به گزارش مشرق، روزی که عیسی ساوه شمشکی به عنوان مسئول انجمن اسکی فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین گماشته شد، بسیاری از دلسوزان و کارشناسان عنوان داشتند که آزموده را آزمودن خطاست؛ اما بی توجهی به این موضوع باعث شد تا نتایج فاجعه گونه مسابقات پاراسنوبرد امارات به ثبت برسد و دل هر علاقه مندی به درد آید که چرا باید این مسیر را که به ناکجا آباد می رسد، پیمود؟ اگر ورزشکاران ما در سطحی پایین بوده و توانمندی حضور بین المللی را ندارند، برای چه باید اعزام شده یا در قامت یک قهرمان ظاهر شویم؟ چرا مسئولان این انجمن افکار عمومی را به بازی می گیرند و حقیقت را عنوان نمی کنند؟
بررسی نتایج موردی ورزشکاران اعزامی نشان می دهد که به عنوان نفر آخر کار را به اتمام رسانده اند یا نتیجه ای مشابه؛ اتفاقی که مورد تمجید رئیس انجمن قرار گرفته است. اما به راستی، تفاوت این نتایج با لیز خوردن چیست؟ چرا باید کسانی که بیش از سه دهه اسکی کشور را دچار رکود و رخوت کرده اند، عنان کار را در این فدراسیون برعهده گیرند و این ظرفیت را به آنها سپرد؟ آیا نظارتی بر فعالیت این انجمن هست یا فدراسیون کار را رها کرده که رئیس انجمن آخر شدن ملی پوشان کشورمان را با افتخار اطلاع رسانی می کند!
راهی که در فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین طی می شود، راهی طی شده در فدراسیون اسکی در بیش از 3 دهه است که هیچ دستاوردی برای کشور نداشته است. فدراسیونی که بیش از سه دهه حیات خلوت گروهی خاص بوده و بر مبنای خویشاوند سالاری به پیش رفته، اکنون به حوزه ورزش جانبازان و معلولین وارد شده که امروز یک نمونه آن را می توان به وضوح دید.
به راستی، فقط در ورزش کشور ماست که می توانی نفر آخر باشی و رئیس انجمن سرش را بالا گرفته و قهرمانانه، این را موفقیت بداند. امیدواریم در این زمینه برخوردی جدی و مدیریتی از سوی فدراسیون های جانبازان و معلولین صورت گیرد تا انجمن اسکی به مسیر صحیح و مبتنی بر شایسته سالاری و نه خویشاوندسالاری برگردد.
منبع: کانال ایران پارالمپیک
