به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

دو لایحه الحاق به کنوانسیون‌های پالرمو و CFT ، از مطالبات کمیته FATF است.

محمد شریعتمداری دیروز با بیان اینکه خود، جزو امضاءکنندگان نامه تقدیمی به محضر رهبر انقلاب نیست، گفت: مفاد این نامه تقاضا از ایشان برای تسریع در رسیدگی این لوایح در مجمع تشخیص مصلحت نظام است.

وی برخلاف واقعیات مدعی شد فکر می‌کنم دو یا سه اظهارنظر مکتوب رهبر معظم انقلاب ذیل نظر شورای هماهنگی سران سه قوه- هم منفرداً در مورد هر کدام از این لوایح بصورت جداگانه و هم مجتمعاً اخذ شده است؛ یعنی کاملاً پیداست که متناسب با روند طبیعی قانونی کار، رهبر معظم انقلاب با تحقق این شرایط موافقت فرموده‌اند.(!)

بیشتر بخوانید:

شریعتمداری نامه وزیران به رهبر انقلاب برای لوایح FATF را تأیید کرد

برای بستن پرونده پالرمو و CFT گواهی امروز شمخانی کافی است

وی می‌گوید: تأخیر در تصویب، ممکن است تبعاتی برای کشور در عرصه‌های گوناگون داشته باشد و انتقالات مالی را با مشکل مواجه کند. از این جهت موضوع لوایح چهارگانه مرتبط با FATF برای دولت از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است و دولت علاقه‌مند است تا در این فرصت محدود این اقدام به نتیجه برسد.

هیئت عالی نظارت مجمع برخی تحفظ‌ها درباره این لوایح دارد. امیدواریم این لوایح در مجمع تشخیص مصلحت نظام بررسی شود و به تصویب برسد تا ما شاهد آثار زیانبار عدم تصویب آن در کشور نباشیم.

گفته شده که ظریف، زنگنه، حجتی، رحمانی، اردکانیان و دژپسند (وزرای خارجه، نفت، جهاد کشاورزی، صنعت و تجارت، نیرو و اقتصاد) نامه مذکور را امضا کرده‌اند؛ هر چند که تهیه و تدارک نامه توسط ظریف و زنگنه و روحانی انجام شده و بقیه وزرا امضاکننده بوده‌اند.

در همین حال، هر چند دیروز علی مطهری گفت: احتمال تصویب این دو لایحه در مجمع قوی‌تر از گذشته است، اما احمد توکلی که خود عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌باشد، تصریح کرد: ظریف نتوانست مجمع را درباره لایحه پالرمو قانع کند.

احمد توکلی گفت: طبعاً اگر اعضای مجمع قانع شده بودند که مجمع جلسه فوق‌العاده نمی‌گذاشت. پس تا الان مجمع قانع نشده است که نیاز به جلسه فوق‌العاده است. اگر منظور شما درباره تصاویر این است، بله آقای ظریف نتوانست مجمع را قانع کند.

وی با بیان اینکه جلسه بعدی مجمع در این باره، شنبه آینده برگزار می‌شود، گفت: ممکن است مخالفت‌ها با تصویب لوایح چهارگانه، بر تصمیم اعضای مجمع تأثیر بگذارد.

وی برخلاف ادعای محمد شریعتمداری وزیر صنعت و تجارت تصریح کرد: رهبری نظری درباره پالرمو و CFT به مجمع اعلام نکرده‌اند.

همچنین مصباحی مقدم دیگر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان جلسه فوق‌العاده مجمع برای بررسی پالرمو به تعویق افتاد، تصریح کرد: از آنجایی که به جمع‌بندی نرسیدیم، نمی‌توانم بگویم دقیقاً اعضا چه نظری داشتند، اما در جلسه فوق‌العاده مشخص خواهد شد جلسه فوق‌العاده نه چهارشنبه هفته جاری بلکه شنبه هفته آینده برگزار خواهد شد.

سؤالی که تهیه کنندگان نامه منسوب به وزرا و حامیان تسریع در تصویب CFT و پالرمو، پاسخی برای آن ندارند، این سوال روشن است که آیا با فرض تصویب این لوایح و الحاق به CFT و پالرمو ، تحریم‌ها برداشته شده و ایران از لیست کذایی FATF برای منع همکاری خارج می‌شود؟ پاسخ این پرسش البته روشن است. مدیران غربی FATF بارها پیش از این گفته‌اند که حتی در صورت انجام ۴۱ مطالبه FATF در قالب اکشن‌پلن، تضمین نمی‌دهند که ایران را از فهرست سیاه همکاری خارج کنند!

نکته جالب‌تر این است که طبق وعده‌های رئیس‌جمهور و وزارت خارجه، قرار بوده مضیقه‌های تحریمی با واگذاری امتیازات برجام برطرف شود. اما اروپا و آمریکا (گردانندگان اصلی FATF) هریک به شکلی عهدشکنی کردند و از برجام، کاغذ پاره‌ای ساختند که تعهدات آن فقط متوجه ایران است.

بنابراین جای سوال است که وقتی برجام به عنوان ضمیمه رسمی قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل، به این سادگی زیرپا گذاشته می‌شود، چه تضمینی هست که همین بازی را در FATF تکرار نکنند؟! هیچیک از مدیران دولتی و وکیل‌الدوله‌ها در مجلس، پاسخی به این سوال ندارند. درواقع می‌توان پرسیدوقتی که چک برجامی غرب بلامحل درآمده اما امتیازات نقد گرفته‌اند، چرا بدون تعیین تکلیف همین چک، باید سراغ معامله نقد با نسیه دیگری برویم، امتیاز بدهیم و هیچ تضمینی درباره وعده طرف مقابل (دارای سوابق کلاهبرداری و خدعه) نگرفته باشیم؟!

در همین زمینه علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی دیروز تصریح کرد: «مذاکره با آمریکا بی‌فایده است. ما بیش از این اجازه نداریم که فرصت ملت ایران را صرف روندهای بی‌حاصل کنیم. اروپایی‌ها از ما خواستند از برجام خارج نشویم. پذیرفتیم تا به اروپا فرصت بدهیم نشان دهد توان تصمیم‌گیری مستقل از آمریکا را دارد. اروپا هم اگر در پرداخت هزینه حفظ برجام مردد است، باید بداند که ایران معطل آنها نیز نخواهد ماند.»

در یک جمله می‌توان گفت، مصلحتی که حامیان عجله در قبول مطالبات جدید غرب ادعا می‌کنند، فاقد کمترین مستند عقلی است؛ بلکه به اعتبار شناخت کامل از بی‌صداقتی، خدعه‌گری و پیمان‌شکنی دامنه‌دار غرب، اعتماد دوباره به دشمن، ضد عقلانیت و آینده‌نگری و حکمت است. این نکته نیز سزاوار یادآوری است که وقتی رئیس وقت بانک مرکزی و رئیس سازمان انرژی اتمی، با آشکار شدن خدعه‌های حریف گفتند آمریکا دبّه می‌کند و عایدی ایران از برجام تقریباً هیچ بوده، از سوی رئیس‌جمهور توبیخ شدند و ادعا شد آنها سردرنمی‌آورند (!)