به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

حسین کروبی در گفت‌وگو با روزنامه آرمان اظهار داشت: پدرم معتقد است اصلاح‌طلبان در انتخابات سال ۸۴، بزرگ‌ترین ضربه را از اختلاف داخلی و چند دستگی خوردند و پیامدهای آن را نیز مشاهده کردند. همیشه انتخابات سال ۸۴ را مثال می‌زنند.

بیشتر بخوانید:

اصلاح‌طلبان و تکرارِ بایگانی «عارف»

وی افزود: ایشان پس از مجلس ششم این هشدار را به اصلاح‌طلبان داده بودند که جریان اصلاحات به‌دلیل عملکرد خود، شورا و مجلس شورای اسلامی را از دست داده است. لذا از بزرگان اصلاحات خواستند که آسیب شناسی شود ولی نه تنها که گوش نکردند بلکه رئیس دولت اصلاحات در آن مقطع زمانی به شکل دیگری عمل کردند و با وارد کردن گزینه‌های مختلف به صحنه انتخابات، دو دستی قوه مجریه را تقدیم آقای احمدی نژاد کردند.

حسین کروبی می‌گوید: در انتخابات مجلس ششم برخی اصلاح‌طلبان به تصور اینکه آقای‌هاشمی در آینده قصد ورود به انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۰ را دارد هجمه‌های گسترده‌ای را علیه ایشان به راه انداختند که نتواند در انتخابات بعدی ریاست جمهوری به‌دلیل عدم مقبولیت در بین مردم شرکت کند. لذا در آن مقطع زمانی رسانه‌های اصلاح‌طلب عناوین زیادی مانند «عالیجناب سرخ‌پوش» و «آغاسی» به آقای‌هاشمی نسبت می‌دادند و تا آنجا که امکان داشت ایشان را تخریب می‌کردند. با این وجود همین افرادی که علیه آقای‌هاشمی هجمه می‌کردند در انتخابات سال۸۴ معتقد شدند آقای‌هاشمی باید در انتخابات حضور پیدا کند. ولی هدف اصلی‌شان این بود که آقای‌هاشمی با حمایت اصلاح‌طلبان به ریاست جمهوری برسد تا بتوانند در سال۸۸ حمایت خود را از وی بردارند و وی را پایین بکشند و گزینه خود رئیس دولت اصلاحات را به ریاست جمهوری برسانند. با این وجود بدنه جریان اصلاحات زیر بار حمایت از آقای‌هاشمی نرفت و به همین دلیل برخی بزرگان اصلاحات تصمیم گرفتند آقای معین و مهرعلیزاده را هم وارد انتخابات کنند. پیش‌بینی آقایان این بود که آقایان معین و مهرعلیزاده تایید صلاحیت نخواهند شد و مجدداً می‌توانیم بدنه اصلاحات را متقاعد کنیم که از آقای‌هاشمی حمایت کنند. ولی هر دو نفر تایید صلاحیت شدند و بین اصلاح‌طلبان اختلاف داخلی شکل گرفت.

پسر کروبی از یک طرف از ردصلاحیت‌ها توسط شورای نگهبان انتقاد کرد و از طرف دیگر گفت: این مسئله برای یک کودک نیز قابل درک بود که همه این افراد تایید صلاحیت شدند تا اصلاح‌طلبان نتوانند به یک اجماع نهایی دست پیدا کنند تا گزینه مورد نظر از اختلاف داخلی اصلاح‌طلبان بیرون بیاید و به ریاست جمهوری برسد. به‌درستی برخی اصلاح‌طلبان دولتی به این نکته آگاهی داشتند که اگر آقای کروبی در سال۸۴ به ریاست جمهوری برسد به هیچ‌عنوان نمی‌توانند ایشان را در سال۸۸ پایین بکشند و گزینه خود را مجدداً به ریاست جمهوری برسانند. لذا به همین دلیل سراغ آقای‌هاشمی رفتند که پایگاه اصلاح‌طلبی نداشت.

 این نکته را هم اضافه کنم چند ماه به انتخابات ریاست جمهوری از یکی از همفکران‌شان سؤال کردم که چرا دوستانتان مخالف حضور پدرم در انتخابات هستند ایشان در پاسخ گفتند بچه‌ها می‌گویند اگر پرچم اصلاحات به دست ایشان بیفتد دیگر ما به هیچ‌عنوان نمی‌توانیم این پرچم را از ایشان بازپس بگیریم.

پسر کروبی همچنین گفته است: متأسفانه دوستان دولتی اصلاح‌طلب با فضاسازی و نظرسازی در جامعه عنوان می‌کردند که آقای کروبی رای ندارد و کف رأی آقای معین در انتخابات ۱۸میلیون رأی خواهد بود. آقای تقی رحمانی به بنده گفت که آقای... (قصد ندارم نامش را ببرم) پیش مرحوم عزت‌ا... سحابی آمد و با تحلیل و خبر ایشان را قانع کرد که کف رای آقای معین در انتخابات حدود۱۸‌میلیون رأی می‌باشد و به‌دنبال آن مرحوم سحابی و به تبع ایشان نیروهای ملی مذهبی در انتخابات از آقای معین حمایت کردند. این اتفاق درباره نهضت آزادی نیز رخ داده بود و مرحوم ابراهیم یزدی را قانع کرده بودند که در انتخابات از آقای معین حمایت کنند. این در حالی است که در نهایت آقای معین با چهارمیلیون رأی در انتخابات بعد از آقای قالیباف نفر پنجم اعلام شد.