به گزارش مشرق مهمترین اخبار روزنامه کیهان به شرح زیر است:

ساده لوحي نكنيد!

يكي از عناصر فراري نزديك به حزب مشاركت در حالي به كشور برگشت كه از وضعيت روحي خوبي برخوردار نيست. پايگاه اينترنتي «نداي سبز آزادي» وابسته به مزروعي و شماري از عناصر مشاركتي خارج نشين از بازگشت سعيد رضوي فقيه به كشور و بازداشت وي خبر داده است. رضوي فقيه از عناصر نفوذي در دفتر تحكيم و نزديك به حزب مشاركت بود كه مدتي نيز به كروبي نزديك شد. وي مدت ها در پاريس به سر مي برد و به انتشار مطالب تند عليه جمهوري اسلامي مشغول بود اما گويا پس از مدتي، اوضاع روحي وي به هم ريخته به نحوي كه با وجود مخالفت دوستان، اقدام به مراجعت كرده است.
به گزارش «نداي سبز»، وضعيت روحي رضوي فقيه كه پس از حوادث انتخابات سال 88 به پاريس رفته بود، مساعد نيست. او در فرودگاه امام در تهران بازداشت شده است.
گفتني است با توجه به تجربه هاي قبلي، نبايد درباره افراد ياد شده كه بدترين دشمني ها و دروغ پردازي ها را عليه مردم و نظام جمهوري اسلامي ايران داشته و آشكارا به وطن فروشي تن داده اند، ساده لوحي كرد.
     
   
معاريو: اسرائيل مي داند كه فرصتي براي مهار ايران باقي نمانده است

روزنامه هاي صهيونيستي نسبت به احتمال پيشرفت هاي هسته اي ايران ولو به روش ترور و تحريم ابراز نااميدي كردند.
هاآرتص در اين زمينه نوشت: ترور متخصصان ايران نه تنها برنامه هسته اي اين كشور را به تاخير نمي اندازد بلكه ممكن است جان متخصصان در كشورها و دولت هاي ديگر را نيز به خطر بيندازد. آيا ترور دانشمندان به برنامه هسته اي ايران ضربه مي زند؟ در پاسخ بايد گفت امروز برنامه هسته اي ايران به قدري گسترده شده است كه صدها دانشمند و هزاران كارشناس در اين زمينه فعاليت مي كنند و ترور دانشمندي كه معلوم نيست نبود وي به منزله ضربه اي جدي به برنامه ايران باشد چندان ارزش خطر كردن ندارد. اين برنامه در مرحله اي نيست كه نبود يك نفر در روند كلي آن تاثيرگذار باشد. به همين خاطر نبايد اميدوار بود كه اين ترورها باعث به تاخير انداختن برنامه هسته اي ايران و يا تجديدنظر در اهداف سياسي استراتژيك اين كشور شود بلكه برعكس موجب تقويت اراده ايران در زمينه ادامه فعاليت هاي هسته اي مي شود.

به نوشته اين روزنامه انتقام روي ديگر سكه ترور است و اگر دانشمندان ايراني از ترور مصون نباشند دانشمندان ديگر دولت ها نيز از اين حوادث در امان نخواهند بود. زيان اين روش براي اسرائيل بيشتر از سود آن است.
هاآرتص همچنين لغو رزمايش مشترك آمريكا و اسرائيل را مورد توجه قرار داد و نوشت: مشهود است كه آمريكا نمي خواهد وضع حساس منطقه را در قبال ايران، بيش از پيش با مخاطره مواجه كند.
معاريو ديگر روزنامه صهيونيستي نيز نسبت به اثرگذاري تحريم ها در مهار برنامه هسته اي ايران ابراز نااميدي كرد.
معاريو در تحليلي نوشت: علي رغم تاكيدهاي نخست وزير اسرائيل بر لزوم برقراري تحريم هاي فلج كننده تر عليه ايران، اسرائيل ديگر به اين نتيجه رسيده است كه فرصتي براي تحريم هاي تازه و نتيجه بخش باقي نمانده است.


