
اعتراض اوزکوک به طرح دولت در زمينه تغيير نظام آموزش اجباري است که شامل 12 سال تحصيل است که هشت سال آن اجباري است. اين 12 سال به سه دوره آموزشي چهار ساله تقسيم مي شود و دانش آموز حق دارد به ساير روش هاي تحصيلي ديگر مانند مدارس فني و حرفه اي نيز انتقال پيدا کند.
برخي فعالان حقوق بشر تغيير بند آخر را مقدمه اي براي کار کودکان و فرار از مدرسه مي دانند.
اوزکوک در سخنراني طولاني خود که البته بدون نوشته آن را ايراد کرد، گزارش هاي بسياري از سازمان هاي شهري را در رد اين قانون ذکر کرده و مثال هاي زيادي از نظام هاي تحصيلي در اروپا را ارائه کرد.
او البته در ابتداي سخنراني خود گفته بود که 12 ساعت سخنراني خواهد کرد تا توجه بيشتري را به طرح اصلاح نظام آموزشي جلب کند.
وي پس از اين سخنراني طولاني در گفتگو با خبرگزاري آناتول گفت که احساس خستگي نمي کند و به کاري که کرده افتخار مي کند.
او گفت به دنبال شکستن رکورد کسي نبوده، بلکه مي خواسته با تلاش دولت ترکيه براي تصويب فوري اين قانون مخالفت کند.