به گزارش مشرق به نقل از خبرآنلاين، به گفته شريل وودون روزنامه نگاري که اين موضوع را بطور گسترده مطرح نموده، مفقود بودن اين تعداد زن و دختر جاي شگفتي دارد.
يکي از دلايل، نرخ بالاي مرگ ومير مادران و مرگ هنگام زايش است که کشورهاي افريقايي بدليل فقر دررده اول بوده و بعد کشورهايي مانند هند و چين در رده هاي بعدي قرار دارند. در واقع فقر عامل اصلي مرگ و مير مادران بارداري است که نمي توانند در شرايط معمولي وضع حمل نمايند و جان خود را از دست مي دهند. اين مادران پس از مرگ رقم قابل توجهي از 100 ميليون زن گمشده در جهان را تشکيل مي دهند که بدليل فقر آماري، جزييات آنها رسما تاييد نشده است.
يکي از چالش هاي اخلاقي بزرگ در قرن 20 و بيست و يک مبارزه در راه برابري جنسي است که چند وجهي بوده و جمعيت زنان را تحت تاثير قرار داده است. تجارت برده در قرن 19 و 20 و ادامه تجارت پنهان در ساير نقاط جهان از دلايل عمده ديگري است که مي توان از آنها نام برد.
بين سالهاي 1770 تا 1780 ميلادي پيک تجارت برده را از افريقا به دنياي جديد يعني امريکا و اروپا داريم. دپارتمان ايالتي در امريکا رقمهايي مانند 800 هزار نفر سالانه را در نوشته هاي خود به ثبت رسانده است. يعني تقريبا 10 برابر رقمي است که آن سالها اعلام شده بود.(در آمار ويکيپديا نشان مي دهد بين سالهاي 1790 تا 1860 ميلادي 16 ميليون برده وارد امريکا شده است! ) اما در قرن 20 و ادامه آن - قرن21- شاهد تجارت زن از چين و آسيا و روسيه و اروپاي شرقي به دنياي غرب هستيم که عمده دليلش مسائل جنسي و بردگي جنسي است. در واقع تجارت برده در قرن هاي قبل تبديل به بردگي جنسي در قرون اخير شده و آمارها نشان مي دهد زنان بسياري بدون اينکه هويت اصلي شان مشخص شود به غرب برده شده و از آنها سوء استفاده مي شود. اين تعداد زنان هم بر اثر بيماريهاي مقاربتي و ايدز و هم بدليل کهولت زودرس دچار انواع بيماريهاي خطرناک شده و مي ميرند بدون اينکه آمار دقيق اين نوع بردگان کشف شود. در مدل هاي جديد مثلا دختري 12 ساله ربوده مي شود. سپس از وي 7 روز هفته بيگاري گرفته مي شود و برده اي که اين چنين براي صاحب خود کار مي کند، حق حيات نداشته و پس از مدتي در خفا مي ميرد. به چنين افرادي نه پولي داده مي شود و نه امکاناتي. آنها آنقدر کار مي کنند تا بميرند. بنابر اين جمعيت زيادي از زنان در قرن 21 بدين صورت جان خود را از دست مي دهند. اين مدل جديد بردگي است که توسط کارفرمايان غربي روي زنان و دختران ربوده شده اعمال مي گردد. شکنجه هاي فيزيکي که در اين راه متحمل مي شوند و مشکلات روحي و رواني و دوري از والدين و بستگان نزديک خود، همه و همه در مرگ اين دسته از زنان و دختران تاثير دارند.
در کشورهايي نظير کامبوج يافته ها نشان مي دهد که شکنجه دختران و حبس آنها در اتاقکهايي به ابعاد تابوت و فروشآنها بعنوان عروس وجود دارد و کودکان کم سن و سال از اين نوع زندگي هايي که به مرگ منتهي مي شود، در رنج و عذاب دائم هستند. شريل وودون در کتاب خود بنام نيمه آسمان داستان زني هندي بنام مينا را آورده که براي نجات دو دختر خود از يک فاحشه خانه، چه رنج و عذابي را متحمل مي شود.
برخي کارشناسان بدين موضوع از دو ديدگاه متفاوت نگاه مي کنند. يا خود زن را هدف قرار داده و يا آنرا جزيي از مشکل بزرگتري بنام مشکلات اخلاقي- انساني مي دانند. نويسنده کتاب در اين باره مي گويد علاقه دارد مردم با دانستن اين موضوع حد و حدود مشکل را دريابند و هر انساني در حد وحدود خود بتواند واکنش لازم را در برابر اين معضل نشان دهد.
اما حکومتها هم مي توانند با مانيتور کردن کشورهايي که دست به قاچاق زن مي زنند، و کنترل ورودي و خروجي ها از اين تجارت وحشتناک جلوگيري بعمل آورند.
فکتهاي آماري از آسيا و جهان
- بين سالهاي 1965 تا 1995 بيش از 130 ميليون نفر در دنيا دست به مهاجرت زده اند.
- سالانه 600 تا 800 هزار زن و دختر در جهان قاچاق مي شوند.
- در حال حاضر 10 ميليون کودک برده جنسي هستند.
- در نظرسنجي انجام شده بيش از 80 درصد زناني که روسپيگري مي کردند اعلام نمودند که قاچاقي به کشور مبدا آورده شده اند.
- زنان تايلندي که بعنوان برده به ژاپن آورده مي شوند، ابتدا به ساکن 25 هزار دلار سفته امضا مي کنند تا نتوانند فرار کنند.
- 30 درصد از زنان روسپي در کامبوج زير 17 سال سن دارند.
- در تايلند روسپيگري در 50 درصد موارد جنبه دولتي دارد.
- بر اساس امار يونيسف تعداد روسپي هاي رسمي در هند 8 ميليون نفر برآورد شده است.
- تعداد يک ميليون کم سن و سال روسپي در آسيا وجود دارد(هند و تايلند و فيليپين)
- قاچاق زنان تايلندي به اروپا نسبت به امريکا دو برابر است.