به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق ، « غلامحسین افشردی» را این روزها بیشتر به نام نظامی اش می شناسند: «حسن باقری» . حتی مادر محترمش را خانم باقری خطاب می کنند و برادرش را هم به نام سردار باقری می شناسند. به هر حال غلامحسین به تاریخ 21 اسفند 1334 در تهران متولد شد و هنگامی که تنها 28 سال از عمرش می گذشت ، در حالی که فرماندهی یکی از قوای سه گانه ی یک تشکیلات نوپای نظامی را بر عهده داشت ، بر اثر اصابت ترکش خمپاره در یکی از مناطق عملیاتی جنوب ایران ، موسوم به «فکه» ، خونش بر زمین ریخته و دفتر حیات دنیوی اش شد.
امروز در باره نقش تعیین کننده و محوری شهید «غلامحسین افشردی» بسیار صحبت می شود و نام او به عنوان یک نابغه نظامی مطرح شده و درباره تاکتیک های نظامی طراحی شده از سوی او حرف های زیادی بیان می گردد. از حقیقت نباید گذشت که این گفته ها و روایات ، حقیقتا بیان کننده ی تمام حقیقت نیست. «غلامحسین افشردی» به معنای واقعی کلمه ، از معجزاتِ حضرت روح الله بود و هنوز هم ابعاد وجودی اش آن چنان که باید مکشوف نشده و به احتمال بسیار زیاد در آینده نزدیک نیز چنین اتفاقی نخواهد افتاد.
در مسیر زندگی این اسطوره ی تاریخی فاصله ی میان خبرنگار یک روزنامه ی تازه تاسیس تا فرماندهی اصلی ترین بازوی نظامی انقلاب ، تنها چند ماه است و حتی مدعی ترین مدعیان هم نمی تواند ادعا کند که او در این مسئولیت ، درخششی خیره کننده نداشت.
در این مجال بنا نداریم به حماسه سرایی آن سردارِ سربدار بپردازیم و تنها برش هایی مختصر از حیات دنیوی او را که به صورت عکس هایی اندک به یادگار مانده است به حضورتان تقدیم می کنیم. روحمان با یادش شاد