به گزارش مشرق، استعمال مواد مخدر در استادیوم آزادی موضوع جدیدی نیست، خبرنگارانی که در این سال‌ها بیشتر بازی‌های لیگ و ملی را در استادیوم آزادی تماشا کرده‌اند، خاطرات زیادی از تماشاگرانی دارند که به اصطلاح «سیگاری» زده‌اند و رفتارهای غیر عادی‌شان سوژه خنده شده اما در هفته‌ی دوم و در بازی پرسپولیس و فولاد به حدی بوها شدید شد که صدای خبرنگاران در آمد و مجبور شدند در کنار خبرهای بازی، این خبر را هم مخابره کنند: «دقایق ابتدایی نیمه نخست، بوی استعمال مواد مخدر در جایگاه خبرنگاران استشمام می‌شد».

۳۱ تیر سال قبل بود که سازمان لیگ در مصوبه‌ای ورود و استعمال دخانیات را در همه ورزشگاه‌های ایران ممنوع کرد، از همان روز این مصوبه اجرایی شد، هر چند یکی از مسوولان سازمان لیگ، همان روز اول سیگار به دست در استادیوم دیده شد. ماه‌های اول اجرای این قانون، سخت‌گیری‌ها شدت گرفت و حتی خیلی از سیگاری‌ها را خانه‌نشین کرد. بعضی‌ها هم که نه می‌توانستند ۹۰ دقیقه بدون سیگار بمانند و نه اینکه قبول می‌کردند بازی را از تلویزیون تماشا کنند، راه‌هایی را برای بردن سیگار به استادیوم پیدا کردند. دوربین مخفی برنامه ۹۰ صحنه‌هایی از سیگار کشیدن پنهانی تماشاگران را پخش کرد. بعد از یکی دو ماه سختگیری‌ها کمرنگ شدند و همه چیز به روال عادی برگشت؛ دود سیگار با بوی حشیش و گل دوباره به استادیوم بر گشت.

جای این افراد هم تقریبا مشخص است؛ در ضلع غربی استادیوم و پایین جایگاه خبرنگاران امن‌ترین جا برای کسانی هست که می‌خواهند خلاف کنند. جایگاه خبرنگاران با پارتیشن شیشه‌ای از بقیه استادیوم جدا شده و سیگاری‌ها می‌توانند با تکیه دادن به این پارتیشن خودشان را از چشم ماموران انتظامی مخفی کنند. با اینکه استعمال دخانیات و مواد مخدر در استادیوم یک اتفاق عادی تلقی می‌شوداما عجیب است که مسوولان از این موضوع بی خبرند. غلامحسین زمان‌آبادی، مسوول کمیته فرهنگی فدراسیون فوتبال و عبدالحمید احمدی، معاون فرهنگی وزارت ورزش و جوانان هر دو استفاده از مواد مخدر در استادیوم را تکذیب می‌کنند. زمان آبادی به همشهری می‌گوید: «من هیچ اطلاعی از این موضوع ندارم. در حال حاضر بحث استادیوم بدون دخانیات مطرح است، این چیزی است که ای‌اف‌سی می‌خواهد. اگر در فضای استادیوم دود باشد، در مسابقات بین‌المللی ای‌اف‌سی ایراد می‌گیرد. کشیدن سیگار هم در ورزشگاه‌ها ممنوع است. اگر بخواهند سیگار ببرند، ماموران نظارتی می‌گیرند. سیگار نباشد، بودن مواد دیگر هم منفی است. ورزشگاه هم مثل جامعه است، در سطح جامعه ممکن است سیگاری کشیده شود یا متاسفانه سیگاری پر شود ولی تا به حال به ما گزارشی در این زمینه نرسیده؛ ممکن است یک نفر یک کاری کرده باشد، من نمی‌توانم کلا تکذیب کنم ولی حراستی‌ها و یگان ویژه هستند، یکی از آن‌ها باید گزارشی به ما بدهد، نمی‌گویم اصلا چنین چیزی نیست ولی واقعیت این است که حداقل من اطلاعی از این موضوع ندارم».

