشان می‌دهد که جان‌اف کندی در سال 1960 از ایالت ماساچوست کاندیدای حزب دموکرات آمریکا بوده که در رقابت‌های انتخاباتی به پیروزی رسید.

ایالت ماساچوست در زمره ایالت‌های صنعتی شمال آمریکاست. در این سال‌ها بیشتر رؤسای‌جمهور آمریکا از ایالت‌های جنوبی همانند آرکانزاس، آتلانتا و تگزاس انتخاب شده‌اند. فرماندار سابق ماساچوست در ادامه حمله خود به سیاست خارجی رئیس‌جمهور آمریکا در قبال ایران بیان کرد: «راه ممانعت از بلندپروازی‌های هسته‌ای ایران، داشتن راهبردی جدی و ضروری است اما این دقیقا همان چیزی است که دولت آمریکا هرگز در راستای آن اقدام نکرده است.

در عوض یک دیپلماسی سرهم‌بندی شده و هزینه‌های وحشتناک آن، به ما ارائه شده است.» از این‌رو بود که او متعهد شده به عنوان رئیس‌جمهور، تحریم‌های اقتصادی شدیدتری علیه ایران اعمال کند و همزمان نقشه نظامی قدرتمندتری تدوین کند تا اطمینان حاصل کند ایران برنامه هسته‌ای خود را رها می‌کند. هر یک از کاندیدا که از گردونه رقابت‌ها کناره‌گیری می‌کنند، موقعیت خود را در حمایت از کاندیدای دیگر به کار می‌گیرند. هرگونه کناره‌گیری کاندیدا در رقابت‌های مربوط به کنوانسیون‌های ایالتی را باید بخشی از ضرورت‌های رقابت حزبی دانست.

رامنی تمام ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری ایالت ماساچوست را داراست. بنابراین از تداوم بیشتری در روند رقابت‌های درون حزبی آمریکا برخوردار است. تعلق رامنی به کلیسای مورمون یکی از نقاط ضعف وی در روند انتخابات محسوب می‌شود زیرا در ایالت‌های شمالی آوانجلیست‌ها و بنیادگرایان مسیحی از نفوذ قابل توجهی برخوردارند. این افراد دارای نگرش نسبتا منفی به کلیسای مورمون و پیروان آن هستند.

جایگاه و رویکرد امنیتی ریک سانتروم در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا

ریک سانتروم یکی دیگر از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری حزب جمهوری‌خواه آمریکاست. نامبرده در مبارزات انتخاباتی اولیه به موفقیت چندانی دست پیدا نکرد. سانتروم دارای رویکرد تهاجمی بوده و تلاش دارد تا از طریق الگوهای مبتنی بر نظامی‌گری به مقام ریاست جمهوری در آمریکا نائل شود. چنین نقشی را در انتخابات 2008 آمریکا، جان مک‌کین ایفا کرد.

در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری 2008 ایالات متحده، جان مک‌کین به این دلیل در انتخابات شکست خورد که حزب جمهوری‌خواه و الگوهای مبتنی بر یکجانبه‌گرایی نئومحافظه‌کاران، هیچ‌گونه مطلوبیتی برای شهروندان آمریکایی نداشت. به همین دلیل است که برخی اعتقاد دارند که ریک سانتروم می‌تواند راه طی نشده سناتور جان مک‌کین را ادامه دهد.

ریک سانتروم در مراحل اولیه رقابت‌های انتخاباتی، موفقیت چندانی در کنوانسیون‌های مقدماتی حزب جمهوری‌خواه به دست نیاورد. پیروزی میت رامنی در ایالت‌های فلوریدا، نوادا، ماساچوست و مین، موقعیت ریک سانتروم را کاهش داد اما سانتروم نیز توانست شکست‌های خود را در اولین هفته فوریه سال 2012 جبران کند. وی در انتخابات ایالتی کلرادو، میسوری و مینه‌سوتا به پیروزی رسید.
بیشترین مطلوبیت سانتروم را می‌توان ناشی از موقعیت وی در بین گروه‌های محافظه‌کار حزب جمهوری‌خواه دانست. به عبارت دیگر در حزب جمهوری‌خواه همواره محافظه‌کاران از جایگاه و موقعیت ویژه‌ای برخوردارند. به همین دلیل است که پاداش محافظه‌کاری خود را در سه ایالت سنتی و محافظه‌کار کلرادو، میسوری و مینه‌سوتا به دست آورد.

