فیلم «یکی می خواد باهات حرف بزنه» اگرچه درباره موضوع تکراری پیونداعضاءاست ولیبا نگاهی متفاوت به تصویر کشیده شده بود، به همین خاطر تا حدودی توانست مخاطب را به خود جذب کند و با تمام نواقص خود به نظر می رسد که برای«منوچهر هادی»گامی رو به جلو محسوب شود که این خود جای خوشحالی دارد.

یکی از چیزهای که در فیلم «یکیمی خواد باهات حرف بزنه» کمی آزاردهنده بود،برداشت های بسته و پشت سر هماین فیلم بود که باعث می شدفضای فیلم آنگونه که باید برای تماشاگر ملموسنباشدو شاید مخاطب را کمی یاد صحنه تئاتر می انداخت تا صفحه سینما.

همچنین ریتم کند فیلم و بازی نه چندان جالب «آنا نعمتی» نیز در این میان مزید بر علت بود.

بازی «آنا نعمتی» در نقش یک مادر دلسوخته که فرزندنش بر تخت بیمارستان در انتظار مرگ است برای مخاطب قابل قبول نبود که شاید بخشی از آن نیز به ضعف فیلمنامه برمی گشت که چرایک مادر اینقدر راحت حاضر می شود که اعضایدخترش که تنها امید او برای ادامه زندگی است را ببخشد و تنها دغدغه اش راضی کردن همسر سابقش است.

البته در این میان بازی بسیار خوب و زیبای «یکتا ناصر» توانسته بود تا حدودی نواقص فیلم را جبران کند، او با آن لهجه شیرین کرمانی اش به خوبی توانسته بود از پس نقش یک زن ساده روستایی (همسر فعلی مصطفی)بربیاید و بهترین مزیت بازی اش این بود که به مخاطب می قبولاند که هنگام است نه یکتا ناصر معروف.

بازی «شهاب حسینی» نیز همچون همیشه خوب و گیرا بود و همواره با تشویق تماشاگران روبرو بود، البته به گونه ای نبود که همچون بازی «حمید فرخ نژاد» در فیلم «عروس آتش» مخاطب با خود بگوید این نقش برای خود او درست شده و اگر غیر از او کسی بود از پس این نقش بر نمی آمد.

از بازی ها و برخینواقصکه بگذریم، یکی از صحنه های جالب توجه فیلم صحنه تصادف دختر شخصیت «آنا نعمتی» با اتومبیل بود که بسیار واقعی و تکان دهنده بود و علیرغم بسیاری از فیلم های ایرانی که صحنه تصادفیا حذف می شود و یا خیلی غیرواقعی به تصویر کشیده می شود، این سکانس در فیلمبسیار خوب بود.

علاوه بر آن پایان فیلمنیز در مجموع قابل قبولو دربردارنده پیام فیلم درباره اهدا عضو و بخشش بود.

مهدی علیپور در نقد فیلم نوشت:

قصه " یکی می خواد باهات حرف بزنه " با محوریت شخصیتی بنام لیلا شکل گرفته و تمام روایت فیلم برای نفوذ به زندگی ، گذشته و چرایی وضعیت کنونی لیلا طرح می شود . از همان ابتدا کاملا مشخص است که بین لیلا و دخترش یاسمین تضاد بسیار زیادی وجود دارد که این مطلب را می توان از پوشش لیلا و دخترش نیز فهمید ( شال آبی لیلا و کلاه قرمز یاسمین ) . این تضاد بین دختر و مادر سبب می شود که لایه های پنهانی زندگی لیلا بر خلاف میل باطنی وی رفته رفته آشکار شود .

