گروه جهاد و مقاومت مشرق - دیگر عادی شده است، این که هر کسی در دانشگاه رشته تحصیلی را انتخاب کند و بخواهد بعد از فارغ‌التحصیلی در تخصص دیگری مشغول به کار شود. قهرمان داستان ما اما این طور نیست. او برخلاف بقیه، در رشته تحصیلی آموزش دیده که بعد از فارغ‌التحصیلی هم در آن کار می‌کند و حتی در نقش تخصصی که دارد، به دیگران هم کمک می‌کند. نه تنها به مردم ایران که به دیگر کشورها هم خدمات می‌رساند. او در قالب گروه‌های جهادی، برای مردم خانه می‌سازد.
آقای «نیما گلرخ قربانی» مدیرگروه جهادی بنیان‌مرصوص استان قزوین است. او فارغ‌التحصیل رشته عمران است. گلرخ در گفت‌وگو با «صبح‌نو» درباره حضورش در اردوهای جهادی می‌گوید: «من از سال 90 وارد دانشگاه شدم. از همان ابتدای دوره دانشجویی‌ام با اردوی جهادی آشنا شدم.» نخستین اردوی جهادی عمرانی گلرخ هم اردویی در جنوب ایران و در شهر بشاگرد برگزار شد: «آن موقع تازه فهمیدیم که فضای اردوی جهاد سازندگی چگونه است.» گروه جهادی
بنیان مرصوص هم در درون استانی، هم بیرون استانی و هم در حوزه بین‌المللی اردوی جهادی داشته‌اند.
با هیچ کارمان را انجام می‌دهیم
«از ساخت خانه محرومین درون استان کارمان را شروع کردیم.» نخستین فعالیت عمرانی در قزوین ساخت یک آشپزخانه و سرویس بهداشتی برای یک خانواده معلول بود. گلرخ توضیح می‌دهد: «ساخت چندین چشمه سرویس بهداشتی و ساخت خانه در روستای سفیدآب در بخش الموت غربی از کارهای عمرانی ماست.» ساخت خانه محروم در روستای علی‌آباد طارم و بهسازی و مرمت طرح هادی روستا (طرحی که از سال 1362 در راستای فراهم‌سازی زمینه توسعه و عمران نقاط روستایی تهیه و اجرا می‌شوند. در این طرح ضمن ساماندهی و اصلاح بافت موجود، میزان و مکان گسترش آتی و نحوه استفاده از زمین برای عملکردهای مختلف مانند مسکونی، تولیدی، تجاری و کشاورزی، تأسیسات و تجهیزات و نیازمندی‌های عمومی روستایی را بر حسب مورد در قالب مصوبات طرح‌های ساماندهی فضا و سکونت‌گاه‌های روستایی یا طرح‌های جامع ناحیه‌ای تعیین می‌کند.) از دیگر کارهای عمرانی درون استانی آنهاست. گلرخ تأکید می‌کند که هیچ کدام از اردوهای جهادی که تاکنون داشته است، تکراری نبوده‌اند: «برای هر اردویی یک اتفاق و یک تجربه جدید وجود
خواهد داشت.»
برای گروه جهادی استان قزوین امکانات اردو مهم نیست: «مهم پیشبرد فعالیت‌ها حتی با کم‌ترین امکانات و درنهایت انجام کارها بوده است.» انجام کارهای عمرانی در ایران تنها کارهایی نبوده است که جهادگران قزوینی انجام داده‌اند. در بیرون از مرزهای ایران هم، آنها دست به ساخت‌وساز زده‌اند: «ساخت چندین خانه برای شهدای حشدالشعبی عراق (نیروی بسیج مردمی عراق)، مرمت حسینیه‌ها در مسیر پیاده‌روی اربعین و ایجاد یک موکب سلامت در اربعین سال گذشته از اردوهای جهادی بین‌المللی ماست.»
پرچم جهادی در عراق روی زمین است
اما اردوی بین‌المللی قزوینی‌ها چه طور شکل گرفت؟ او توضیح می‌دهد: «ما این را به دوستان عراقی‌مان هم گفتیم. سیره و هدف ما از این قضیه، صحبت‌های 17 سال پیش مقام معظم رهبری است که در شهریورماه سال 1380، زمانی که یکی- دو سال تا سقوط صدام حسین، مانده بود، در دیدار با طلاب داشتند. ایشان در این گفت‌وگو به طور مفصل درباره تمدن اسلامی صحبت کردند.» گروه این صحبت‌ها را به کامل بررسی می‌کنند: «ایشان مرزی را برای برقراری تمدن اسلامی معین نکردند. ما دوست داشتیم که این فرهنگ ناب اسلامی که در کشورمان وجود دارد را برای برادران مسلمانمان که در سایر کشورها مورد ظلم و ستم قرار گرفته‌اند و از این فرهنگ محروم هستند، برقرار کنیم.» اما این تنها دلیل نبود. او عنوان می‌کند: «این عمل ما در پاسخ به کسانی بود که می‌گویند در کشور خودمان بیشتر نیاز داریم. ما دیدیم که این پرچم در عراق بر روی زمین است و در آن کشورها کسی نیست که این کار را انجام دهد.»
