به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

محافل رسانه‌ای عوامل مختلفی را در دستکاری مصنوعی نرخ ارز مؤثر می‌دانند. روزنامه قدس در این باره نوشت: قیمت‌های نجومی دلار برای اقتصاد داستان شده است. نرخ آن نه براساس نظام عرضه و تقاضای بازار بلکه تنها در فضای مجازی و برخی کانال‌ها و سایت‌ها و آن هم بعضاً در ساعات تعطیلی صرافی‌ها قیمت‌گذاری و سپس به دنیای واقعی تزریق می‌شود.

اما این رقم‌ها بیش از آنکه حقیقی باشد در فضای  مجازی دایم در حال تغییر است.

اخیراً بعد از پایان سخنان رئیس‌جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل کانال‌هایی که در شبکه‌های مجازی به منظور اعلام روزانه نرخ ارز، سکه و طلا راه‌اندازی شده‌اند و اعضای آن‌ها بعضاً بیش از ۴۰ هزار نفر می‌باشند، شروع به اعلام نرخ‌های جدید دلار نمودند و این در حالی است که در آن ساعت شب، هیچ صرافی فعال نیست!

این موضوع نشان می‌دهد که جریان دیگری پشت تعیین نرخ دلار در اقتصاد ایران پنهان است و قصد آن تخریب روحیه مردم در جنگ اقتصادی است. متأسفانه برخی از سلبریتی‌ها و کانال‌ها و سایت‌های داخلی آگاهانه یا ناآگاهانه به این ماجرای افزایش قیمت دلار دامن می‌زنند و به نوعی در این جنگ اقتصادی در زمین دشمن بازی می‌کنند. البته نباید از سکوت و عدم واکنش مسئولین در این زمینه نیز به سادگی عبور کرد، چرا که سکوت و عدم واکنش آن‌ها موجب شده است تا این جریان براحتی به پیشروی خود ادامه دهد و خاکریزهای اقتصادی را یکی پس از دیگری در نوردد.

روزنامه دنیای اقتصاد نیز در یادداشتی با عنوان «بازی شبانه سفته‌بازان در بازار ارز» نوشت: به گفته فعالان بازار، نوسانات دلار تحت تأثیر یک محرک تکراری شدت گرفت. به باور برخی بازیگران با تجربه بازار، در ۲ ماه اخیر، نوسان‌گیران حرفه‌ای و معامله‌گران بزرگ بازار در ساعات انتهایی روز با افزایش خریدهای پشت خطی و جوسازی پیرامون اخبار سیاسی، قیمت‌ها را از مرزهای مقاومتی مهم عبور می‌دهند. شکست این مقاومت‌ها در روز بعد افراد عادی جامعه را بیش از پیش نگران می‌کند و بازیگران غیرحرفه‌ای تحت تأثیر نگرانی حاصل از دست رفتن ارزش دارایی‌شان وارد بازار می‌شوند و سعی می‌کنند به هر طریقی ارز متناسب با دارایی‌شان را تهیه کنند. ورود این تقاضای جدید موجب می‌شود که مرزهای مقاومتی شب گذشته، تبدیل به مرزهای حمایتی شوند و حتی بعضاً قیمت به سطوح بالاتری نیز وارد شود.

تاکتیک دوم نوسان‌گیران آن است که زمانی که تقاضای افراد عادی وارد بازار می‌شود، از فروش ارز خودداری می‌کنند و به این ترتیب، ولع خریداران را برای تهیه ارز بالاتر می‌برند.