در آمریکا هر یک از ایالت‌ها دارای سنت‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی خاصی هستند. به همین دلیل است که می‌توان فرآیندهای پیروزی یا شکست هریک از کاندیداها را بر اساس روح عمومی آن ایالت مورد توجه قرار داد. به طور مثال افرادی از استان‌های خراسان رضوی، مازندران، ایلام و قم در انتخابات مجلس در ایران به پیروزی می‌رسند که علاوه بر پیشینه اجتماعی، از رویکردهای سنتی مورد توجه محافظه‌کاران در ساختار اجتماعی محل انتخاباتی خود برخوردار باشند.

چنین شاخص‌هایی را می‌توان در ارتباط با ایالت‌های آمریکا نیز مورد توجه قرار داد. هر یک از ایالت‌ها تلاش می‌کنند تا از طریق برگزاری کنوانسیون حزبی، افرادی را برای کنوانسیون ملی حزب جمهوری‌خواه یا حزب دموکرات انتخاب کنند که با روح عمومی شهر و ایالت خود هماهنگی داشته باشد.

زیرساخت‌های اجتماعی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نه‌تنها از اهمیت ویژه‌ای در رقابت‌های مقدماتی برخوردار است بلکه می‌تواند آثار خود را در ارتباط با انتخابات سراسری که در اولین سه‌شنبه نوامبر سال 2012 به انجام می‌رسد، به‌جا گذارد. ریک سانتروم از رویکردهای محافظه‌کارانه بیشتری در مقایسه با ران پاول و میت رامنی برخوردار است. در انتخابات سال 2012، جان مک‌کین کاندیدای حزب جمهوری‌خواه در انتخابات سال 2008 شرکت نکرد. نیوت گینگریچ نیز از اعتبار اجتماعی و اخلاقی چندانی برخوردار نیست.

در چنین شرایطی است که می‌توان رامنی را در حوزه محافظه‌کاران تکنوکرات و سانتروم را در حوزه محافظه‌کاران سنتی در حزب جمهوری‌خواه طبقه‌بندی کرد. هر یک از دو کاندیدای یادشده، دارای رویکرد ضدایرانی شدید هستند. آنها در مواضع انتخاباتی خود این موضوع را مطرح کرده‌اند که در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری به کشورهای ایران و سوریه حمله نظامی خواهند کرد. بیان چنین مواضعی، موقعیت آنها را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تقویت می‌کند.

جایگاه و رویکرد امنیتی نیوت گینگریچ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا

نیوت گینگریچ در زمره نخبگان وابسته به حوزه مین استریت در نیویورک است. مین استریت نماد سرمایه داری تجاری بوده و ارتباط گسترده ای با رسانه ها و مجموعه ارتباط جمعی دارد. گینگریچ در زمره افراد تاثیرگذار بر شبکه اقتصادی داوجونز است و بر این اساس قادر است شوک های اقتصادی در حوزه سهام، بانکداری و سرمایه مالی وارد نماید.

او قبلا در زمره نمایندگان جمهوری خواه در مجلس نمایندگان آمریکا بود و از ژانویه 1997 به ریاست مجلس نمایندگان انتخاب شد. در این مقطع حزب جمهوری خواه، اکثریت مجلس سنا و نمایندگان را دارا بود. در سال 1998 به دلیل مشکلات اخلاقی مجبور به استعفا و کناره گیری از حوزه سیاست شد.

گینگریچ در این مقطع زمانی بیان داشت برای حوزه زندگی خصوصی خود ارزش زیادی قائل بوده و حاضر نیست که آن را به سیاست و قدرت سیاسی بفروشد. وی از سال 2010 مجددا وارد عرصه رقابت های سیاسی شد. هدف اصلی او مقابله با حزب دموکرات و باراک اوباما است. نامبرده گفتمان نظامی گری را در دستور کار خود قرار داده و در زمره طرفداران حمله نظامی آمریکا به ایران است.

اگر چه گینگریچ از ادبیات تند سیاسی استفاده می کند اما در داخل حزب جمهوری خواه و جامعه آمریکا هیچ گونه شانس موفقیتی ندارد و در اکثر کنوانسیون های ایالتی نتیجه را به ریک سانتروم و میت رامنی واگذار کرده است. بنابراین اقبال چندانی در کنوانسیون ملی حزب که 27 آگوست2012 برگزار می شود نخواهد داشت.