در ایران اما صدها و هزاران گروه جهادی وجود دارند که کار جهادی می‌کنند: «همین حالا در منطقه کرمانشاه، نخستین گروهی که امدادرسانی و کارهای جهادی انجام دادند، گروه‌های جهادی بودند. پرچم جهاد سازندگی در کشور ما بر روی زمین نیست.» گلرخ توضیح می‌دهد که کشورهای حامی مقاومت در جنگ‌های اخیر خسارت دیده‌اند: «اگر آنها نتوانند این خسارت‌ها را مدیریت کنند، بیرون آمدن از این منجلاب به این راحتی‌ها نخواهد بود.» همه این مسائل باعث می‌شود تا گروه جهادگران قزوینی با هدف ترویج جهاد سازندگی به کشور همسایه بروند. گروه در پنج مرحله و با تعداد متوسط 25 نفر تا 35 نفر در 20 روز، ساخت و ساز را انجام دادند.
باورشان نمی‌شد
اما واکنش عراقی‌ها به حضور جهادگران در کشورشان عجیب بوده است. مدیر گروه جهادی بنیان مرصوص استان قزوین در این باره توضیح می‌دهد: «آنها اصلاً نمی‌دانستند که چنین چیزی وجود دارد. برای همه حضور ما عجیب بود. آنها می‌گفتند که مگر می‌شود کسی رایگان کاری را انجام دهد؟» این‌ها همه در حالی است که همه آنها با تعصب کار می‌کنند. در فرهنگ اربعین هم این را به همه جهانیان نشان می‌دهد. گلرخ البته تأکید می‌کند: «فرهنگ اربعین در عراق متأسفانه یک مقطع زمانی کوتاه است. این ایراد وجود دارد. ما خودمان هم همین نقد را در عراق داشتیم که تا اربعین شروع می‌شود، عراقی‌ها متحول می‌شوند و با خاتمه اربعین هم دوباره متحول می‌شوند.» قصد این گروه هم اتفاقاً همین بوده است: «آنها واقعاً باور نمی‌کردند که کسی از کار و زندگی‌اش بزند و به داد مردم برسد. قصدمان این بود که این فرهنگ را به آنها نشان دهیم. این که نیاز نیست که با پول انفاق کنند.»
انفاق در هر چیزی، از وقت، انرژی و تخصص قابل انجام است: «این‌ها را همه دارند. شاید پول را همه نداشته باشند. دایره انفاق را ما هیچ وقت محدود به پول و مادیات نمی‌کنیم. اگر از آنچه که سرمایه خودمان است هم انفاق کنیم و همان اتفاق بیافتد، به نظرم همان اجر و ثواب را خواهیم برد.» آنها با همین تفکر وارد عراق شدند. تفکری که اتفاقاً باعث مودت و دوستی بین دو کشور همسایه شد. آنها به عراقی‌ها ثابت کردند که اگر ساخت و سازندگی آنها مردمی شود، خیلی‌خیلی راحت‌تر می‌توانند از مشکلات سازندگی و ساخت دوباره بیرون بیایند. یکی از مشکلاتی که این روزها جهان اسلام را تهدید می‌کند، مشکلات اقتصادی است. اتفاقاً در این باره گلرخ تأکید می‌کند: «امروز آمریکا بر روی فتنه اقتصادی حساب کرده است و اتفاقاً جهاد سازندگی یکی از پادزهرهای فتنه اقتصادی است. ای‌کاش فقط این موضوع در همه جهان اسلام ساری و جاری شود. این ایده از حضرت امام خمینی؟ره؟ هنوز در جمهوری اسلامی کارگر است و خوب هم جواب می‌دهد. اگر در مناطق دیگر جهان اسلام، سوریه، عراق و لبنان که از این موضوع خبر ندارند، اگر جهاد سازندگی وارد آن کشورها شود، اتفاقاً خیلی هم خوب است.»
*صبح نو
