ستاره‌های سینما ایران نمی‌توانند وضعیت «جوان اولی» خود را به دلایلی متعددی حفظ کنند. اما در سینمای هندوستان ستاره‌هایی نظیرراجش‌خانا، شاهرخ‌خان، آجی دیوگان، سلمان‌خان، آکشای کومار، هرتیک روشن، عامرخان و... را حفظ کنند و به صورت ممتد، بیست سال نقش جوان اول عاشق پیشه را به شکل باورپذیری ایفا کنند.
با پیش زمینه ذهنی که مخاطب از آثار پیشین بازیگران در نقش مردان و زنان متاهل دارد و این شمایل را از حامد بهداد، ساره بیات، یکتا ناصر (متولد ۱۳۶۰)، مهراوه شریفی‌نیا (متولد ۱۳۶۰)، مهدی کوشکی (متولد ۱۳۶۰) در فیلم‌ها و سریال‌های بیشماری تجربه کرده، می‌توان زوج‌های این فیلم را سمبلی از عاشق پیشگی و دم بخت بودن تصور کنیم؟!

«شور عشق» برنده تمشک زرین موج جریان فیلم‌های موسوم به «دختر – پسری» در دهه هفتاد از حیث دراماتیک در دم دستی بودن و بلاهت دراماتیک یکی از آثار پیشتاز آن مقطع محسوب می‌شود، اما با همه این اوصاف به بخشی از تاریخ سینمای جوانانه تبدیل شد. یک واقعیت قابل تامل در متن آن فیلم را نمی‌توانیم کتمان کنیم. هر مقدار ماده داستانی فیلم ساده‌انگارانه و غیرقابل باور است {به دلیل اجرای ضعیف}، اما عشق میان زوج جوان آن دو فیلم را می‌توانیم باور کنیم، چون بازیگرانش سن و سال واقعی عاشق شدن و ازدواج کردن را سپری می‌کردند. این مورد دارای مواردی نقضی هم است، امین حیایی تا همین یکی دو سال قبل و پیش از آنکه چین و چروک صورتش عیان شود را می‌توانستیم به عنوان جوان اول عاشق پیشه دم بخت باور کنیم، چون بسیاری از ویژگی‌هایی خاص جوان اول را امین حیایی دارا بود و رضا گلزار هم از این فرمول تبعیت می‌کرد.

فرامتن این دو بازیگر را که دنبال می‌کنیم، علاقه آنان به ورزش سبب می‌شود که به پیری زودرس دچار نشوند و نکته قابل توجه در مورد این دو نفر این است که غیر از کوشش برای حفظ فیزیک، خاصیت جوانانه حضور خود را در آثار سینمایی حفظ کرده‌اند، هر چند رضا گلزار همچنان بازیگر به مراتب ضعیف‌تری از امین حیایی است.

این حجم از بازیگران مسن را در ادامه سریال «دل» با این حجم از مسن بودن برای چنین نقشهایی، با توجه به مختصات ظاهری، میمک و فیزیک و حتی صدا، چگونه به عنوان زوج عاشق پیشه باور کنیم؟! یک پیری نمایشی چاشنی سریال دل است که آنرا از مفاهیم نمایشی که دستمایه اصلی سریال است، دور نگاه می‌دارد. حتی قالب جوان اولی و عاشق پیشگی را در مورد میلاد کی مرام در سریال «ممنوعه» و امیر حسین آرمان در سریال «مانکن» بسیار باورپذیر از حامد بهداد در سریال «دل» است. در بازی بهداد خستگی و کمی بازی روشنفکرمآبانه‌اش همچنان نمود دارد و با منطق نمایشی سریال هم‌خوان نیست.
تعداد چین و چروک‌های مشخص در صورت آوا (یکتا ناصر) قابل ترمیم با هیچ گریمی نیست و نمی‌توانیم او را به عنوان یک دختر دم بخت و رقیب عشقی خواهرش باور کنیم.