مشرق --- تجربه يك صد ساله اخير در حوزه سياست نشان ميدهد اگر سياستمداران ايراني با «ساز» و «سازههاي سياسي» بيگانگان آشنايي نداشته باشند زمين ميخورند.
كشور عزيز ما ايران به دليل قدمت تاريخي و نقش عظيمي كه در جهان سياست دارد، همواره مورد توجه قدرتهاي بزرگ جهاني است. سياستمداران ايران چه قبل از اسلام و چه بعد از اسلام تجربه جهانداري و در جايگاه يكي از قدرتهاي بزرگ ايستادن را دارند.
موقعيت استراتژيك ايران در يك صد سال اخير بويژه پس از كشف نفت هم به لحاظ سياسي و هم به لحاظ اقتصادي اهميت مضاعف پيدا كرده است. بيكفايتي زمامداران در ايام حكومتهاي قاجار و پهلوي آسيب جدي به اقتدار ايران در منطقه و جهان زد، اما با پيروزي انقلاب اسلامي اكنون پس از سه دهه ايران اسلامي در جايگاه ويژهاي در منطقه و جهان قرار دارد و معمولا اخبار مربوط به ايران جزء اخبار درجه اول جهان ميباشد.
يكي از ابزارهاي غرب در هجوم به كشورهاي اسلامي تنظيم «ساز» و تكميل «سازه»هاي سياسي در جوامع اسلامي بود. مدرنيته از اين طريق راه خود را در جهان اسلام باز كرد و تمام ارزشها و آداب اسلامي را دور زد و مقاصد شوم خود را عملي ساخت.
سياستمداراني كه خود را با اين «ساز» هماهنگ ميكردند و در «سازه»هاي سياسي دشمن جاي ميگرفتند و نقشآفريني ميكردند بزرگترين آسيب را به امنيت و منافع ملي ايران عزيز زدند كه سالها آسيبهاي آنها به جاي خواهد ماند.
آنچه امروز ملت ايران را سرافراز در ميان ملتهاي جهان نشان ميدهد، مخالفت و مبارزه بهنگام با «ساز» و «سازه»هاي استكبار جهاني و صهيونيسم بينالملل است.
امروز جهان با «ساز» صهيونيسم ميرقصد و با «سازه»هاي آمريكا در حوزه سياست، اقتصاد، فرهنگ و... مديريت ميشود.
ملت ايران اولين شورشي بر اين «ساز» و «سازههاي» جهاني است. ملت ايران در نهضت مشروطيت و نهضت ملي شدن نفت دو بار به جنگ «ساز» و «سازه»هاي جهاني رفت و به ظاهر شكست خورد. اما تجربيات خود را جمع كرد و در نهضت امام خميني(ره) بارها طعم تلخ شكست را به استكبار جهاني و صهيونيسم بينالملل چشاند.
تفكر اسلام و مكتب اهل بيت(ع) و پيروان حقيقي آن به دليل مختصاتي كه دارند نميتواند با «ساز» و «سازه»هاي كفر جهاني كنار بيايند در رندي ملت ايران همين بس كه دست رد به سينه نوازندگان عالم و مهندسان سازههاي ماديگري در جهان زدند و خطاب به علما و نخبگان جامعه اسلامي گفتند؛
ز آن باده كه عقل را كند مست بيار
و آن ساز كه ميزنند بيدست بيار
اين گونه بود كه نهضت امام خميني(ره) شكل گرفت و مردم همه حيثيت و امكانات خود را در راه رسيدن به اهداف عاليه اسلام فدا كردند.
اين گونه بود كه پس از امام(ره) خلف شايسته او حضرت آيتاللهالعظميخامنهاي درست همان مسيري را رفت كه امام(ره) شهيدان و آزادگان جهان رفت. شاكله امام و امت امروز در حكومت الهي جمهوري اسلامي به گونهاي است كه ايران يكي از قدرتهاي بزرگ مطرح در جهان است.
در عزت و عظمت ملت ايران همين بس كه خواب خوش را از اشرار جهاني و استكبار گرفته است و آنها را در مسير فروپاشي و تلاشي قرار داده است.
امروز ملت ايران جز آهنگ الهي گوش خود را به هيچ سازي به عاريت نميدهند و جز در «سازه» جمهوري اسلامي حاضر نيستند «سازه»هاي قلابي و جعلي را كه منشاء ماديت و سكولاريستي دارند بپذيرند.