احمدی هم تاکید می‌کند که نه چیزی دیده و نه چیزی شنیده: «من درباره‌ این موضوع باید با بخش حراست صحبت کنم. صحت و سقم این ادعا باید بررسی شود و بعد درباره‌اش صحبت کنیم. ممکن است در حراست یا حوزه‌های دیگری بحث شده باشد اما در حوزه فرهنگی چنین چیزی نبوده است». احمدی قبول نمی‌کند که در استادیوم کسی بخواهد از مواد مخدر استفاده کند: «من فضای استادیوم ورزشی را خیلی پاک‌تر از این بحث‌هایی که می‌شود، می‌بینم. اشکالاتی در تماشاگران و رفتارهایشان هست اما نمی‌شود یکدفعه فضای ورزش و ورزشگاه و لیگ برتر را به این سمت ببریم. این موضوع با فضای عمومی ورزش مغایرت دارد و ادعای بزرگی است. با توجه به مراقبت‌هایی که در ورزشگاه‌ها می‌شود و کنترل‌هایی که نیروهای انتظامی نسبت به ورود و خروج دارند، مراقبت‌هایی که خود تماشاگران می‌کنند، این ادعاها می‌تواند به ورزش لطمه بزند. این موضوع مسبوق به سابقه هم نبوده و در گزارش‌های حراستی و انتظامی ما هیچ وقت چنین موضوعی مطرح نشده».

مسوولانی که به استادیوم می‌روند در جایگاه ویژه می‌نشینند، جایی که دور تا دورش بسته بوده و بعید است که بویی به این جایگاه وارد شود اما یکی هست که می‌گوید بارها به مسوولان گزارش داده است که بعضی از تماشاگران مواد مخدر مصرف می‌کنند.
خبرنگارانی هم که از نزدیک اتفاقاتی که در ورزشگاه می‌افتد را دیده‌اند، معتقدند زمان آبادی و احمدی چون زیاد استادیوم نمی‌روند، نه بوی گل و حشیش به مشامشان خورده و نه دست تماشاگران سیگارهای پر شده و حتی پایپ دیده‌اند. احمدی تایید می‌کند که دو هفته‌ی اول به ورزشگاه نرفته: «این دو بازی نبودم اما مرتب و به تناوب در ورزشگاه حضور پیدا می‌کنم. ولی این چیزی را که می‌گویید نه دیده‌ام و نه شنیده‌ام، این ادعا کذب است». زمان آبادی هم در فصل جدید فرصت حضور در ورزشگاه آزادی را پیدا نکرده: «قبل از جام جهانی مسوول برنامه‌های فرهنگی بازی‌های مقدماتی بودم و به استادیوم می‌رفتم. بازی‌های لیگ را گاهی اوقات می‌روم. هنوز فرصت نکرده‌ام این لیگ به استادیوم بروم».

خبرنگارانی که از نزدیک حشیش و "گل" کشیدن را تماشاگران را دیده‌اند، کم نیستند:

رسول بهروش؛خبرنگار همشهری: در بازی پرسپولیس و فولاد من در ورزشگاه بودم و با چند نفر از دوستانم بین تماشاگران نشسته بودیم. مثل همیشه یک عده از تماشاگران مواد می‌کشیدند و بوی تندش پیچیده بود. اتفاقا برای دوستانم کارهای آن‌ها غیر عادی بود. ما طبقه بالا در ضلع غربی نشسته بودیم. راحت سیگاری می‌زدند. یکی از آن‌ها جمله جالبی گفت: دقیقه ۸۰ بازی بود، پرسپولیس ۳ بر صفر جلو بود و تماشاچی‌ها کم کم داشتند بیرون می‌رفتند، یکی از آن‌ها که مواد زده بود گفت: «نروید نروید بازی گل دارد، بازی هم گل نداشت، من دارم». مشکل این است که بازرسی بدنی شل‌تر از قبل شده و همه تلاش‌ها به این معطوف شده که تماشاگران زن هستند یا مرد و بردن مواد اولویت دوم و سوم است.

حمید اسکندی، خبرنگار تسنیم: این هفته در جایگاه خبرنگاران بحث سر مواد بود. در جایگاه بوی همه چیز می‌آید، هوادارانی که در پایین جایگاه خبرنگاران مستقر بودند، می‌کشیدند. فضای جایگاه بسته است و بو می‌ماند. همیشه بوی گل و حشیش می‌آید و به راحتی قابل تشخیص است. آن‌هایی که تکذیب می‌کنند، بین دو نیمه یک سر پیش ما بیایند و ببینند که در جایگاه خبرنگاران چه بوهایی است.