هر سال با آغاز فصل بهار، زنان سخت‌کوش این سه روستا، پا به پای خورشید، راهی معدن نمک می‌شوند تا با تیشه‌های خود، بلورهای درخشان و ارزشمند نمک را از دل صخره‌ها بیرون بکشند. این فرایند که به زبان محلی «چیدن نمک» خوانده می‌شود، حاصل تدبیر و تجربه نسل‌هاست. از اواخر فروردین‌ماه، آب چشمه‌های نمکی به دقت بر روی صخره‌ها هدایت می‌شود. پس از گذشت چند روز و تبخیر آب در آفتاب سوزان، لایه‌هایی از بلورهای نمک نمایان می‌گردد که همچون الماس‌های سفید در دل کوهستان می‌درخشند.با دقت و وسواس، زنان با تیشه‌های خود به جان صخره‌ها می‌افتند تا این تکه‌های نمک را جدا کنند. سپس، بلورهای جدا شده به پایین دره منتقل می‌شوند تا با کمک سنگ‌های بزرگ، نرم و آسیاب شوند. در گام نهایی، نمک پودر شده در قالب‌های کاسه‌ای شکل ریخته شده و زیر نور مستقیم آفتاب قرار می‌گیرد تا کاملاً سفت و خشک شود. این نمک‌های قالب‌گیری شده، که هر کدام گویی بخشی از روح این سرزمین را در خود دارند، با کمک چهارپایان به پایین دره حمل می‌شوند تا از آنجا با خودروهای باری به نقاط مختلف کشور انتقال یابند و زینت‌بخش سفره‌ها و خوراک دام‌ها شوند.راز کیفیت بی‌نظیر نمک «قلعه رشید» در املاح معدنی غنی و ویژه‌ای نهفته است که حاصل عبور آب چشمه‌ها از لایه‌ها و سنگ‌های گوناگون زمین در اعماق آن است.