هدفگذاري 200كرسي و رد صلاحيت برخي نامزدهاي حلقه انحرافي

يك سايت نزديك به حلقه انحرافي از رد صلاحيت شماري از نامزدهاي نزديك به اين جريان خبر داد.
«شبكه ايران» وابسته به روزنامه ايران در خبري، افراد زير را جزو رد صلاحيت شدگان نزديك به جريان متبوع خود معرفي كرده است. بهمن شريف زاده، عباس اميري فر، فريد اجلالي، حنيف حسين ستاريان، منوچهر عسگري، شكر الله عطارزاده، عبدالله ساور، اصغر بالسيني، قهرماني چابك، اسماعيل محروقي، محمد بديع زاده، جعفر جمشيدي راد، حسين عادلي، محمد پيران، فضايل تقي لو، رسول خضري، محمدرضا تقوي فر، شمس، فياضي، آتنا آل ياسين، هومن اسدي كيا، اميرحسين ستاريان، فاطمه آجرلو، حسين سالاري و حسين رئيسي.
در همين حال «جهان» (پايگاه خبري جمعيت رهپويان انقلاب به دبيركلي زاكاني) در خبري، ضمن تاييد رد صلاحيت اميري فر و شريف زاده از سوي هيئت هاي نظارت تصريح كرد حلقه انحرافي با شناسايي و تمركز روي حدود 200 حوزه انتخاباتي، تك نماينده، تاكنون با 122 نامزد به صورت چهره به چهره وارد رايزني شده و به توافق رسيده است.

در همين حال برخي گزارش ها حاكي است صلاحيت برخي نامزدها نظير عليرضا محجوب، سهيلا جلودارزاده، علي مطهري، كاتوزيان، عباسپور و علي عسكري در هيئت هاي نظارت تاييد شده است هر چند كه اعلام نظر نهايي بر عهده شوراي نگهبان است و پس از رسيدگي نهايي صورت خواهد گرفت. گفته مي شود صلاحيت قاضي پور و كرمي نمايندگان اروميه و سنندج در هيئت هاي نظارت نيز رد شده است.
   

گري سيك: اوباما با تحريم اقتصادي مي خواهد دهان مخالفان خود را ببندد

مشاور اسبق امنيت ملي در 3 دولت آمريكا معتقد است تحريم هاي اقتصادي عليه ايران معكوس عمل كرده و اوباما مشغول يك بازي تبليغاتي مقابل ايران براي توجيه مخالفان خود است.
گري سيك در تحليلي نوشت: طي چند هفته اخير پيام هاي به شدت ناهماهنگي از واشنگتن صادر مي شود كه مرا در فكر فرو برده است. يك نتيجه گيري، وجود آشفتگي تازه و بي كفايتي است اما توضيح جايگزيني هم مي تواند وجود داشته باشد و آن وجود يك تلاش پيچيده براي ارسال پيام هاي متفاوت به مخاطبين مختلف است تا مخالفان اوباما هم بدين ترتيب خلع سلاح شوند.
مشاور امنيت ملي در دولت هاي فورد، كارتر و ريگان در اين تحليل به مواضع متناقض كساني چون لئون پانه تا وزير دفاع درباره تهديد نظامي عليه ايران و همچنين لغو رزمايش مشترك آمريكا و اسرائيل مي پردازد و مي نويسد: تحولات يك ماه گذشته نمونه اي شگفت از ابهام در سياست هاي واشنگتن را نشان مي دهد اما چرا؟ دولت اوباما با مسئله ايران 3 مشكل دارد؛ اول اينكه سال جاري ميلادي سال انتخابات در آمريكاست و كنگره مصمم است تحريم هاي كاملي عليه بخش نفت ايران وضع كند. به يك معنا اين مرحله نهايي از فرايند تحريم هاست. آمريكا و متحدانش براي 16 سال تحريم هايي بر پشت تحريم هايي ديگر بر ايران، با هدف اعلامي تغيير مسير در برنامه هسته اي اش، تحميل كرده اند. اين مؤثر واقع نشد. وقتي كه تحريم ها آغاز شد، تعداد سانتريفيوژهاي ايران صفر بود. پس از تحريم هاي زيادي و شتابزده سال بعد ايران حدوداً 8000 سانتريفيوژ فعال و ذخيره قابل توجهي از اورانيوم با غلظت پايين دارد.

