به گزارش مشرق، رضا مهماندوست در مورد کمبود تکواندوکار در وزن هشتم تیم ملی تکواندوی ایران، توضیح داد: ابتدا باید بگویم که سجاد مردانی مهره بسیار خوبی است و نمی‌توان او را از الآن کنار گذاشت. مردانی بازیکنی است که رنک خوبی دارد، خطرناک است و خیلی از وزن هشت‌های تکواندوی دنیا از مردانی می‌ترسند. اما باید او را بیشتر از این‌ها کنترل کرده و تحت فشار قرار ندهیم. 

او ادامه داد: البته مشکل کمبود تکواندوکار در وزن هفت و هشت مسئله‌ای است که در تیم ملی همه‌ی کشورها وجود دارد. برای مثال ما الآن در تیم آذربایجان تنها "رادیک" را داریم که اگر او را از دست بدهیم جایگزین ندارد. همچنین کشوری مثل روسیه که پنج تا شش تکواندوکار وزن هشت دارد هنوز بهترین آن‌ها را نمی‌تواند انتخاب کند، در حال حاضر تنها "لارین" را دارد که او هم از وزن پایین به وزن هشت می‌آید. به طور کلی ۹۰ درصد کشورهای دنیا در اوزان هفت و هشت تکواندو مشکل دارند. 

سرمربی اسبق تیم ملی تکواندوی ایران در مورد دلیل وجود این مشکل توضیح داد: دلیل اصلی این مسئله شرایط فیزیکی تکواندوکاران است. افرادی که جثه بزرگی دارند بیشتر به سراغ رشته‌هایی مثل والیبال و بسکتبال می‌روند و کمتر نفراتی رشته‌های رزمی چون تکواندو را انتخاب می‌کنند، تنها این مسئله باعث به وجود آمدن این مشکل در دنیا است. با این حال من باز هم می‌گویم که سجاد مردانی مهره بسیار خوبی است و باید او را حفظ کرد.

او در مورد سیاست گذاری سرمربی تیم ملی تکواندو مبنی بر عدم حضور در دور نخست مسابقات گرندپری و شرکت از دور دوم این رقابت‌ها، توضیح داد: به هر حال هر مربی حساب و کتاب خود را دارد و با دودوتا چهارتا برای تیم خود تصمیم می‌گیرد. اگر یک تیم به مسابقات اعزام شود و همه ملی‌پوشان ببازند، رنک که نمی‌گیریم هیچ، باید جواب انتقادها را نیز بدهیم. مربی باید ببیند در صورت اعزام می‌توانیم مدال بگیرد یا نه. در گرندپری‌ها بهترین‌های دنیا حاضر می‌شوند و فکر می‌کنم دلیل فریبرز عسکری هم این بوده است. البته ما (جمهوری آذربایجان) نیز به دور نخست گرندپری‌ها نرفتیم اما به دلیل مسائل مالی بود و مسئله آماده سازی مطرح نبود. چند ماهی هم هست که حقوق نمی‌گرفتم و به تازگی دریافتی داشته‌ام.

پیشکسوت تکواندو ادامه داد: وقتی مربی یک تیم عوض می‌شود طرز تفکر در یک تیم عوض می‌شود اما مردم این را نمی‌بینند و نتیجه می‌خواهند. پس اگر به مسابقات رفته و مدال نگیریم قطعا انتقاد می‌شود و به همین دلیل فکر می‌کنم فریبرز عسکری هم این جوانب را در نظر داشته است.

او در پاسخ به این سوال که، با توجه به شرایط ملی‌پوشان در مسابقات قهرمانی آسیا، می‌توان به مدال آوری تکواندوکاران ایران در جاکارتا امیدوار بود؟ اظهار کرد: البته جواب این سوال این است که من امیدوارم! هرچیزی که بکاریم آن را برداشت می‌کنیم. با این حال از نظر من و همه اهالی تکواندو وقتی با همه قهرمانان به مسابقات قهرمانی آسیا می‌رویم باید سه تا چهار مدال طلا کسب ‌کنیم اما دقیقا در وزنی(وزن ۶۸- کیلوگرم) مدال می‌گیریم که "دای هون لی" تکواندوکار اصلی کره در این وزن حضور ندارد. انتظار من بیشتر است اما شروع کار بوده و امیدوار هستیم در بازی‌های آسیایی مدال بهتری بگیریم. 

مهماندوست افزود: البته کار در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا خیلی سخت‌تر از قهرمانی آسیا است. در بازی‌های آسیایی قطعا کره با تیم اصلی خود می‌آید و تیم‌هایی مثل تایوان و چین نیز تلاش می‌کنند مدال بگیرند. من امیدوارم مدال‌های بهتری در این مسابقات بگیریم اما متاسفانه ته قلب من این را نمی‌گوید چون سطح آمادگی ملی‌پوشان در مسابقات قهرمانی آسیا را دیده‌ام. اگر من اینطور رو راست حرف‌هایم را می‌گویم دلیل آن دلسوزی من نسبت به تکواندوی ایران است.

سرمربی تیم ملی تکواندوی آذربایجان در مورد دلیل اصلی افت تکواندوی ایران توضیح داد: اول از هرچیزی باید واقعیت‌ها را قبول کرده و دست از منم منم برداریم، نباید به گذشته‌ی تکواندوی خود ببالیم و هر موقع واقعیت را قبول کردیم که تکواندو الآن تنها برای ایران و کره نیست، پیشرفت امکان‌پذیر است. باید بدانیم که الان حتی در کشورهای آفریقایی مثل ساحل عاج نیز تکواندوکاران به مدال طلا می‌رسند. برای پیشرفت باید غرور خود را که حاصل از نتایج سال‌های دور است کنار بگذاریم که در این صورت قطعا پیشرفت می‌کنیم. در صورتی که باور کنیم دیگران هم پیشرفت کرده‌اند ما نیز تلاش خود را بیشتر خواهیم کرد تا به نتیجه مطلوب برسیم، اما اگر همیشه تکرار کنیم که ما بهترین هستیم و در باد مدال‌های گذشته بخوابیم، به جوانان خود اعتماد به نفس کاذب می‌دهیم و نتیجه آن عدم موفقیت است. در حال حاضر آذربایجانی که در تکواندو مدعی نبود مدال المپیک می‌گیرد پس یعنی همه کشورها  روی تکواندو کار می‌کنند.

رضا مهماندوست در پایان این گفت و گو اظهار کرد: رشته‌ی تکواندو در بازی‌های المپیک هشت مدال طلا دارد که چهار وزن زنان و چهار وزن مردان این مدال‌ها را می‌گیرند. حدود ۲۰۰ کشوری هم که عضو ‌WTF (فدراسیون جهانی تکواندو) هستند برای کسب آن‌ها می‌جنگند پس کار بسیار سخت است. اگر واقع بینانه نظر دهیم در حال حاضر به نظر من تکواندوی ایران بین قدرت‌های اصلی تکواندوی جهان نیست و باید روی کشورهایی مثل کره‌جنوبی، چین، مخصوصا روسیه و حتی تایلند برنامه ریزی کرد. امیدوارم این صحبت‌های من برداشت بدی را به همراه نداشته باشد چرا که تنها دلسوزی من است که باعث می‌شود این صحبت‌ها را مطرح کنم و امیدوارم تکواندوی ایران به روزهای اوج برگردد.