جایگاه و رویکرد امنیتی ران‌پاول در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا

در میان کاندیداهای حزب جمهوری‌خواه، ران پاول از مواضع معتدل‌تری برخوردار است. اگرچه رابرت کیگان در کتاب «قدرت و بهشت» این موضوع را مطرح می‌کند که مواضع سیاسی و بین‌المللی لیبرال‌های آمریکایی تفاوت چندانی با محافظه‌کاران ندارد اما واقعیت رفتاری و سیاسی هریک از کاندیداها را می‌توان بر اساس ضرورت‌های ژئوپلتیکی و نیازهای راهبردی گروه‌های پشتیبان مورد تحلیل قرار داد. ران پاول در آخرین مصاحبه مطبوعاتی خود، این موضوع را مطرح کرده که تا آخر در روند رقابت‌های درون حزبی باقی خواهد ماند.

ران پاول دارای رویکرد اقتصاد محور است. وی به نئولیبرال‌های نهادگرا تعلق دارد. ران پاول تلاش دارد تا این موضوع را مورد بحث قرار دهد که آمریکا نیاز همه‌جانبه‌ای به بازسازی ساختار اقتصادی خود دارد. بنابراین نباید از سیاست تحریم و محدودیت اقتصادی در مقابله با کشورهایی همانند ایران استفاده کند.

ران پاول بر این اعتقاد است که هرگونه تلاش آمریکا برای براندازی سیاسی ایران، هزینه‌های بسیار زیادی را برای امنیت و ساختار حکومتی ایالات متحده ایجاد می‌کند. ران پاول تمایل چندانی به جلب حمایت لابی‌های رژیم صهیونیستی‌محور در ساختار سیاسی آمریکا ندارد.

به همین دلیل است که امکان موفقیت وی در رقابت‌های حزبی بسیار کاهش یافته است. بنابراین ران پاول رویکرد معطوف به همکاری‌گرایی آمریکا در چارچوب استراتژی Engagement با کشورهای چالشگر نظام بین‌الملل همانند ایران را دارد.

وی بر این اعتقاد است که هرگونه سیاست معطوف به همکاری با کشورهایی همانند ایران، زمینه‌های لازم برای کاهش رقابت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را فراهم می‌سازد. در رقابت‌های درون‌حزبی و در شرایطی که کانال‌های تلویزیونی همانند CNN و فاکس‌نیوز تلاش داشتند تا رویکرد کاندیدای حزب جمهوری‌خواه ازجمله ران پاول را منعکس سازند، وی بر ضرورت گسترش همکاری‌های اقتصادی و منطقه‌ای در روابط ایران - آمریکا تاکید کرد.

با وجود اینکه ران پاول رویکرد انتقادی نسبت به حمله نظامی آمریکا به ایران دارد و بر الگوی همکاری‌جویانه تاکید دارد اما هرگونه تصمیم‌گیری راهبردی در حوزه سیاست خارجی و امنیتی آمریکا توسط حوزه‌های بوروکراتیک، سازمانی و ساختاری انجام می‌گیرد. پاول اعلام داشته که در رقابت‌های مقدماتی حزب جمهوری‌خواه برای انتخاب کاندیدای ریاست جمهوری عقب‌نشینی نمی‌کند اما واقعیت آن است که نامبرده شانس چندانی برای ایفای نقش در مرحله دوم رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری ندارد.

جایگاه و رویکرد امنیتی باراک اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا

در میان کاندیداهای حزب دموکرات، باراک اوباما از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. تحلیلگران حزب دموکرات در مطالعات خود به این جمع‌بندی رسیده‌اند که میت رامنی از جایگاه نهایی بیشتری در حزب جمهوری‌خواه برخوردار خواهد بود. باراک اوباما بر این اعتقاد است که در ماه سپتامبر و اکتبر باید رقابت‌های انتخاباتی خود برای راهیابی مجدد به کاخ سفید را با رامنی انجام دهد. به همین دلیل است که تیم انتخاباتی اوباما بیشترین تلاش خود را برای هدف قرار دادن رامنی به کار گرفته‌اند.

اوباما می‌داند که جامعه آمریکا در انتخابات نوامبر سال 2012 تمایل چندانی به کاندیدایی افراطی همانند میت رامنی و کاندیدایی لیبرال همانند ران پاول ندارند. مهم‌ترین تهدید در برابر پیروزی باراک اوباما را می‌توان راهیابی میت رامنی به انتخابات سراسری ریاست جمهوری در نوامبر سال 2012 دانست. به همین دلیل است که اوباما بیشترین واکنش را نسبت به اظهارات میت رامنی نشان داد.

