به گزارش مشرق به نقل از مهر، بعد از انتشار خبر ناپدید شدن مجسمه "گردهافشانی" ساخته کوروش گلناری، مشاهدات میدانی نشان از این دارد که مجسمه "بز آهنی" میدان تجریش هم ناپدید شده است. اتفاقی که میتواند باردیگر خاطره سرقت سریالی مجسمههای پایتخت را زنده کند.
مجسمه "بز آهنی" که طرحی مشابه مجسمههای معروف مش اسماعیل را داشت، متعلق به آهنگری به نام استاد تقی بود که در منطقه یک شهرداری، میدان تجریش، روبروی کوچه امامزاده صالح(ع) نصب شده بود اما چند روزی است که خبر از آن نیست!
تلاش برای پیگیری سرنوشت این مجسمه در گفتوگو با علیرضا جاوید؛ شهردار 32 ساله منطقه یک تهران بینتیجه ماند و وی حاضر به مصاحبه نشد، اما کارمندان سازمان زیباسازی منطقه یک، ناپدید شدن مجسمه تایید کرده و در عین حال از سرنوشت آن ابراز بیاطلاعی کردند.
قابل توجه اینکه اثر حجمی "گردهافشانی" از آثار کوروش گلناری نیز طی چند روز گذشته ناپدید شده و هنوز مسئولان شهری درباره آن هم اطلاعرسانی نکردهاند.
این ابراز بیاطلاعی و عدم پاسخگویی مسئولان شهری در حالی است که مردم و هنرمندان هنوز خاطره سرقتهای سریالی مجسمههای شهری در پایتخت را فراموش نکردهاند. در چنین شرایطی باز هم از سرقت و ناپدید شدن مجسمههای شهر تهران خبر میرسد و این باعث نگرانی اهالی هنر و مردم شهر شده که آیا باز هم قرار است شاهد ناپدید شدن مجسمههای شهر درست در ایام تعطیلات نوروز که شهر خلوتتر از همیشه است باشیم. تأسفآور اینکه هنوز سارقان سرقتهای سریالی سالهای پیش گرفتار قانون نشدهاند.
سرقت سریالی مجسمههای شهر تهران نخستین بار در سال ۱۳۸۹ رسانهای شد و به دنبال آن در کمتر از سه ماه ۱۲ اثر حجمی برنزی از سطح شهر تهران ناپدید شد.
مجسمههای ستارخان واقع در خیابان ستارخان، باقرخان واقع در خیابان شهرآرا هر دو از آثار شهریار ضرابی، صنیع خاتم واقع در پارک ملت اثر حمید شانس، اثری از محمد مددی و مجسمه زندگی اثر فاطمه امدادیان در خانه هنرمندان و مجسمه استاد شهریار در مقابل تئاتر شهر اثر علی قهاری، مجسمه مادر و فرزند اثر هژبر ابراهیمی در شهرک غرب، مجسمه ابن سینا در پارک بهجتآباد، مجسمه شریعتی از آثار حمید شانس در پارک شریعتی، مجسمه برنزی پارک استقلال و مجسمه گوساله در دانشکده دامپزشکی از جمله مهمترین آثاری بودند که از آخرین روزهای سال ۸۸ تا اوایل سال ۸۹ ربوده شدند.
به دنبال انتشار اخبار ناپدید شدن و سرقت این مجسمهها پلیس تهران اعلام کرد که به زودی سارق این مجسمهها را دستگیر خواهد کرد و مجسمهها به تهران بازخواهند گشت ولی بعد از دوسال هنوز خبری از نتیجه نیست و گویا قرار است کابوس سرقتهای سریالی باردیگر مجسمههای پایتخت را بیخواب کند.
مجسمه "بز آهنی" که طرحی مشابه مجسمههای معروف مش اسماعیل را داشت، متعلق به آهنگری به نام استاد تقی بود که در منطقه یک شهرداری، میدان تجریش، روبروی کوچه امامزاده صالح(ع) نصب شده بود اما چند روزی است که خبر از آن نیست!
تلاش برای پیگیری سرنوشت این مجسمه در گفتوگو با علیرضا جاوید؛ شهردار 32 ساله منطقه یک تهران بینتیجه ماند و وی حاضر به مصاحبه نشد، اما کارمندان سازمان زیباسازی منطقه یک، ناپدید شدن مجسمه تایید کرده و در عین حال از سرنوشت آن ابراز بیاطلاعی کردند.
قابل توجه اینکه اثر حجمی "گردهافشانی" از آثار کوروش گلناری نیز طی چند روز گذشته ناپدید شده و هنوز مسئولان شهری درباره آن هم اطلاعرسانی نکردهاند.
این ابراز بیاطلاعی و عدم پاسخگویی مسئولان شهری در حالی است که مردم و هنرمندان هنوز خاطره سرقتهای سریالی مجسمههای شهری در پایتخت را فراموش نکردهاند. در چنین شرایطی باز هم از سرقت و ناپدید شدن مجسمههای شهر تهران خبر میرسد و این باعث نگرانی اهالی هنر و مردم شهر شده که آیا باز هم قرار است شاهد ناپدید شدن مجسمههای شهر درست در ایام تعطیلات نوروز که شهر خلوتتر از همیشه است باشیم. تأسفآور اینکه هنوز سارقان سرقتهای سریالی سالهای پیش گرفتار قانون نشدهاند.
سرقت سریالی مجسمههای شهر تهران نخستین بار در سال ۱۳۸۹ رسانهای شد و به دنبال آن در کمتر از سه ماه ۱۲ اثر حجمی برنزی از سطح شهر تهران ناپدید شد.
مجسمههای ستارخان واقع در خیابان ستارخان، باقرخان واقع در خیابان شهرآرا هر دو از آثار شهریار ضرابی، صنیع خاتم واقع در پارک ملت اثر حمید شانس، اثری از محمد مددی و مجسمه زندگی اثر فاطمه امدادیان در خانه هنرمندان و مجسمه استاد شهریار در مقابل تئاتر شهر اثر علی قهاری، مجسمه مادر و فرزند اثر هژبر ابراهیمی در شهرک غرب، مجسمه ابن سینا در پارک بهجتآباد، مجسمه شریعتی از آثار حمید شانس در پارک شریعتی، مجسمه برنزی پارک استقلال و مجسمه گوساله در دانشکده دامپزشکی از جمله مهمترین آثاری بودند که از آخرین روزهای سال ۸۸ تا اوایل سال ۸۹ ربوده شدند.
به دنبال انتشار اخبار ناپدید شدن و سرقت این مجسمهها پلیس تهران اعلام کرد که به زودی سارق این مجسمهها را دستگیر خواهد کرد و مجسمهها به تهران بازخواهند گشت ولی بعد از دوسال هنوز خبری از نتیجه نیست و گویا قرار است کابوس سرقتهای سریالی باردیگر مجسمههای پایتخت را بیخواب کند.