به گزراش مشرق، رجا نوشت: اين روزها بحث تغيير اساسنامه فدراسيون فوتبال به يكي از مباحث مهم فوتبال كشور تبديل شده و طبيعتا مثل هر موضوع ديگري،موافقان و مخالفان زيادي دارد. علي كفاشيان رييس فدراسيون فوتبال ليدر اصلي اين تغييرات است و مي‌خواهد شرايطي را فراهم كند كه دو نايب رييس اصلي فدراسيون با پيشنهاد رييس و تاييد مجمع انتخاب شوند نه با كانديداتوري مستقيم. استدلالش هم اين است كه رييس بايد با نوابش همسو باشد تا مشكلاتي كه در اين 4 سال براي او پيش آمد براي آيندگان پيش نيايد.
اينجا اما يك ابهام بزرگ وجود دارد و آن اينكه، كفاشيان اين كار را براي خودش مي‌كند يا براي ديگران. منتقدين او عقيده دارند كه انجام اين تغييرات دست دولت را براي دخالت باز مي‌كند و اگر نامزدي از طرف دولت وارد انتخابات شود مي‌تواند قدرت را در فدراسيون قبضه كند و بدون هيچ مقاومتي كارهايش را پيش ببرد.
به عقيده منتقدين اگر رويه فعلي ادامه داشته باشد حداقل اين امكان وجود دارد كه دو نايب رييس اصلي فدراسيون، به صورت مستقل وارد هيات رييسه شوند و از تك محوري و يكه تازي رييس احتمالي نزديك به دولت جلوگيري كنند. ترس آنها هم از اين جهت است كه علي كفاشيان به خاطر روحيه محافظه كاري كه دارد در آخرين روزهاي نزديك به انتخابات به نفع يك كانديداي نزديك به دولت يا صاحب نفوذ سياسي كنار برود و ميدان را براي پيروزي آنها در انتخابات باز كند كه البته اين نگراني قابل توجه است چون كفاشيان همان طور كه عليرغم ميل باطني‌اش، رييس فدراسيون شد اين پتانسيل را دارد كه عليرغم ميل باطني‌اش از انتخابات آتي كناره‌گيري كند.
بي‌ترديد اگر اين اتفاق بيافتد آسيب بزرگي به فوتبال كشور وارد خواهد شد. فوتبال ايران بعد از اينكه تعليقي كوتاه مدت را سپري كرد حدود يك سال حساس را به خاطر بلاتكليفي فدراسيون از دست داد تا اينكه اساسنامه جديد تصويب شد. اين اساسنامه اگرچه ضعف‌هاي كوچكي دارد اما حداقل اين ويژگي را هم دارد كه شانس دخالت افراد سياسي در فوتبال را بسيار كم مي‌كند. به همين دليل اگر كفاشيان اصلاحات مورد نظرش را اعمال كند و آن وقت به نفع افراد سياسي كه اين اواخر صداي پايشان شنيده مي شود، كنار برود خيانت بزرگي به فوتبال كرده است. او اگر خودش بماند حداقل اين حسن را دارد كه با 4 سال تجربه و آزمون و خطا، مسير درست را تقريبا پيدا كرده و مي‌تواند با بهره بردن از همكاراني كه با او همسوتر هستند، فدراسيون را با مشكلات كمتري اداره كند ولي اگر پا پس بكشد، ضربه محكمي به فوتبال كشور زده است.
اينكه او چه چيزي در سرش مي‌گذرد معلوم نيست ولي بايد بداند در مرز خدمت و خيانت قرار دارد و اگر اشتباه كند،هرگز كسي او را نخواهد بخشيد.
