به گزارش مشرق،  محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

فرانسه و آمریکا هر کدام در بازی تقسیم کار شده، در حال خسته کردن دولت روحانی هستند. این بازی تا همین اواخر، ازسوی روحانی و ظریف جدی گرفته شد و به همین دلیل، وارد بازی یی شدند که نباید.

خسته کردن طرفی که خود را نیازمند مذاکره نشان می دهد، شگردی قدیمی است: وعده ای شیرین می دهند که وسوسه برانگیز است و گارد بسته طرف مقابل را باز می کند؛ سپس زیر وعده می زنند.

طبیعتا طرف مقابل کلافه می شود؛ اما مشتاق تر برای معامله ولو با پرداخت قیمتی بالاتر. از نگاه غرب، چند نوبت تکرار این بازی برای طرفی که حاضر نیست به هیچ قیمتی از پای میز مذاکره و معامله بلند شود و "نه" بگوید، مخمصه دو سر درست می کند.

چرا که برای او سخت است پس از مذاکره ای طولانی، دست خالی برگردد و سخن منتقدان را تایید کند که طرف غربی قائل به احترام متقابل و تعهد متوازن نیست. پس احتمالا باید در مذاکره بماند و از موضع پایین توافق کند!

یادداشت دیگری از محمد ایمانی را بخوانید:

اطلاعات سرّی نفت را چه کسانی فروختند؟

با دولت رکود چه باید کرد؟

دولت ترامپ طی چند ماه اخیر، فرانسه را بدون اعلام رسمی، واسطه فریب و تطمیع ایران کرد. ماکرون طی چند نوبت مذاکره تلفنی با آقای روحانی -که آخرین آن 100 دقیقه طول کشید- و همچنین فرستادن مشاور خود، کوشید موضع دولت برای تعلیق برخی فعالیت های هسته ای از سر گرفته شده و همچنین دائمی کردن برخی نظارت های زمان دار برجام را نرم کند.

ظریف هم در سفر نیویورک، به واسطه یک سناتور هماهنگ با ترامپ، با موضوع مذاکره درگیر شد. ظریف در نیویورک گفت "بند غروب آفتاب و مدت توافق، در صورت تصویب پروتکل الحاقی برای همیشه خواهد بود. البته این نیازمند این است که آمریکا تحریم‌ها را از طریق تصویب کنگره برای همیشه لغو کند. ما در این باره  مذاکره کردیم".

همزمان، ماکرون پیشنهاد می کرد سه عضو اروپایی برجام،  ۱۵ میلیارد دلار اعتبار برای خرید ایران در نظر بگیرند. این پیشنهاد فقط برای فروش غذا و دارو بود، نه خرید نفت ایران.

اما توافقی پدید نیامد، چون آمریکا و فرانسه در هر مرحله، شرط تازه ای پیش پا می گذاشتند، شبیه کاری که در مذاکرات برجام برای خسته سازی طرف مقابل کردند.

فرانسه این بار، پیشنهاد حضور روحانی در نشست گروه «جی هفت» و ملاقات با ترامپ را پیش کشید؛ برای گرفتن عکس یادگاری که نیاز انتخاباتی ترامپ است.

او بارها مدعی شده بود دولت ایرانی آماده مذاکره و توافق برای دادن امتیازات بیشتر است و از این جهت، عکس یادگاری با روحانی پس از زیر پا گذاشتن برجام، بسیار به تصویرسازی او  کمک می کرد.

این جا بود که روحانی و ظریف به نقشه حریف حساس شده و مذاکره صرفا برای عکس یادگاری را رد کردند. ترامپ هم واسطه بودن ماکرون از طرف خود را تکذیب کرد!

اما روحانی و ظریف چرا میانجی گری فرانسه را باور کردند در حالی که همین فرانسه، زیر تعهدات خود در قرارداد چند میلیارد یورویی توتال و ایرباس و پژو  زد؟ ادعای اختصاص پنج میلیارد دلار اعتبار پیشکش؛ فرانسه چرا همین قراردادها را ازیر پا گذاشته است؟!

تحلیل مهر ماه 92 وبسایت رادیو فرانسه را از یاد نبریم: «ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می‌بیند. طبق این جمع‌بندی اگر خریدار صبور باشد، فروشنده، قیمت را کمتر خواهد کرد»! تا این برداشت به هم نخورد، دیپلماسی و توافق در خدمت مننافع ملی ما نخواهد بود.