به نوشته روزنامه «کریستین ساینس مانیتور» برخی متعجب هستند که چنین اقدامی آمریکا را بجای بازسازی روابط با ایران، به خاطر به اشتراک گذاری اطلاعات با ارزش بین دو کشور آسیب پذیرتر می‌کند.
با وجود تجربیات محدود ایران در عرصه فضایی، این کشور اخیرا در این بخش فعال‌تر شده است. ایران در 10 سال گذشته با ارسال ماهواره به مدار زمین و یک میمون به فضا در سال 2013 به تجربیاتی دست یافته است. این کشور همچنین مرکز رصد اشیای در حال عبور از مدار زمین بر فراز خاک خود را تاسیس کرده است.
در حالی که برخی فن آوری ایران در این عرصه ابتدایی است، اما نوآوری فضایی با اولویت بالا را انجام داده است.
به نوشته ساینس مانیتور، ارسال ماهواره از ایران به منظور ارتقا توان مخابراتی و رصد بلایای طبیعی این امکان را به این کشور می‌دهد تا شیوه‌های رصد نظامی خود را افزایش دهد و آمریکا و متحدینش نیز می‌گویند این فن‌آوری تهدید امنیتی همراه با قدرت بخشیدن به ایران در ساخت موشک‌های دور برد است.
«جان.بیو شلدن» رییس شرکت سوئیسی «ثور گروپ جی. ام.بی. ایچ» در این زمینه گفت: «شواهدی وجود دارد که ایران در پی کسب قابلیت های فضایی چون اخلالگرهای الکترونیکی علیه ماهواره‌های مخابراتی است که بدین طریق می‌تواند به طور بالقوه و در کوتاه مدت و طی یک نبرد آمریکا و متحدانش را در استفاده از فضای داخل یا اطراف ایران ناکام گذارد. »
البته ایران تاکید کرده که اهدافش در همکاری با ناسا نظامی نیست و در پی اکتشاف‌های علمی و جمع آوری اطلاعات به وسیله ماهواره‌های دیگر کشورها است.
کریستین ساینس مانیتور در خاتمه نوشت: هنوز آشکار نیست که کنگره آمریکا از همکاری ناسا با ایران استقبال کند.
به عنوان مثال، چین در سال 2011 با اقدام کنگره آمریکا در ممنوعیت همکاری با این کشور به خاطر نگرانی‌های امنیتی، از پیوستن به ایستگاه بین‌المللی فضایی منع شد.