ثبت مصرف 57 هزار و 97 مگاواتی در حالی بود که حداکثر قدرت عملی تولید برق در ایران با احتساب تمامی ظرفیت نیروگاههای گازی، بخاری، سیکل ترکیبی، برق آبی، اتمی، تجدیدپذیر، تولیدپراکنده، دیزلی و خودتأمین ها تنها 52 هزار و 800 مگاوات بود. این به معنای وجود بالغ بر 4000 مگاوات کسری در تأمین نیاز برقی کشور بود.

اما نکته مهم اینجاست که در ساعت 16 و 38 دقیقه روز بیستم تیرماه به دلیل محدودیت های تحمیل شده به صنعت برق کشور ناشی از گرمای شدید هوا، خشکسالی ها و ... نتوانستیم به سقف ظرفیت عملی تولید هم برسیم و تمامی آنچه در صنعت برق کشور در این لحظه تولید و به شبکه سراسری ارسال شد، حدود 49000 مگاوات بود.

بیشتر بخوانید:

سرانه مصرف آب ایران بالاتر از اروپاست

به عبارتی در لحظه ثبت رکورد پیک مصرف برق در سال جاری، بالغ بر 8000 مگاوات کسری در تأمین برق داشتیم که از این 8000 مگاوات، حدود 2000 مگاوات با واردات برق، خودتأمین ها، مولدهای کوچک و تزریق برق نیروگاههای بخش صنعت به شبکه سراسری تأمین شد، اما حدود 6000 مگاوات خاموشی به شبکه سراسری کشور تحمیل شد.

مدیریت خاموشی ها به خودی خود مسئله ای پیچیده و مهم بود چرا که کوچکترین انحرافی از برنامه های تدوین شده برای توزیع خاموشی ها به شکلی که به شبکه برق آسیب نرسد، می توانست ایران را بعد از 16 سال، به خاموشی سراسری با به اصلاح فروپاشی شبکه برق دچار کند.

با مدیریت وزارت نیرو که متکی بر مدیریت باتجربه های صنعت برق ایران بود، کشورمان از شرایط پیچیده تأمین، انتقال، توزیع و مصرف برق در سال 97 گذشت. در همین ایام کشورهای اطراف نتوانستند شبکه برق خود را به طور بهینه مدیریت کنند. به طور مثال کشور آذربایجان دچار خاموشی سراسری و فروپاشی شبکه برق شد، اتفاقی که بعد از گذشت حدود دوماه، هنوز آثار خسارات گسترده آن به شبکه برق آذربایجان وجود دارد. همچنین کشور عراق، کشور افغانستان و کشور پاکستان دچار خاموشی های گسترده ای شدند به طوری که برخی شهرها در این 3 کشور کمتر از 5 ساعت در طول 24 ساعت برق داشتند.

ضروری است وزارت نیرو از همین امروز بر روی مدیریت تأمین و مدیریت تقاضای برق در تابستان 98 متمرکز شود، چرا که بدون شک با رشد جمعیت و به تبع آن رشد بخش تقاضا و احتمال ادامه خشکسالی ها، امکان مواجه شدن با شرایط پیچیده تری نسبت به امسال وجود دارد.