علاوه بر آنکه سامانه‌های بدون سرنشین جدید سپاه به کاهش قابل توجه نیروی انسانی درگیر در صحنه رزم می‌انجامد، دقت مسلسل‌های استفاده شده نیز به علت بهره‌گیری از سامانه‌های راداری کاملا متحول و در حد تک تیراندازهای حرفه‌ای است.

به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، سالها قبل، وقتی سخن از سربازان رباتیک و سلاح های کنترل از راه دور می شد، همه یاد فیلم های هالیوودی و تبلیغاتی ارتش های غربی بخصوص آمریکا می افتادند و رسیدن نیروهای مسلح کشورمان به چنین رتبه و ساختاری، فرض محال تصور می شد.
 
اما سپاه پاسداران به عنوان سازمانی پیشتاز در توسعه سامانه های بدون سرنشین، همانطور که پهپادهای شناسایی و مسلح را در کشور عملیاتی کرد و از مهاجر 1 دوران دفاع مقدس، به شاهد 129 رسید، طرحی مهم و ویژه را در دستور کار قرار داد که تا امروز بخشی از ثمرات مهم آن رونمایی و معرفی شده است.
 
با توجه به استراتژی هایی که تحت عنوان زمین مسلح در نیروهاب مسلح کشورمان پیگیری شده است، نیروی زمینی سپاه در اواخر سال 1393 از اولین ربات رزمی خود که به یک قبضه تیربار 7.62 میلی متری مجهز بود، رونمایی کرد. همچنین یک ربات شناسایی 6 چرخ نیز در همان زمان توسط نزسا رونمایی شد.
 
مدتی بود که خبری در این زمینه منتشر نشده بود تا اینکه در جریان گزارش پخش شده از رسانه ملی در طول هفته دفاع مقدس، جزئیات جدیدی از دستاوردهای رباتیک و کنترل از راه دور نیروی زمینی سپاه به نمایش درآمد.
 
از متحرک کردن حامی 12 تا گاتلینگ 6 لول جدید
 
سامانه حامی 12 یک سیستم کنترل از راه دور تسلیحاتی است که توسط متخصصان نزسا ساخته شده و با دوربین های دید در روز، دید در شب و دید حرارتی و مسافت سنج های لیزری مجهز شده است. برد کشف هدف آن با استفاده از سامانه های لیزری بین 5 تا 10 کیلومتر می باشد. این سامانه قابلیت چرخش 360 درجه در سمت و زاویه چرخش بین منفی ده تا مثبت چهل و پنج درجه در برد را دارد.
 
 
سامانه حامی 12 و تیربار 12.7 میلی متری
 
در تصاویر به نمایش درآمده مشخص شد که یک قبضه مسلسل 12.7 میلی متری تک لول و یک قبضه مسلسل 6 لول 12.7 میلی متری روی آن نصب شده است. نکته مهم آن است که در گزارش جدید صدا و سیما، برد مسلسل تک لول در حدود 1200 متر اعلام و مشخص شد که با دقت بالایی می تواند حتی در نقش یک تک تیر انداز نیز ظاهر شده و اهداف را مورد اصابت قرار دهد.
 
 
4 سامانه حامی 12 مسلح به تیربارهای 12.7 میلی متری
 
بر اساس تصاویر منتشره، مسلسل های 12.7 میلی متری به همراه سیستم حامی 12.7 ، متحرک نیز شده اند و توان حرکت و درگیری با اهداف به صورت کنترل از راه دور را نیز دارند. با دقت به دو تصویر بالا متوجه می شوید که در اولین عکس، سامانه در حال حرکت به سمت سطح زمین (احتمالا از یک موضع مخفی در زیر زمین) و در تصویر بعدی 4 سامانه در نزدیکی هم دیده می شوند.
 
اما سیستم بعدی معرفی شده به عنوان دستاورد جدید نیروی زمینی سپاه، مسلسل 12.7 میلی متری 6 لول "نصیر" است. این تیربار توان شلیک 2400 گلوله در دقیقه را دارد و پیش از این تصاویری از آن در حالی که برای استفاده مستقیم توسط نفرات بر روی خودرو نصب شده است، منتشر شده بود.
 
در حال حاضر این تیربار بر روی سامانه کنترل تسلیحات حامی 12 نصب شده و می توان از آن در نقشهایی مثل مقابله با نیروهای پیاده دشمن یا موشک های کروز بهره برد. قابلیت استفاده از این سامانه برای مقابله با موشک های کروز می تواند ساختار و امکاناتی جدید در اختیار نیروهای مسلح کشورمان قرار دهد تا یک اهرم فشار مشهور و متداول دشمنان برای تهدید منافع و مراکز مهم ایران را خنثی کند.
 
