شما در اشعاری که می‌خوانید به مسائل روز هم اشاره می‌کنید، اما در جایی گفته بودید که هیأت‌ها سیاست‌زده نباید باشند، تفاوت این مساله در کجاست؟

حد سیاسی خواندن تا جایی است که خود واقعه کربلا را تحت تاثیر قرار ندهد. یعنی محوریت باید واقعه کربلا باشد، اما خب از این مساله هم نباید غفلت کرد. ممکن است کسانی نظرات دیگری داشته باشند، اما به نظرم محوریت باید عاشورا و حضرت امام حسین (ع) باشد و حول مساله عاشورا به مسائل سیاسی و ولایت و عدالت و استکبارستیزی و سایر مسائل لازم وارد شد. اینها باید حول محور عاشورا باشد.

بیشتر بخوانید:

نهضت امام حسین را اشک نگه داشته است

مداح اگر فکر می‌کند صحبتش روی مخاطب نوجوان و جوان و یا حتی مخاطب بزرگسال اثرگذار است، چه ایرادی دارد صحبت کند. بالاخره صحبت کردن هم مانند خواندن یک ابزاری برای رساندن پیام است. مثل این است که برخی بگویند هنگامی که روضه می‌خوانی فقط باید شعر بخوانی، نباید صحبت کنی. در صورتی که حین روضه‌خوانی باید یک جایی علاوه بر شعرخوانی، واقعه را تعریف کنی تا بهتر درک بشود. اگر کسی واقعا حرفی برای گفتن دارد، عیبی ندارد صحبت کند، اما بیش از حد نباید باشد، به صورت محدود خوب است.

آیا صحبت کردن مداح، ورود به حوزه سخنرانی و منبر نیست؟

خیر. البته عرض کردم مداح یک سری تذکرات کلی می‌دهد. سخنران و منبری یک شیوه خاصی برای صحبت دارد، از یک جایی شروع به سخنرانی می‌کند و طی یک روند صحبتش را پیش می‌برد. منبری‌هایی هم که روضه‌ می‌خوانند در کار مداح دخالت نمی‌کنند. او هم روضه خود را می‌خواند و تداخلی ندارد.

فعالیت سیاسی هیأت‌ها به چه نحوی باید باشد؟

مداح نباید در همه ریزه‌کاری‌های سیاسی وارد شود،‌ ولی هرجایی که لازم است، باید موضع داشته باشد. این قابل توجیه نیست که در مسائل مهم مملکتی و مردمی سکوت شود. چون بالاخره مداحان صدای مردم هستند و باید حرف مردم را بزنند. نباید در مسائل مهم به خاطر منافع شخصی و روزمره سکوت کنیم. در این حالت به وظیفه خود عمل نکرده‌ایم. اما نباید سطح موضع‌گیری را کاهش داد،‌ مثلا اگر یک هنرمندی حرفی زد، خیلی نباید اهمیت داد. باید مسائل را اولویت‌بندی کرد.

بعضا به برخی هنرمندان یا ورزشکاران ایراد گرفته می‌شود که چرا در مساله‌ای که تخصصی است و شما در آن زمینه تخصص ندارید،‌ موضع‌گیری می‌کنید. آیا این ایراد را می‌توان به مداحان هم گرفت؟

مداحان در جامعه محبوبیت دارند. شاید تخصص یک مداح فقط در زمینه شعر و نوحه باشد و در مسائل روز تخصص لازم را نداشته باشد. اما به کارشناسان خوبی دسترسی دارد و می‌تواند از آنها کمک بگیرد. اگر تلفیقی بین آنها صورت بگیرد و با مشاوره از آنها موضع‌گیری دقیق و خوبی داشته باشد، شاید راهکار درستی باشد. البته هرکس هرچه می‌گوید خود باید جوابگو باشد. اما باز هم تاکید می‌کنم همه باید موضع داشته باشیم. اما موضع احساسی و سوار بر موج جامعه نباشد، موضع باید کارشناسانه باشد.

شما در جامعه به عنوان یک مداح انقلابی شناخته می‌شوید، اما با بسیاری از جلساتی که خیلی با فضای انقلاب اسلامی آشنایی و همراهی ندارند، ارتباط دارید.

 چرا ارتباط نداشته باشم؟ ما قرار نیست بین مردم خط‌کشی کنیم که این انقلابی است و دیگری غیرانقلابی نیست. من از خط‌کشی‌هایی که می‌شود ناراحت هستم. من معتقد هستم همه برای انقلاب اسلامی دلسوز هستند. شاید بعضی مواقع برخی ایراداتی می‌بینند و می‌بینیم، شاید برخی دلسرد شوند ولی با انقلاب معاند نیستند. ما وظیفه داریم اینها را دوست و برادر و هم اعتقاد خود بدانیم و یقینا همینطور است و غیر از این نیست. من یقین دارم ما همه با کمک یکدیگر می‌توانیم مقابل آمریکا بایستیم. اینکه فقط جمعی از افراد انقلابی مقابل آمریکا بایستیم، امکان‌پذیر نیست. حتی اگر دفاع مقدس را بررسی کنید خواهید دید که از هر قشر و هر اعتقادی پای کار جبهه بودند. باید خط کشی‌های انقلابی و غیرانقلابی را کم کنیم و جذب حداکثری داشته باشیم.