اوباما این موضوع را مطرح کرد که رامنی هیچ‌گونه توجهی به ضرورت‌های راهبردی ایالات متحده در مناطق بحرانی ندارد. از سوی دیگر، رامنی را به‌عنوان عوام‌فریبی نام برد که از سیاست خارجی تغییریابنده برخوردار است. اوباما رویکرد رامنی در ارتباط با موضوع‌های مختلف سیاست خارجی و امنیتی آمریکا را الاکلنگی توصیف کرد. این رویکرد به مفهوم نادیده گرفتن عقلانیت راهبردی در ادبیات امنیتی است.

بهره‌گیری از ادبیات تقابلی بین میت رامنی و باراک اوباما را می‌توان رقابت زودهنگام در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری دانست. اگرچه تا اجلاسیه 27 آگوست هنوز شش‌ماه باقی مانده اما هم‌اکنون آرایش انتخاباتی آمریکا برای ماه نوامبر سال 2012 به گونه‌ای کامل و همه‌جانبه سازماندهی شده است.

ادبیات اوباما و تیم انتخاباتی وی در رقابت‌های ریاست جمهوری در نقطه مقابل سیاست‌های رامنی قرار گرفته است. با توجه به همین تغییر مواضع، تیم مبارزاتی انتخاباتی اوباما بر این باور است که میت رامنی برای پیروزی «همه چیز می‌گوید و از هر چیزی حمایت می‌کند.» البته این انتقادها را می‌توان از منظر دیگری نیز بررسی کرد؛ چراکه نوشتن این یادداشت خود نشانه‌ای از این ماجراست که تیم انتخاباتی اوباما، رامنی را کاندیدای احتمالی حزب جمهوری‌خواه و رقیب رئیس‌جمهوری در انتخابات اصلی به شمار می‌آورد.

از این‌رو تنها روی وی متمرکز شده است. تمرکز باراک اوباما و تیم انتخاباتی وی بر مواضع و سیاست‌های رامنی را باید نمادی دیگر از رقابت‌های ماه سپتامبر دانست؛ دورانی که رقابت‌های انتخاباتی با ادبیات پلومیک و تعارضی پیوند می‌یابد.

چنین نگرشی از سوی تیم انتخاباتی رامنی نیز وجود دارد. شواهد نشان می‌دهد که تیم انتخاباتی فرماندار سابق ماساچوست نیز در این میان بیکار ننشسته و از ادبیات انتقادی استفاده می‌کنند. آنها بر این اعتقادند که اگر سیاست حزب دموکرات و اوباما را مورد انتقاد قرار دهند، به نتایج و مطلوبیت‌های بیشتری نائل می‌شوند.

به همین دلیل است که آنها از الگوی رفتاری اوباما به‌عنوان سیاست مماشات نام برده‌اند. به باور آنها، سیاست خارجی ضعیف و بی‌خاصیت رئیس‌جمهور اوباما، دشمنان آمریکا را جسور و بی‌پروا و متحدان واشنگتن را تضعیف کرده است.

نقد سیاست خارجی و امنیتی اوباما توسط کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا در قالب فراگیر انجام می‌گیرد. تمامی کاندیداهای حزب جمهوری‌خواه مبادرت به نقد سیاست خارجی و امنیتی اوباما کرده‌اند. آنها بر این اعتقادند که رویکرد ناشیانه باراک اوباما موجب شده تا ایران در آستانه هسته‌ای شدن قرار بگیرد.

به‌علاوه، آنها اوباما را متهم می‌کنند که در بسیاری از مواقع منافع و امنیت رژیم صهیونیستی را نادیده گرفته است. مهم‌ترین سوژه میت رامنی برای به چالش کشیدن رویکرد سیاست خارجی باراک اوباما، برنامه هسته‌ای ایران بوده است.

ریک سانتروم و میت رامنی هر دو سیاست امنیتی آمریکا در مقابل ایران، روسیه و چین را مورد انتقاد قرار می‌دهند. به همین دلیل است که کاندیدای محافظه‌کار و سنتی حزب جمهوری‌خواه با تاکید بر گزارش آژانس درباره فعالیت‌های اتمی تهران، چنین پیشرفت فنی در قالب پادمان هسته‌ای بین‌المللی را نشانه شکست دولت اوباما در تعامل با ایران عنوان کرده‌اند. در این میان، میت رامنی قول داده که اگر به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شود، گزینه نظامی را در منطقه به اجرا درآورد.

به نوشته برخی از نشریات و سایت‌های خبری درباره موضوعات امنیتی، رامنی و سانتروم بر این باور هستند که ایران به‌سرعت به سوی تولید تسلیحات هسته‌ای پیش می‌رود اما حرف و عمل دولت اوباما برای رویارویی با این مشکل، شدیدا در تضاد با یکدیگر است. زمانی که از رامنی درباره فرود پهپاد جاسوسی آمریکا در ایران و درخواست اوباما برای بازگرداندن آن سوال شد، وی گفت: «راهبرد سیاست خارجی اوباما مبتنی بر درخواست و انتظارات حقوقی است.