بطور کلی می توان فیلم را به چهار بخش تقسیم کرد:
1- آغاز فیلم تا زمان مرگ مغزی یاسمین و در خواست دکتر بیمارستان برای پیوند اعضا
2- جستجوی لیلا برای یافتن مصطفی تا پیامک مژگان
3- ورود به کرمان و ماجراهای لیلا و مصطفی (همسر قبلی لیلا )
4- بازگشت به تهران تا انتها

بخش اول معرفی شخصیت لیلاست و در کنار آن زمینه سازی و ایجاد کنجکاوی برای ورود به گذشته لیلا ؛ که این کار با تضاد شخصیت دختر و مادر شروع می شود . پافشاری های یاسمین برای ازدواج با علیرضا و نیز اصرار وی بر پی بردن به چرایی طلاق لیلا همگی زمینه ساز نفوذ به زندگی قبلی لیلا است . در این میان به نگاه بدبینانه او نسبت به مردان که ریشه در گذشته او دارد ، اشاره می شود ( صحنه های ارتباط یاسمین و علیرضا در مطب و رابطه خود او با علیرضا ) . او همچون سگ نگهبانی تمام تلاش خود را می کند که کسی به دخترش نزدیک نشده و با زیر نظر گرفتن کلیه رفتارهای یاسمین تمام سعی خود را می کند یاسمین به عاقبت او دچار نشود . لیلا همانند مفتشی با دختر خود رفتار کرده که این اخلاق او در کارش نیز تاثیر گذاشته است (صحنه مدرسه دخترانه ) . ماجرای بین لیلا ، یاسمین و علیرضا تا لحظه شوک فیلم که همان مرگ مغزی یاسمین است ، ادامه دارد.

در بخش دوم برای حفظ کنجکاوی مخاطب سعی شده است با نشان دادن رفتار تند مژگان و خانواده مصطفی با لیلا درستی حرفهای مادر با دختر درباره پدر زیر سوال رود . که این مطلب در بخش سوم نیز ادامه دارد تا لحظه ای که لیلا و مصطفی با هم ملاقات می کنند. نکته جالب اینجاست که در تمام این سه بخش، دیگر شخصیت ها، خلاف عقیده لیلا ، خود او را بخاطر غرور و خودخواهی بسیار زیاد و پافشاری وی در نبخشیدن افراد ، مسبب اصلی وضعیت حال حاضر می دانند . که با دیالوگی کوتاهی بین دختر و مادر در بخش اول و تکرار همان دیالوگ بین مادر و پدر در بخش سوم ، نویسندگان سعی کرده اند بر این نکته تاکید شود ( لیلا می پرسد تو جای من بودی چیکار می کردی؟ ، در جواب هم دختر و هم پدر می گویند : می بخشیدم ) که این نشان از عمق ارتباط روحی بین پدر ( مصطفی ) و دختر نیز هست . با توجه به سه بخش و نتیجه آن در بخش چهارم می توان گفت فیلم سفری‌ست روانکاوانه در گذشته لیلا برای درمان خودخواهی ، غرور و بدبینی وی.

اما یک اشکال اساسی:
اینکه چندان باورپذیر نیست که فردی خودخواه و مغرور با خصوصیات لیلا که به نوعی حتی با خودش هم قهر است ، فقط بخاطر آنکه یاسمین می خواست پدرش را ببیند ، دوره بیافتد و با خواهش و التماس و تحمل شنیدن تهمت‌ها و دشنامهای دیگران بخواهد خواسته او را اجابت کند.

و چند سوال از سازندگان فیلم:
1- چرا در صحنه اولین ملاقات لیلا با مادر مصطفی ، تاکید می شود که او به مسجد رفته است؟ مادری مسجدی که هم در ملاقات اول و هم در ملاقات دوم هرچه از دهانش بیرون می آید به لیلا می گوید .
2- چرا زن دوم مصطفی همانند خانواده او ظاهری مذهبی دارد ؟ و این درحالی‌ست که می خواهد بچه اش را سقط کرده و در ادامه مصطفی را مجبور به عملی می کند که در عرف جامعه بسیار زشت و ناپسند است .
3- چرا در فیلم به نوعی تاکید شده است که هم لیلا و هم مژگان با ظاهری مشخص ، در رابطه با مصطفی که زاییده خانواده‌ ایست مذهبی ( لااقل به ظاهر ) و خود او نیز همان وضعیت را دارد ، چه عرفا و چه شرعا در مشکلات پیش آمده کاملا بی گناه‌اند

البته در همین زمینه سوالات دیگری نیز مطرح است که روش پاسخگویی سازندگان فیلم به این سه سوال به نوعی سوالات دیگر را پاسخ خواهد داد.