هعی خدا. من الان لم دادم رو تخت و یه صفحه جلوم اخبار می خونم، فیلم می بینم، موسیقی گوش می کنم.. هزاران سال پیش، 40 سال پیش، یا همین نزدیک تر زمان جنگ، آدمایی برای این خاک و منِ هنوز به دنیا نیومده شهید شدن، زخمی شدن.. یه کاری کن منم برای نسل آینده بشم مثل همین شهدا برای من

البته پدر ما جانباز هم نبود والبته ضرباتش هم کشنده بود

دیشب و قبل آن این سریال دوست داشتنی دل خیلی از آدما و خانواده شان را شکست . طرز تکلم بهتاش را آخرین بار در فیلمهای منحط فارسی قدیمی بخاطر دارم و اصلا معلوم نیست این مورد چه لزومی داشت در فیلمنامه آورده شود. لکنت را به تمسخر گرفتن اوج خود فراموشی عوامل این سریال بر معایب شخصی خودشان است .

خدا هیچ پدری را شرمنده بچه هاش نکنه ، پدر شدن مسئولیت بسیار سنگینی است.