در چنين جايگاهي است كه ملت ايران به مسلمانان جهان و مسلمانان منطقه از زبان حافظ ميگويد؛
تو نيز باده به چنگ آر و راه صحرا گير
كه مرغ نغمهسرا ساز خوشنوا آورد
امروز ملتهاي مسلمان در منطقه با خروج از سازههاي غربي در نظامهاي خود كه قدمت نيمه قرني دارد فقط به نداي اسلام گوش ميدهند. به همين دليل اسلامگرايان در رجوع به آراي عمومي بيشترين رأي را به خود اختصاص ميدهند.
متأسفانه سياستمداران و نخبگاني كه با ملت همراهي نكردند طي سه دهه گذشته آسيبهاي فراواني به نظام زدند. لذا دشمن بخشي از خصومتورزي خود با ملت ايران را با مهرههاي سياسي انجام دادكه به «ساز» او ميرقصيدند و در ساخت «سازه»هاي سياسي آنها نقشآفريني ميكردند.
در دهه اول انقلاب بخشي از نخبگان سياسي و حتي متأسفانه برخي علما با ناديده گرفتن قاعده نفي سبيل با دشمن همصدايي كردند و با خوردن گندم آمريكا از بهشت انقلاب خارج شدند. همين اتفاق ناگوار در اواخر دهه سوم انقلاب رخ داد برخي سياستمداران و نخبگان با ناديده گرفتن خون شهدا و آموزههاي اسلامي با «ساز» دشمن همنوايي كردند و با حضور در سازههاي پيچيده سياسي استكبار جهاني كه در نبرد نرم تجلي داشت علناً رو در روي ملت و رهبري نظام قرار گرفتند.
آنها مدعي بودند كه ميخواهند بروند محاربان با نظام را مخالف، مخالفان نظام را منتقد و منتقدان نظام را موافق نمايند اما درست برعكس آن عمل كردند. آنها كه خود روزگاري جزء موافقان و طرفداران نظام بودند، در جايگاه «منتقد» نشسته، از آنجا به جايگاه «مخالف» نقل مكان نمودند و از اين جايگاه به سرعت به جايگاه «حرب» و «بغي» رفتند. نتيجه مجالست با بيگانگان و خوشبيني به آنها آن شد كه وارد فرايند «ساز» و «سازه»هاي سياسي دشمن شوند و از پشت به ملت خنجر بزنند.
آنها با اعمال ننگين خود در روز قدس، 13 آبان، 16 آذر و روز عاشوراي 88 از نظام عبور كردند و هيچ حريمي در تاخت و تاز عليه ارزشهاي امام و انقلاب و رهبري را برنتابيدند. همانها امروز ميگويند نظام از ما عبور كرد، نميگويند ما از «ساز» و «سازه»هاي نظام عبور كرديم! آنها نظام را متهم ميكنند كه نخبگان را يكييكي از قطار انقلاب پياده ميكند اما نميگويند سوار چه قطاري شدهاند كه خود يكييكي در لندن، پاريس و واشنگتن پياده ميشوند آنها حتي همين ننگ را ميخواهند به مردم و نظام نسبت دهند. امروز روز بيداري اسلامي است. ملتهاي جهان بيدار شدهاند و به راه اسلام و قرآن بازگشتهاند. ما معتقديم تا نفس باقي است امكان بازگشت و توبه وجود دارد. اين جماعت بايد بپذيرند راهي كه ميرفتند به خطا بوده است. بايد با تدبير از حضور در «سازه»هاي سياسي دشمن پرهيز كنند و تنظيم حنجره خود را با نواها و «ساز»هاي بيگانه به هم بزنند آن روز كه صدا و تصوير آنها در رسانههاي دشمن ديده و شنيده نشود روز بازگشت آنها به سوي ملت است. ملت ايران آن قدر بزرگوار است كه آنها را به دليل بيداري و هشياري و عدم همگامي با دشمن در آغوش گيرد. كمتر از دو ماه به انتخابات مجلس شوراي اسلامي باقي است. طبيعي است شمار زيادي از نمايندگان مجلس تغيير كنند و جماعت جديدي از سياستمداران وارد مجلس به عنوان عظيمترين جايگاه تصميمگيري و تصميمسازي نظام شوند. اين دسته از سياستمداران بايد تجربيات گذشته را مورد بازخواني قرار دهند. مهمترين تجربه و گرانسنگترين آنها همين پرهيز از همنوايي با «ساز» دشمن و دوري از حضور در ساخت «سازه»هاي استكبار جهاني است. هيچ صدايي دلنوازتر از همنوايي با ملت و تقويت «سازه»ها و ساختارهاي نظام اسلامي نيست. اين رويكرد، هم دين و هم دنياي آنها را تأمين مي كند و عاقبت بخيري ميآورد.