بهره‌گیری از واژه‌های حقوقی، نشانه ضعف تلقی می‌شود. آیا ترس و ضعف آمریکا باعث ارتقای سیاست تهاجمی دیگران نمی‌شود؟ وقتی که رئیس‌جمهور آمریکا بگوید لطفا پهپاد جاسوسی را به آمریکا بازگردانید. به معنای کاربرد سیاست ضعف محسوب می‌شود.»

سیاست دفاعی و امنیتی میت رامنی در مقایسه با اوباما، ماهیت تهاجمی‌تری دارد. وی اعلام کرده که در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، ناوهای هواپیمایی آمریکا در مدیترانه و خلیج‌فارس را به‌طور همزمان احیا کند.

علاوه بر انجام چنین تهدیداتی، رامنی بر ضرورت افزایش کمک نظامی به رژیم صهیونیستی تاکید داشته است. بهره‌گیری از چنین عبارت‌هایی به مفهوم چراغ سبز به لابی‌های رژیم صهیونیستی‌محور در سیاست خارجی و امنیتی آمریکا محسوب می‌شود.

میت رامنی همچنین از باراک اوباما به خاطر تلف کردن وقتش به منظور متقاعد کردن روسیه به اتخاذ موضع شدیدتر علیه ایران، آن هم در تلاش کورکورانه برای احیای روابط مسکو و واشنگتن انتقاد کرده. به باور میت رامنی، باراک اوباما اعتبار خود را بین نهادهای نظامی و امنیتی ایالات متحده بر سر ایران از دست داده است.

رامنی بر این اعتقاد است که اوباما طی سه سال گذشته، تصویر ضعیفی از آمریکا به نمایش گذاشته است. در چنین شرایطی، دورنمای اشاعه هسته‌ای در خاورمیانه بی‌ثبات را اوباما افزایش داده است.

میت رامنی همچنین گفته: «اگر باراک اوباما بار دیگر به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود، ایران به سلاح هسته‌ای دست می‌یابد.» بهره‌گیری از چنین واژه‌هایی به مفهوم جنگ تبلیغاتی علیه اوباما محسوب می‌شود.

انگیزه باراک اوباما برای نقش‌آفرینی در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری در شرایطی منعکس شد که کارگزاران رسانه‌ای و امنیتی کاخ سفید، قاطعانه از سیاست‌های اوباما در برخورد با موضوع‌های امنیتی خاورمیانه دفاع کردند.

به گزارش شبکه خبری ای‌بی‌سی نیوز، بن رادز، معاون مشاور امنیت ملی آمریکا دراین‌باره مدعی شد: «تحریم‌هایی که رئیس‌جمهور اوباما برای اجرایی شدن آنها تلاش کرد، چنان فشاری بر ایران وارد کرد که اقتصاد این کشور دچار مشکل شده است.» در این ارتباط، معاون مشاور امنیت ملی ایالات متحده تاکید داشت که «در زمینه منافع آمریکا برای جلوگیری از اشاعه تسلیحات هسته‌ای، همه گزینه‌ها روی میز قرار دارد و درباره این موضوع که آیا آمریکا مایل به جنگ است، باید بگویم آنچه می‌خواهیم انجام دهیم، این است که چالش را حل‌وفصل کنیم و فکر نمی‌کنم بتوان صرفا از طریق لفاظی چالش‌های جدی سیاست خارجی را حل کرد.»

ادبیات به کار گرفته شده توسط کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، بیانگر شکل جدیدی از رقابت در عصر رسانه‌ای است. رقابت در این شرایط مبتنی بر بهره‌گیری از ادبیات اتهامی علیه یکدیگر است. افرادی از ادبیات اتهامی بهره می‌گیرند که شانس بیشتری در رقابت‌های انتخاباتی دارند. رامنی و اوباما محور اصلی رقابت‌های انتخاباتی در سپتامبر - نوامبر سال 2012 آمریکا هستند.

لازم به توضیح است که ایران، تحولات خاورمیانه، انتخابات روسیه و راهبرد امنیتی چین در برخورد با آمریکا به‌عنوان موضوع‌های اصلی دیالوگ کاندیدای رقیب محسوب می‌شود. رامنی و اوباما را می‌توان به عنوان دو نماینده زودهنگام حزب دموکرات و جمهوری‌خواه دانست.