 
تیربار 6 لول نصیر بر روی سامانه حامی 12
 
سلاح دیگری که که در این گزارش معرفی شد، سامانه مشهور "عاصفه" بود که یک توپ 23 میلی متری 3 لول محسوب شده و توان تیراندازی با نرخ 900 الی 1200 گلوله در دقیقه را دارد. در بخشی از تصاویر منتشر شده در گزارش رسانه ملی، سامانه اپتیکی و راداری بزرگی نشان داده شد که احتمالا می توان به وسیله آن، سامانه هایی مثل عاصفه را کنترل و با دقت به اهدافی مثل موشک های کروز شلیک کرد.
 
سلاحی مانند عاصفه توانایی تمرکز آتش در یک خط را داشته و همانند سایر سلاح‎های طرح گتلینگ، در صورت برخورداری از سامانه‎های هدفیابی و هدفگیری کارامد می‎توانند با مصرف مهمات کمتر به انهدام هدف پرداخته و بلافاصله با هدف بعدی درگیر شوند.
 
 
توپ 23 میلی متری عاصف
 
 
سامانه شناسایی و کنترل اپتیکی-راداری ساخت سپاه
 
امکان اینکه بتوان بر روی سامانه ای مثل حامی 12 انواع نارنجک اندازها یا موشک های ضد زره را نصب کرد نیز بالا است چون به طور معمول در دنیا این قابلیت برای جایگاه های تسلیحاتی تعریف می شود و طراحی های جدید سپاه نیز نشان داده با استفاده از علم روز و شناسایی دقیق تهدیدات علیه کشورمان، سامانه های خود را طراحی کرده و می سازد.
 
از سوی دیگر مجموعه این چند سامانه با ترکیب شدن در کنار هم می توانند نوید ورود سپاه به یک فضای جدید از نبردهای رباتیک در قرن بیستم و یکم را بدهد. این سامانه ها که جدیدا نوعی از قابلیت تحرک نیز برای آنها تعریف شده است می توانند هم در ماموریت های تدافعی مثل مرزبانی، گشتی و حتی دفاع هوایی و همچنین در ماموریت های تهاجمی مورد استفاده قرار بگیرند.
 
مزایای استفاده از سامانه های رباتیک و بدون سرنشین
 
نکته مهم دیگر درباره این سامانه ها یکی بحث کاهش تهدیدات جانی بر علیه نیروهای درگیر خودی و دیگری به نوعی کاهش تعداد نفرات درگیر و در عین حال افزایش کیفیت انجام کار است. در سناریویی مثل انجام عملیات های نگهبانی و مرزبانی، خصوصا در مناطقی با شرایط بد آب و هوایی احتمال برخورد با گروهک های تروریستی بالا است و بر این اساس، استفاده از این گونه سامانه ها اولا احتمال غافلگیر شدن نیروهای خودی را کاهش داده و در عین حال به دلیل توان درگیری در برد بیشتر و در عین حال فاصله داشتن کاربر مورد نظر از سامانه ها، احتمال تلفات خودی نیز کاملا کاهش پیدا می کند.
 
در عین حال با شبکه کردن این سامانه ها یک کاربر که به راحتی در مکانی امن و محافظت شده، نشسته است به تنهایی می تواند مساحت گسترده ای از مناطق مورد نظر را پوشش داده و البته با کاهش بسیار مشخص نفرات به کار رفته هزینه ها را نیز در دراز مدت کاهش دهد.

شاید در سالهای قبل که نمونه هایی از سلاح های رباتیک سپاه رونمایی شده، عده ای آنرا در حد یک ایده تک محصول می دانستند که تا رسیدن به مرحله استفاده عملیاتی و گسترده، راهی طولانی و سخت را جلوی خود دارد اما با گذشت مدت زمانی کوتاه، این سامانه ها ارتقاء و گسترش پیدا کرده و اکنون سپاه، به نوعی اولین ارتش جهان اسلام محسوب می شود که این قابلیت را در خود ایجاد کرده و پرورش داده است.
 
با عنایت به گام های سریع نیروهای مسلح در اجرای طرح زمین مسلح، می توان انتظار داشت به زودی بخش قابل توجهی از مرزهای کشورمان با سامانه های مجهز اپتیکی و بدون سرنشین محافظت شده و آنوقت، عبور نیروهای فرامنطقه ای از محدوده های مشخص شده برای آنها، حتی اگر با دلایلی مثل خراب شدن دستگاههای ناوبری همراه باشد، پاسخی داغ را به دنبال داشته باشد.