شما و بسیاری از مداحان در شعرهایتان راجع به مباحث مختلف شعر خوانده و می‌خوانید. چرا در شعرهایتان به موضوعاتی مثل عدالت اجتماعی مثل فقرزدایی نمی‌پردازید؟

من این را قبول دارم که تا الان در این حوزه ورود نکردیم، اما در عمل به این مساله پرداختیم. رفقای مداح الان در کرمان و کرمانشاه و دیگر مناطق محروم زحمت می‌کشند. اما قبول دارم که جز در موارد خاص به مساله عدالت نپرداختیم که ان‌شاءالله ورود پیدا خواهیم کرد.

نظر شما درباره استفاده از فضای مجازی در تبلیغ چیست؟

ما باید رسالت‌مان را انجام دهیم. رسالت‌ ما هم رساندن پیام امام حسین و نهضت عاشورا است. چه در صحبت، چه در خواندن و چه در فضای مجازی. مهم این است که ما وظیفه‌مان را انجام دهیم. البته آسیب‌ها و قصور هم زیاد است. باید کار خوب را تبلیغ کرد. اشتباه این است که کسی کار غلطی انجام دهد و آن را تبلیغ کند. جریان ضدانقلاب و ضددین کارشان را تبلیغ می‌کنند، چرا جریان‌های مذهبی کار خوب‌شان را تبلیغ نکنند؟

کسی که نوحه‌خوان امام حسین (ع) است در چه زمینه‌ای باید مطالعه‌ داشته باشد؟

من قبل از اینکه نوحه‌خوان بشوم، شاعر اهل بیت (ع) بودم و مدت‌ها در این زمینه فعالیت کردم و با دوستان حوالی ۱۱ هزار نوحه ساختیم. مطالعاتم در همین حوزه کارم است و بیش از آن نیست؛ یعنی مقاتل و روایات مرتبط با کارمان و تفاسیر آیات قرآن. من به این مساله اعتقاد ندارم که اگر بخواهم برای جامعه مفید باشم، باید مدرک دانشگاهی داشته باشم. خوب است انسان به دنبال درس و دانشگاه باشد، اما نه مدرک‌گرایی. تاثیرگذاری برای اسلام و جامعه ربطی به مدرک ندارد.

در مصاحبه‌ای گفته بودید من توانایی قرائت قرآن و اذان گفتن ندارم، اما می‌توانید مداحی کنید، دلیلش چیست؟

نمی‌دانم. تا به حال فکر نکردم و نمی‌کنم. برخی می‌گویند دلیل پزشکی دارد، نمی‌دانم. ولی احساس می‌کنم دلیلش فقط و فقط لطف امام حسین (ع) است.

چرا برخی سبک‌ها ماندگار می‌شوند؟

دقیقش را باید از اساتیدش بپرسید. من استاد سبک‌سازی نیستم. من کلا چند ملودی ساختم و آن هم به نفس مداحش ماندگار شده است. هرکاری هم که کردم، کاری دلی بوده است و دوره خاصی ندیدم. درباره سبک‌سازی باید امثال آقای مهدی زنگنه و آقای محمد صمیمی نظر تخصصی بدهند. من چند کار دلی انجام دادم که آن هم به نظرم به نفس پاک مداح و صفای مستمعین ماندگار شد.

یکی از آنهایی که به دلتان نشسته کدام است؟

الان نوحه یادم نیست،‌ اما یک ملودی ساختم که باز هم تاکید می‌کنم که به نفس پاک مداح و اخلاص بی‌نظیر سینه‌زن‌ها ماندگار شد.

کنار قدم‌های جابر

سوی‌ نینوا ره سپاریم

ستون‌های این جاده را ما

به شوق حرم می‌شماریم

این نکته را هم می‌خواهم عرض کنم که فردا حضرت زهرا (س) از ما سوال می‌کند. امیدوارم همه ما طوری نوکری کنیم که فردا بتوانیم جواب حضرت را بدهیم و شرمنده ایشان نباشیم. باید برای کار نوکری‌مان وقت بگذاریم. اینکه می‌گویند از تو حرکت از خدا برکت، بهترین مصداقش اهل بیت (ع) هستند. اگر ما کوچکترین کاری انجام دهیم، خدا به کار ما برکت می‌دهد. امیدوارم هیأت‌ها در مباحث اجتماعی و محرومیت زدایی و کلا بحث‌های خیر وارد شوند و طوری شود که مردم آرزو کنند در محلشان یک هیأت باشد. هیأت محل رجوع مردم و گرفتاران و مشکل‌داران باشد. از آن طرف هم یک سری غش نکنند. ما در راه عزاداری امام حسین هر کاری بکنیم، باز هم کم گذاشته‌ایم، اما باید از مردم هم دستگیری کرد و حال مردم و همسایه‌ها را رعایت کرد. برخی می‌گویند چرا آنها تا دیروقت پارتی می‌گیرند، ما هم تا دیر وقت جلسه می‌گیریم! اصلا نباید هیأت را با پارتی مقایسه کرد. هیأت باید طوری اداره شود که مردم محله از اینکه در محله‌شان هیأت است، لذت ببرند. مشکلات محله را برطرف کنند، حتی با حضورشان امنیت محله برقرار شود.