به گزارش مشرق، «فرید مدرسی» طی یادداشتی در کانال خود نوشت:
جنگ رسانه‌ای علیه "جمهوری اسلامی ایران" قطعی است. نقش "بی‌بی‌سی فارسی" کاملا فرماندهی این جنگ است و جایگاهی استراتژیک در آن دارد.
بازتعریف و تغییر سیاست رسانه‌ای "بی‌بی‌سی فارسی" مشهود شده است. خبرنگار دقیقا در جایگاه افسر جنگ روانی نشسته است و سخن مصاحبه شونده را آنگونه بازتکرار می‌کند تا استراتژی نوشته شده را علیه ایران پیاده کند.
اصول حرفه‌ای دیروز که ساعت‌ها در کارگاه‌های آموزشی تدریس شده است، دیگر برای بی‌بی‌سی معنایی ندارد و مهم ناسزاگویی به جمهوری اسلامی ایران است و تاثیر بر کوچه و بازار؛ نه نخبگان که تا دیروز برایش اهمیت اولیه داشت.
البته همچنان جنبش دانشجویی، زنان، کارگران و اقلیت‌های جنسی و مذهبی جزو حوزه سنتی/امنیتی این رسانه است. ناسزاها که تا دیروز جهت رعایت آداب اخلاق ژورنالیستی سانسور و حذف می‌شد، اکنون در گیومه و دقیق نوشته و بولد و حتی چندباره تکرار می‌شود.
فرماندهان میانی جنگ روانی "بی‌بی‌سی فارسی" یعنی مدیران و معاونان این شبکه، دقیق و شفاف اطلاعات و نااطلاعات را بر اساس استراتژی اصلی طراحی شده، به چند خبرنگار که در جایگاه افسران این جنگ نشسته‌اند، می‌دهند و آنان آن را در هم می‌آمیزند و با تکنیک‌های ژورنالیستی دکلمه می‌کنند. این مسیر گام به گام و اندک اندک رشد کرده و پیش رفته است و به یک باره رخ نداده است.
اینگونه است که مدتی است در این شبکه، تنها چند خبرنگار بیش از دیگران محور می‌شوند و برخی هم حاضر به همکاری نیستند و پس از سال‌ها، خداحافظی می‌کنند. پیش‌کسوتانی که تا دیروز اعتبار بی‌بی‌سی فارسی بودند و آنان را می‌نمایاندند تا برند خود را تقویت کنند، امروز دیگر بلااستفاده شده‌اند و البته اهمیت این جنگ، آنچنان است که حاضرند پیش‌کسوتان را قربانی و حذف کنند.
بی‌بی‌سی فارسی قرارگاه جنگ روانی علیه جمهوری اسلامی ایران و کانون استراتژیک این پروژه "سعودی-امریکایی-اسرائیلی" است که در تفاهم‌نامه‌های امنیتی میان سرویس‌های بینادولتی این نقش را برعهده‌اش گذاشته‌اند. در این پروژه مهم این نیست که دولت بریتانیا حضور ندارد، بلکه از آن جهت است که سرویس اطلاعاتی انگلیس در هر پروژه‌ای امنیتی وارد می‌شود تا از بده‌بستان‌ها جا نماند؛ برای دیگران بازی می‌کند تا دیگران هم در جایی دیگر برای او بازی کنند.
بی‌بی‌سیِ فارسی امروز شروع به توزیع نیروی رسانه‌ای به سایر رسانه‌های معارض جمهوری اسلامی ایران هم می‌کند؛ اینگونه است که رویترز از بی‌بی‌سی یار کمکی می‌گیرد و به صورت غیرحرفه‌ای حاضر می‌شود، اعتبار بین‌المللی خود را تنها بخاطر پیاده کردنِ تفاهم‌نامه‌های امنیتی زیرسوال ببرد و خبرسازی زرد کند تا ایران بیش از پیش در افکار عمومی داخلی و جهانی درماند.
از دیگر سو، "بی‌بی‌سی فارسی" برای خود رقیب می‌سازد و فعالان رسانه‌ای خود را به رسانه‌های تازه تاسیس اجاره می‌دهد؛ به رقیبی که اگر بحث رسانه‌ای صرف باشد، این اقدام غیرمنطقی و غیرعقلانی و دور از درایت حرفه‌ای است اما آنچنان جنگ رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران اهمیت دارد که حاضر است حامی و پذیرای رقیب باشد؛ رقیبی که قرار است ۲۴ساعته برنامه پخش کند و مخاطبان‌اش را تصاحب نماید و از آن پیشی بگیرد.