وي ادامه مي دهد: مشكل دوم اين است كه دولت اوباما به جديت تأثيرات بالقوه كشيده شدن به سمت يك جنگ با ايران را بررسي و تصميم گرفته كه بازگشت به مسير مذاكره ضروري است اما - به عنوان مشكل سوم- دولت نتانياهو به مسير مذاكره اطمينان ندارد. براي اعمال شديدترين تحريم ها فشار مي آورد. نفوذ اسرائيل نبايستي دست كم گرفته شود، بخصوص در سال انتخابات و با وجود نخست وزيري در اسرائيل كه هيچ كوششي براي انكار تحقير كردن رئيس جمهور اوباما نمي كند (در حقيقت اسرائيل ممكن است در خصوص جنگ با ايران منزوي تر باشد تا آن چيزي كه در نگاه اول به نظر مي آيد. ران پال در مخالفتش با جنگ عليه ايران رك و راست تر بوده و آراي بيست درصد يا بيشتر دور مقدماتي جمهوري خواهان را به خود جلب كرده است.) لذا دولت آمريكا در چنين شرايطي چه خواهد كرد؟ اگر اين تحليل درست باشد، كانالهاي ارتباطي با ايران خواهد گشود؛ هر حركت مذاكراتي خود را با يك بيانيه تند عليه ايران همراه خواهد كرد. تا افكار عمومي را بر روي مخالفت غيرقابل تغيير با تهديدها و پيشرفت هاي هسته اي ايران متمركز كند؛ و با قاطعيت به اسرائيل مي گويد كه دخالت نكند.
گري سيك همچنين نوشت: اين نوع شطرنج سه بعدي نه تنها بسيار پيچيده است، بلكه معمولاً نقطه قوت آمريكا نمي باشد. طبيعتاً نمي توان با ايران بدون جلب توجه عمومي، چه در آمريكا، اسرائيل، خاورميانه عربي، يا هر جاي ديگري، مذاكرات مهمي داشت. ولي اگر به اندازه كافي گرد و خاك ضد ايران پخش كنند، ممكن است كه هرگونه حمله هماهنگ را، واقعي يا تمثيلي، خنثي كنيد.

وي در پايان نوشت: تحريم هاي جديد شش ماه ديگر، درست قبل از برگزاري كنگره هاي انتخاباتي اعمال خواهد شد. رئيس جمهور اوباما بايستي تا آن زمان چيزي در دست داشته باشد، اگر بخواهد تحريم ها را تعليق كند. اين مشابه ديپلماتيك بازي دو دقيقه اي در فوتبال آمريكايي است. اين يك ابتكار جالب است اگر موفقيت آميز باشد، ولي براي قلب ضعيف مناسب نيست.


آتلانتيك: تا مردم هستند براندازي در ايران به جايي نمي رسد

سياست براندازي در ايران به نتيجه مطلوب نخواهد رسيد. رابرت رايت از سردبيران پايگاه اينترنتي و تحليلي آتلانتيك در توضيح گزاره فوق نوشت: يكي از موضوعاتي كه در مبارزات انتخاباتي آمريكا به ويژه در حزب جمهوري خواه تأييد مي شود، سياست براندازي در ايران است. اما به نظر مي رسد كه همين آقايان هم حداقل تا اين حد دچار توهم نيستند كه با چند روز بمباران سنگين مي توان تكليف ايران را يكسره كرد. اما نكته در اين است كه چرا از تجربه هشت سال جنگ آمريكا در عراق درس نگرفته اند. مگر غير از اين است كه در فرداي تغيير رژيم در عراق حاكمان جديد بغداد از آمريكا خواستند كه گور خود را گم كند و از آن طرف هم روابط دوستانه اي با كشور خصم آمريكا (يعني ايران) برقرار كردند.

رايت مي افزايد: اكثريت جامعه ايران، برنامه هسته اي و غني سازي را به عنوان بخشي از برنامه غيرنظامي براي توليد انرژي، يك حق و خواست ملي تلقي مي كنند. حتي براساس نظرسنجي 78 درصد آنها هم كه در انتخابات دو سال پيش به رقيب احمدي نژاد رأي دادند، گفته اند ايران تحت هيچ شرايطي نبايد از حق خود براي فعاليت هاي هسته اي صرف نظر كند. بدين ترتيب برنامه هسته اي و مسئله غني سازي چيزي نيست كه ولو با براندازي در ايران منتفي شود.

تحليلگر آتلانتيك يادآور شده است: علاوه بر همه اينها بايد در نظر داشت كه بخش وسيعي از مردم ايران همچنان از جمهوري اسلامي حمايت مي كنند. به نوشته رايت، در مداخله نظامي 100 هزار نفري در عراق، به نتايجي كه طراحان جنگ در نظر داشتند، منتهي نشد.